Τραγωδία στην Κάρπαθο: Πέθανε την ημέρα της κηδείας του αδερφού του

Δύο αδέλφια, συνταξιούχοι από την Όλυμπο Καρπάθου, έφυγαν από τη ζωή με διαφορά 48 ωρών, γεγονός που βύθισε στο πένθος εκτός από τις οικογένειές τους, τους φίλους, τους συγγενείς και ολόκληρη την κοινωνία του νησιού.

Πρόκειται για τους Μιχάλη και Κωνσταντίνο Γεωργίου Μηνατσή, 76 και 73 ετών αντίστοιχα, οι οποίοι έχαιραν εκτίμησης και σεβασμού σε ολόκληρη την περιοχή.

Πρώτος απεβίωσε ο Μιχάλης, (υπηρέτησε στο εμπορικό ναυτικό και ήταν δικηγόρος), ενώ την ημέρα της κηδείας του (Δευτέρα) απεβίωσε και ο Κωνσταντίνος (ελεύθερος επαγγελματίας) 73 ετών.

Για την απώλεια των ανθρώπων, εξέδωσε ανακοίνωση και η αδελφότητα «ΒΡΥΚΟΥΣ» στην οποία αναφέρεται συγκεριμένα:

«Με μεγάλη μας θλίψη, πληροφορηθήκαμε τον άδικο θάνατο, του γνωστού και αγαπητού σε όλους μας ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΗΝΑΤΣΗ.

Η μοίρα, έπαιξε το πιο άσχημο παιχνίδι που θα μπορούσε να συμβεί σε δυο πολύ αγαπημένα αδέλφια. Πριν προλάβει να κηδευτεί ο Μιχάλης, βιάστηκε να τον ακολουθήσει κι ο Κωστής. Ίσως ο Θεός τους ήθελε να ξεκινήσουν μαζί το ταξίδι τους προς την αιωνιότητα.

Η Όλυμπος βυθίστηκε στο πένθος, στον χειρότερο Αύγουστο των τελευταίων χρόνων, αφού έφυγαν άδικα και ξαφνικά, δυο αξιόλογα παιδιά της και μάλιστα την ίδια χρονική περίοδο.

Η απουσία του Κώστα, θα στοιχήσει σε όλους μας, από το χώρο της Εκκλησίας, από το Σελλάι, από τα καφενεία, από τα πανηγύρια, μα πιο πολύ, θα τον στερηθεί το σπιτικό του, η γυναίκα του Μαγγαφούλα, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, οι συγγενείς του και οι πολυπληθείς φίλοι και γνωστοί του.

Θα τον θυμόμαστε όλοι, με τη σοβαρότητα, την κατάνυξη και τη συμμετοχή του στις Λειτουργίες. Για το πηγαίο και αυθόρμητο χιούμορ του, για την ευχάριστη και ουσιαστική συντροφιά του στα καφενεία της Ολύμπου και της Ρόδου. Δυστυχώς, τα «πηγαδάκια» του Σελλαΐου αραίωσαν και σιγά-σιγά θα είναι σε όλους μας μια γλυκιά ανάμνηση.

Ο Κώστας, κατά την εδώ παραμονή του στη Ρόδο, ήταν ενεργό μέλος της Αδελφότητάς μας, την οποία υπηρέτησε από το πόστο του ταμία, την περίοδο 1979-1981. Βοήθησε στην κατασκευή του πρώτου κτηρίου μας, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αυξήσει τα έσοδα της «ΒΡΥΚΟΥΣ», την τότε δύσκολη εποχή.

πηγή