Το μήνυμα του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου: «Γιατί ευρίσκομαι στη φυλακή»

 «Η κατηγορία περί “εγκληματικής οργανώσεως” εναντίον ενός ολόκληρου κόμματος και του συνόλου της κοινοβουλευτικής του ομάδος, με βάση τη συλλογική ευθύνη και την Ιδεολογία του, δεν είναι συνηθισμένη σε μία δημοκρατία, αλλά μόνο σε καθεστώτα όπως αυτό της Σοβιετικής Ενώσεως, όπου είχαμε τις περίφημες δίκες του Στάλιν.

Σκοπός της εναντίον διώξεώς μας και της φυλακίσεώς μας δεν ήταν και δεν είναι η απόδοση δικαιοσύνης, αλλά η πολιτική εξόντωση της Χρυσής Αυγής. Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την δολοφονία στο Κερατσίνι, μία δολοφονία την οποία με δημόσια δήλωσή μου καταδίκασα από την πρώτη στιγμή και η οποία έγινε από συγκεκριμένο άτομο σε συγκεκριμένο χώρο, στον οποίο μάλιστα εκείνη ακριβώς την στιγμή ήταν παρόντες τουλάχιστον οκτώ αστυνομικοί. Πιο ξεκάθαρη περίπτωση δεν υπήρχε. Όμως, η κυβέρνηση μειοψηφίας Σαμαρά-Βενιζέλου είδε πίσω από αυτήν την ενέργεια μία ολόκληρη… “εγκληματική οργάνωση”, η οποία “εγκληματική οργάνωση” δεν ήταν άλλη από ένα ολόκληρο κόμμα!

Ας θυμηθούμε όμως τι έγινε σε ανάλογες περιπτώσεις. Πριν χρόνια, στην Πάτρα σε συμπλοκή αριστερών με στελέχη και οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας είχε πέσει νεκρός ένας αριστερός καθηγητής. Όμως, στην περίπτωση αυτή δεν εδιώχθη βεβαίως, σαν… εγκληματική οργάνωση η Νέα Δημοκρατία. Ακόμη, λίγα χρόνια πιο πριν από το περιστατικό αυτό, μέλος της νεολαίας ΕΠΕΝ είχε με ένα μαχαίρι σκοτώσει έναν αριστερό. Το περιστατικό είχε συμβεί σε χωριό της Σπάρτης και επικεφαλής της νεολαίας ΕΠΕΝ ήταν ο Βορίδης. Όμως ποτέ δεν κατηγορήθηκε ο Βορίδης για την δολοφονία αυτή.

Σε συγκέντρωση στη Γαλλία του κόμματος Ζαν Μαρί Λεπέν οπαδοί του κόμματός του δολοφονούν έναν αριστερό. Ποτέ δεν κατηγορήθηκε και δεν φυλακίστηκε για αυτό ο Λεπέν. Μόλις πέρσι σε συμπλοκή μιας εθνικής οργανώσεως (οργανώσεως και όχι κόμματος) πάλι στη Γαλλία η συμπλοκή είχε σαν αποτέλεσμα να πέσει νεκρός ένας αριστερός. Ο δράστης συνελήφθη και φυλακίστηκε, αλλά δεν διώχθηκε ούτε φυλακίστηκε η ηγεσία της οργανώσεως.

Αυτά συμβαίνουν εκεί όπου λειτουργεί το κράτος δικαίου κι όχι η απάνθρωπη λογική της συλλογικής ευθύνης. Τι ευθύνη μπορώ να έχω εγώ για το γεγονός της συμπλοκής ενός οπαδού, ή εάν θέλετε και μέλους, που δεν ήταν μέλος, ενός οπαδού της Χρυσής Αυγής με κάποιον άγνωστο σε εμένα σε ένα χώρo άσχετο από την Χρυσή Αυγή; Φυσικά καμμία!

Όμως αυτό το λογικό και αυτονόητο συμπέρασμα δεν έφτασε ουδέποτε στο οπτικό πεδίο της πράγματι στην περίπτωσή μας τυφλής δικαιοσύνης, η οποία χρησιμοποίησε την ζυγαριά της σαν πολιτικός μπακάλης, συνεισφέροντας με συγκεκριμένα πρόσωπα σε μία πρωτοφανή πολιτική σκευωρία, η οποία άλλωστε εξoμολογήθηκε από τον ίδιο τον έμπιστο του Σαμαρά Μπαλτάκο.

Δεν είμαι στη φυλακή, λοιπόν, για κανένα έγκλημα, για καμμία “εγκληματική οργάνωση”. Είμαι γιατί τους έκοβα ψήφους, γιατί άλλαζα με τρόπο δραματικό το αρρωστημένο πολιτικό σκηνικό μίας δοξασμένης χώρας την οποία έχουν καταντήσει προτεκτοράτο οι μαρξιστές και οι φιλελεύθεροι δήμιοι του Έθνους μας. Εφιάλτης κυριολεκτικός για αυτές τις “δεξιές” και “αριστερές” αντεθνικές δυνάμεις, οι ατέλειωτες πορείες δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στις λεωφόρους του Έθνους. Κατάρα βαριά ενάντια στην προδοσία τους οι χιλιάδες Γαλανόλευκες και τα Εθνικιστικά Λάβαρα και μέγα ανάθεμα που τους στοίχειωνε και τους στοιχειώνει η ιαχή: “Αίμα Τιμή Χρυσή Αυγή”.

Για όλα αυτά έπρεπε να πληρώσω, για αυτό είμαι φυλακή.

Για αυτό είμαι πίσω από τα σίδερα περισσότερο ελεύθερος όμως από τα ανθρωπάκια που προδίδουν το Έθνος.»

Πηγή