Ζώντας σε ένα ελληνικό νησί με μόλις 21 κατοίκους: μια εμπειρία γεμάτη ηρεμία και προκλήσεις
Η ζωή σε ένα μικρό ελληνικό νησί με μόλις 21 μόνιμους κατοίκους μπορεί να φαντάζει σαν ένα όνειρο για όσους αναζητούν ησυχία και φυσική ομορφιά.
Αλλά πώς είναι πραγματικά η καθημερινότητα σε ένα τόσο απομονωμένο μέρος;
Ένα μικρό μπακάλικο, ένα σχολείο με δύο παιδιά και ένα καφενείο που ανοίγει μόνο το καλοκαίρι είναι τα βασικά στοιχεία της ζωής εδώ. Ωστόσο, η ηρεμία, οι χαμηλοί ρυθμοί και η άμεση επαφή με τη φύση και τη θάλασσα είναι κάτι που δεν συγκρίνεται με τη ζωή σε μια μεγαλούπολη.
Η ζωή στην Ψέριμο: μια επιλογή για την ησυχία
«Ήρθα στην Ψέριμο για να ησυχάσω. Η Αθήνα είναι κόλαση για εμάς, δεν υπήρχε περίπτωση να ζούσα εκεί», λέει ο κ. Μιχάλης Αρβύθης, κάτοικος και πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτών Ψερίμου. Ο κ. Μιχάλης μιλάει ανοιχτά για τη ζωή στο νησί, τα πλεονεκτήματά της, αλλά και τα πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι. Όπως επισημαίνει, ο κρατικός μηχανισμός συχνά απουσιάζει, αφήνοντας τους κατοίκους να αντιμετωπίζουν μόνοι τους τις δυσκολίες.
Η καθημερινότητα σε ένα μικρό νησί
Ο κ. Μιχάλης, μετά τη συνταξιοδότησή του, μετακόμισε με τη σύζυγό του στην Ψέριμο, όπου ζουν τα τελευταία οκτώ χρόνια. «Εδώ μεγαλώσαμε, εδώ ήταν οι γονείς μας, και με τη σειρά μου κατέληξα κι εγώ εδώ. Είμαστε 21 άτομα στο νησί. Κάθε εβδομάδα βλέπεις ένα-δύο να περπατάνε. Ψαρεύω, σκάβω, φυτεύω και κάποιες μέρες πηγαίνουμε στην Κάλυμνο να δούμε τα εγγόνια μας. Η ζωή εδώ είναι ήρεμη. Μπορεί να περάσουν τέσσερις μέρες χωρίς να δεις άνθρωπο, γιατί οι ηλικιωμένοι, περίπου επτά άτομα, έχουν περάσει τα 80 και δεν βγαίνουν πολύ», εξηγεί.
Πριν συνταξιοδοτηθεί, ο κ. Μιχάλης είχε μαγαζί με ηλεκτρολογικά είδη στην Κάλυμνο, έφτιαχνε σκάφη και είχε εργαστεί ως ναυτικός για επτά χρόνια. «Παντρεύτηκα, έκανα τέσσερις κόρες και έχω επτά εγγόνια. Ήρθα στην Ψέριμο να ησυχάσω. Ζω εδώ οκτώ χρόνια. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, δεν υπήρχε περίπτωση να ζούσα. Πήγα πέρσι για έναν γιατρό και δεν έβλεπα την ώρα να φύγω. Εκεί είναι για εσάς που είστε μαθημένοι, για εμάς είναι κόλαση», λέει.
Τα θετικά και τα προβλήματα της ζωής στο νησί
Η ζωή στην Ψέριμο έχει τα θετικά της, αλλά και τις δυσκολίες της. «Υπάρχουν πολλά θετικά στο νησί. Όταν τελειώσει κάποιος τις υποχρεώσεις του, αξίζει να έρθει εδώ. Φανταστείτε, υπάρχουν ξένοι που θέλουν να μείνουν, αλλά λόγω των συνθηκών, όπως το ότι δεν έχουν σπίτι, η δουλειά χαλάει. Το κράτος δεν βοηθάει να δώσει κίνητρα για να έρθει ο κόσμος εδώ. Πιστεύω ότι σε πέντε χρόνια η Ψέριμος θα ερημώσει», εκφράζει την ανησυχία του.
Το νησί διαθέτει ένα μπακάλικο, ενώ ένα σκάφος έρχεται κάθε δύο μέρες από την Κάλυμνο, επιτρέποντας στους κατοίκους να παραγγείλουν ό,τι χρειάζονται. Υπάρχει επίσης ένα καφενείο, που όμως λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι. «Η σύζυγός μου μεγάλωσε τέσσερα παιδιά. Τώρα θέλει και εκείνη την ησυχία της», προσθέτει ο κ. Μιχάλης.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι
Ο κ. Μιχάλης αναφέρει ότι το νησί αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα. «Παλεύω να φτιάξουμε κάποια πράγματα. Δεν είχαμε επαρκή φωτισμό στο λιμάνι. Οι άνθρωποι πήγαιναν με φακούς το βράδυ να δουν τα σκάφη τους. Αγόρασα καλώδια και φωτιστικά, τα έβαλα πάνω στους στύλους που ήταν διαλυμένοι και έδωσα φωτισμό στο λιμάνι», λέει.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η εκπαίδευση. «Έχουμε δύο παιδάκια τεσσάρων ετών στο νησί. Ζητήσαμε από το κράτος να φέρει μια δασκάλα. Παλιά, στα χρόνια της μητέρας μου, το σχολείο είχε 90 παιδιά. Πριν δέκα χρόνια, όταν έκλεισε, δεν υπήρχε ούτε ένα. Πιέσαμε το θέμα και ευτυχώς κάποιες οργανώσεις από την Αθήνα ενδιαφέρθηκαν. Πέρσι, όλο το χειμώνα έστειλαν και πλήρωσαν εργάτες για να το βάψουν και να το γεμίσουν με ό,τι χρειαζόταν. Είχαμε την τύχη να μας στείλουν μια νηπιαγωγό. Έτσι, το σχολείο λειτουργεί με τα δύο παιδάκια», εξηγεί.
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
