Σαν σήμερα, συμπληρώνονται 44 χρόνια, από την καταδίκη του ανθρώπου που αν και δεν σκότωσε ποτέ ευθύνεται για τα πιο άγρια εγκλήματα στην ιστορία του Χόλιγουντ.
Στο πέρασμά του άφησε πίσω του, αυτό ακριβώς που ανακάλυψε κραυγάζοντας η οικονόμος του Ρομάν Πολάνσκι, όταν μπήκε στο σπίτι του το πρωί της 10ης Αυγούστου 1969:«Φόνοι, θάνατος, πτώματα, αίμα!!!». Τη νύχτα που προηγήθηκε, η «οικογένεια» του Τσαρλς Μάνσον, είχε περάσει από εκεί, αφήνοντας πίσω της τέσσερις άγρια δολοφονημένους -μεταξύ των οποίων και η Σάρον Τέιτ, ανερχόμενη ηθοποιός και έγκυος σύζυγος του Πολάνσκι.
Ο Μάνσον ήταν το μυαλό πίσω από το πιο άγριο έγκλημα στην ιστορία του Χόλιγουντ. Ο ίδιος δεν σκότωσε ποτέ, όμως δύο χρόνια μετά, σαν σήμερα, στις 19 Απριλίου του 1971, ο εισαγγελέας πετυχαίνει με ευκολία την καταδίκη του στην θανατική ποινή. Η ζωή του σώζεται μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής στην Καλιφόρνια.
Σαραντατέσσερα χρόνια μετά, ο Τσαρλς Μάνσον, παραμένει στο κελί, από όπου βγάζει δίσκους, αλληλογραφεί με τους θαυμαστές του, τρέφει οικολογικές ανησυχίες, δίνει συνεντεύξεις, δηλώνει αθάνατοςκαι συνεχίζει να αυτοχαρακτηρίζεται ως η ενσάρκωση του απόλυτου κακού.
Ο γάμος που ακυρώθηκε
Η πιο πρόσφατη είδηση σχετικά με αυτόν αφορούσε τον γάμο του, που ματαιώθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, μετά την αποκάλυψη ότι η κατά 53 νεότερη του νύφη, η 27χρονη Αφτον Ιλέιν Μπάρτον, με την οποία είχε συνάψει σχέση όσο βρίσκεται στη φυλακή, ήθελε να τον παντρευτεί με την ελπίδα ότι μετά θάνατον θα κληρονομούσε το σώμα του, ώστε να δημιουργήσει ένα μαυσωλείο του κακού όπου σκόπευε να εκθέσει τη σορό, με στόχο το κέρδος.
Το θέμα αποκαλύφθηκε, ο 80χρονος Μάνσον απέσυρε την επιθυμία του να την παντρευτεί, ο γάμος σχόλασε…
Αν και έχει περάσει περίπου μισός αιώνας από τη δράση του, τα εγκλήματά του ήταν τόσα και τέτοια που δεν έχουν ξεχαστεί. Οχι μόνο γιατί τα θύματά του προέρχονταν από το Χόλιγουντ, αλλά και γιατί ουσιαστικά σηματοδότησαν το τέλος μιας ολόκληρης περιόδου ειρηνικής επανάστασης, κλείνοντας οριστικά την εποχή της αθωότητας των παιδιών των λουλουδιών.
Φρίκη και παράνοια στο Χόλιγουντ
Βρισκόμαστε στο τέλος των ’60s. Η ακμή της σεξουαλικής επανάστασης και των ιδανικών των χίπηδων, έχει μόλις αρχίσει να ξεθωριάζει. Είναι η χρονιά που ο άνθρωπος περπατάει στο φεγγάρι, είναι η χρονιά του Γούντστοκ, είναι το καλοκαίρι του ’69.
Ο Μάνσον εμφανίζεται ως «προφήτης», ο οποίος εκφράζει μια παράξενη καταστροφολογική, ψευτο-επαναστατική θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι μαύροι θα εξεγείρονταν και θα ξεσπούσε πόλεμος με τους λευκούς και μόνο η «οικογένεια» θα γλίτωνε υπό τη σκέπη του Μάνσον, που ήταν ο πέμπτος άγγελος (οι άλλοι τέσσερις ήταν οι Μπιτλς).
Ακούγεται παρανοϊκό, όμως ο Μάνσον βρίσκει οπαδούς, δημιουργεί ένα κοινόβιο, που ζει με επαιτείες στην έρημο, μια «σέχτα», που αποτελείται κυρίως από διαταραγμένες νεαρές και θέτει σε λειτουργία το σχέδιο, με το όνομα Helter Skelter, που διατάζει θάνατο σε όσους μετέχουν στο σύστημα -εν προκειμένω- του Χόλιγουντ.
Το σπίτι του Πολάνσκι επιλέγεται ως στόχος από τον ίδιο τον Μάνσον, γιατί είχε προηγούμενα με τον παραγωγό που έμενε πριν σε αυτό -είχε απορρίψει τη μουσική του. Ο Πολάνσκι λείπει, βρίσκεται στο Λονδίνο για γυρίσματα. Εκείνη τη νύχτα πέντε άνθρωποιβρίσκονται στην κατοικία του Cielo Drive: η Τέιτ, ο πρώην σύντροφός της και διάσημος κομμωτής, Τζέι Σίμπρινγκ, η κληρονόμος Αμπιγκέιλ Φόλγκερ με τον φίλο της, ηθοποιό και συγγραφέα, Βόιτεκ Φρικόφσκι και ο 18χρονος Στίβεν Πάρεντ, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τους υπόλοιπους, απλώς έκανε επίσκεψη στο σπίτι για να συναντήσει τον φύλακα και να του πουλήσει ένα ραδιόφωνο.
Η αιματηρή επιδρομή
Ο Μάνσον, στέλνει στη δολοφονική αποστολή δύο γυναίκες και δύο άντρες, τους Τεξ Γουότσον, Πατ Κρενγουινκλ, Σούζαν Ατκινς και Λίντα Καζάμπιαν, οι οποίοι επιβιβάζονται σε ένα Ford του ’59 και φτάνουν στο σπίτι γύρω στα μεσάνυχτα, σκαρφαλώνοντας από την πλευρά του λόφου. Ο Πάρεντ φεύγει εκείνη την ώρα με το αυτοκίνητο, υπό την απειλή όπλου του κάνουν νόημα να σταματήσει. Ακολουθούν τέσσερις πυροβολισμοί και ο νεαρός πέφτει νεκρός -απλώς γιατί βρέθηκε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή.
Η «οικογένεια» μπαίνει στο σπίτι, συγκεντρώνει και τα τέσσερα πρόσωπα που βρίσκονταν εκεί στο σαλόνι. Αρχικά δένουν ένα σκοινί γύρω από το λαιμό της Τέιτ και του Σίμπρινγκ. Εκείνος διαμαρτύρεται, τους λέει για την εγκυμοσύνη της, ο Γουότσον πυροβολεί δύο φορές. Ο Φρικόφσκι καταφέρνει να φύγει, τρέχει προς την έξοδο, τον προλαβαίνουν οι πυροβολισμοί, πέφτει και δέχεται 51 μαχαιριές. Η Φόλγκερ προσπαθεί να τρέξει στην κρεβατοκάμαρα, η Κρένγουικλ της βάζει τρικλοποδιά, ο Γουότσον την αποτελειώνει.
Η Τέιτ παρακαλεί για τη ζωή του μωρού της. Οι τελευταίες λέξεις, που ακούει είναι: «Γυναίκα, δεν υπάρχει οίκτος για σένα». Ο Γουότσον τη μαχαιρώνει 16 φορές. Οι δολοφόνοι φεύγουν, αφού πρώτα γράψουν με το αίμα της τη λέξη «pig» (γουρούνι) στην πόρτα…
Μια μέρα μετά,η «οικογένεια» ξαναχτυπά -με επικεφαλής τον ίδιο τον Μάνσον- και δολοφονεί, πάντα με πολλαπλές μαχαιριές και ματωμένες επιγραφές στον τοίχο, το ζεύγος Λαμπιάνκα στο σπίτι τους στο Λος Αντζελες. Η Αμερική ανατριχιάζει από άκρη σε άκρη, οτρόμος φωλιάζει στο λόφο του Χόλιγουντ.
Ο διάσημος, αμετανόητος κατάδικος
Η αστυνομία κάνει απανωτά λάθη καθυστερώντας να συνδέσει τις δύο υποθέσεις, ενώ ο Τύπος δεν δείχνει έλεος, κατηγορώντας τα θύματα για έξαλλα πάρτι και σατανιστικά όργια (επηρεασμένος από το «Μωρό της Ρόζμαρι»).
Οι δολοφόνοι συλλαμβάνονται τέσσερις μήνες μετά, όταν η Σούζαν Ατκινς, η οποία προφυλακίζεται για άλλη υπόθεση, κομπάζει για τα εγκλήματα στο σπίτι της Τέιτ και εκμυστηρεύεται σε συγκρατούμενη ότι θα επακολουθήσουν οι δολοφονίες των Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και Φρανκ Σινάτρα.
Η δίκη κρατάει ένα χρόνο και παίρνει τεράστια δημοσιότητα. Ο εισαγγελέας πετυχαίνει την καταδίκη του Μάνσον, αν και ο ίδιος δεν έχει σκοτώσει και οδηγείται στη φυλακή.
Εκεί όπου παραμένει μισό αιώνα μετά, με την τελευταία αίτησή χάριτος που υπέβαλλε (το 2012) να έχει απορριφθεί και την επόμενη να μην μπορεί να υποβληθεί πριν από το 2027…
thetoc.gr
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.