Πώς θα κάνετε το παιδί σας να αποδεχτεί τον επόμενο γάμο σας

Το διαζύγιο είναι ένα γεγονός. Ωστόσο, αυτό που μετρά είναι ο τρόπος με τον οποίο το κάθε μέλος του ζευγαριού αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση.

Συχνά η σκέψη μιας νέας σχέσης προκαλεί φόβο για αρκετό διάστημα μετά το διαζύγιο, ίσως γιατί θεωρούν ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας νέας αποτυχίας. Κάποτε, όμως, ξαναρχίζουν την κοινωνική ζωή και μια νέα σχέση εμφανίζεται στο προσκήνιο. Βέβαια, τα ερωτήματα πληθαίνουν, κυρίως όταν η σχέση φαίνεται σοβαρή και υπάρχει η προοπτική του γάμου.

Φτάνει ο καιρός να πάρετε μια μεγάλη απόφαση. Να επισημοποιήσετε μια σχέση. Όμως, κάπου σταματάτε, σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Καππάτου, κάτι φρενάρει αυτή την ευτυχισμένη στιγμή.

Όταν οι γονείς ξανά παντρεύονται το παιδί ίσως:

– Νιώσει το γάμο αυτό σαν απειλή
– Αισθανθεί ανταγωνιστικά προς το σύντροφο του πατέρα ή της μητέρας του, προσπαθώντας έτσι να διεκδικήσει την αγάπη του γονιού του.
– Ερμηνεύσει τη νέα αυτή φάση της ζωής του ως απόρριψη του άλλου γονιού αλλά και του ίδιου.
– Πάψει να διατηρεί την ενδόμυχη ελπίδα που έτρεφε μετά το χωρισμό των γονιών του ότι κάποια στιγμή θα επανασυνδέονταν.
– Αισθανθεί πάλι μέσα του την ανασφάλεια και το φόβο της εγκατάλειψης κ.α

Ωστόσο, αυτά είναι θέματα που, αν τα χειριστείτε με προσοχή, μπορείτε να τα ελέγξετε.

Βήματα που πρέπει να κάνετε…

– Προτού προχωρήσετε στο δεύτερο γάμο, καλό είναι να έχετε συζητήσει αναλυτικά με το σύντροφό σας τις υποχρεώσεις που έχετε απέναντι στο παιδί σας.
– Να τον /την ενημερώσετε για τον τρόπο της επικοινωνίας σας, την οικονομική συνδρομή σας στην ανατροφή του, τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας, τον τρόπο που του επιβάλλετε την πειθαρχία, τα μαθήματα που κάνει , τα εξοδά του κ.λπ.
– Ξεκαθαρίστε του την στάση που περιμένετε να έχει.
– Μετά έρχεται η σειρά του παιδιού. Σκεφτείτε ότι είναι προτιμότερο να μιλήσετε εσείς στο παιδί σας με επιφύλαξη για την απόφαση σας να ξανά φτιάξετε την ζωή σας.
– Να το διαβεβαιώσετε ότι η αγάπη και η προσοχή σας δε θα αλλάξουν.
– Πρέπει, ωστόσο , αυτά που λέτε να του τα αποδεικνύετε.
– Να έχετε πάντα υπόψη ότι το παιδί έχει ανάγκη από μια σταθερή παρουσία.
– Να επιδιώξετε να γνωριστεί σταδιακά με τον νέο σας σύντροφο.
– Αν νιώθει ότι είστε ευτυχείς μαζί του/της, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει τους φόβους ή τη ζήλια του.
– Είναι πολύ χρήσιμο να επαναλαμβάνετε στο παιδί ότι αυτή η νέα ένωση διαφέρει από αυτό που εσείς και ο άλλος γονιός του είχατε πριν από το χωρισμό. Αυτή η εξήγηση με απλά λόγια θα προσδιορίσει το καθεστώς και τη λειτουργία της νέας σχέσης και θα ανακουφίσει το παιδί- σε σχέση με το γονιό που μένει μαζί.
– Όσο καλή και να είναι η σχέση του παιδιού σας με το νέο σύντροφό σας, μην ξεχνάτε ότι εσείς είστε ο πατέρας ή η μητέρα του παιδιού και εσείς πρέπει κατά κύριο λόγο να ασχολείστε μαζί του και όχι ο σύντροφός σας, που μπορεί να διαδραματίζει συμπληρωματικό ρόλο.
– Να μην επιβάλλετε στο παιδί να αποκαλεί το νέο σύντροφο σας «μπαμπά» ή «μαμά» αντίστοιχα.
– Να αποφεύγετε τις συζητήσεις και τις συγκρίσεις με τον φυσικό γονιό του παιδιού σας.
– Αν το κρίνετε απαραίτητο, ενημερώστε εσείς τον πρώην σύντροφό σας, βεβαιώνοντας τον ότι δεν θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας με το παιδί.

Τι να κάνει ο /η νέος σύντροφός σας

Είναι αλήθεια ότι οι θετοί γονείς επωμίζονται δύσκολο ρόλο, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουν την επιφυλακτικότητα του παιδιού, να χτίσουν μια σχέση από την αρχή, αλλά και να αποκτήσουν ένα νέο τύπο γονικού ρόλου, έχοντας πάντα υπόψη πως δε πρέπει να αντικαθιστούν τον πραγματικό γονιό, αλλά να τον συμπληρώνουν. Οι δυσκολίες αυξάνονται όταν το νέο ζευγάρι αποκτήσει παιδί. Οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες. Χρειάζεται προσοχή και ωριμότητα για να μην πληγωθεί το παιδί. Η στάση του θετού γονιού πρέπει να είναι σταθερή.

Τι να αποφεύγει….

– Να είναι ιδιαίτερα επιεικείς με το παιδί του συντρόφου τους, προκειμένου να γίνουν αρεστοί και αγαπητοί σε αυτό.
– Να συναγωνίζονται τους πραγματικούς γονείς στην εξασφάλιση της αγάπης του παιδιού. Αυτό προκαλεί σύγχυση και ένταση.
– Να παρεμποδίζουν την σχέση του παιδιού με το φυσικό του γονιό.
– Να ασκούν κριτική για τη στάση του φυσικού γονιού μπροστά στο παιδί.
– Να το πιέζουν να τους φωνάζει «μπαμπά» ή «μαμά»,
– Να αλλάζουν συμπεριφορά όταν αποκτούν δικό τους παιδί.
– Να λένε : «Αν ήμουνα ο πατέρας σου ή η μητέρα σου θα έκανα αυτό ή το άλλο».
– Να συγκρίνουν τη συμπεριφορά του ή τις επιδόσεις του στο σχολείο με εκείνες του δικού τους παιδιού, αν έχουν.

govastileto.gr