Η φράση «Μαμά, θα έχω γυρίσει μέχρι τα 30» της Ειρήνης Ψαλλίδα ξεκινούσε σαν μια κοινή υπόσχεση, αλλά αντί για επιστροφή, την οδήγησε στην ίδρυση της δικής της εταιρείας ρομποτικής στη Γερμανία.
Σε έναν χώρο όπου κυριαρχούν άνδρες, η Ελληνίδα μηχανικός αναπτύσσει ρομποτικά συστήματα ανύψωσης με στόχο να αλλάξει τον τρόπο που χτίζονται τα κτίρια και να ενισχύσει τον ρόλο των γυναικών στην τεχνολογία.
H Eιρήνη Ψαλλίδα είναι η συνιδρύτρια και επικεφαλής λογισμικού της Kewazo
Στην κορυφαία έκθεση Bauma του κατασκευαστικού κλάδου στο Μόναχο, η Ειρήνη Ψαλλίδα δέχεται συχνά ερωτήσεις που αποκαλύπτουν στερεότυπα: «Δουλεύετε στην γκαρνταρόμπα;» ή «είστε η γραμματέας;». Όταν απαντά πως είναι συνιδρύτρια και επικεφαλής λογισμικού της Kewazo, μιας startup ρομποτικής με έδρα το Μόναχο, τα πρόσωπα των ερωτώντων γεμίζουν αμηχανία. «Δεν το κάνουν για να με προσβάλλουν. Απλά δεν έχουν συνηθίσει την ιδέα ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει τη δική της τεχνολογική εταιρεία.»
Από την Αθήνα στο Μόναχο με ενδιάμεσο σταθμό το CERN
Oι γυναίκες ιδρύτριες, ιδίως στον χώρο του deep tech, αντιμετωπίζουν δομικά εμπόδια
Η ιδέα να δημιουργήσει τη δική της εταιρεία δεν υπήρχε καν στα σχέδια της Ειρήνης Ψαλλίδα όταν σπούδαζε Πληροφορική στην Αθήνα. Μετά από μια πρακτική στο CERN στη Γενεύη, ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM). Όπως αναφέρει στη DW: «Προσωπικά, δεν ήταν στα σχέδιά μου – καθόλου».
Θυμάται να λέει γελώντας στη μητέρα της: «Ναι μαμά, μέχρι τα τριάντα θα έχω γυρίσει». Όμως οι συνθήκες την οδήγησαν αλλού. Το Μόναχο εξελισσόταν σε κόμβο τεχνολογικών startups και το TUM είχε σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη αυτών των προσπαθειών. «Το πανεπιστήμιο έδωσε την ώθηση», αναφέρει.
Κατά το δεύτερο εξάμηνο γνώρισε την Εκατερίνα και τον Αρτέμ από τη Ρωσία, τον Σεμπάστιαν από τη Γερμανία, τον Αλιμζάν από το Καζακστάν και τον Λεωνίδα Ποζικίδη από την Ελλάδα. Μαζί συμμετείχαν σε ένα hackathon – έναν μαραθώνιο ανάπτυξης τεχνολογικής λύσης.
Από ένα hackathon γεννήθηκε μια καινοτομία για τα εργοτάξια
Σε εκείνο το event, χωρίς να έχουν κάποιο επιχειρηματικό σχέδιο, σχεδίασαν ένα έξυπνο σύστημα ανύψωσης για εργοτάξια, με στόχο την ασφάλεια και την ακρίβεια. Ενώ σχεδόν κάθε τομέας προχωρούσε με αυτοματοποίηση και τεχνητή νοημοσύνη, ο κατασκευαστικός τομέας είχε μείνει πίσω. «Υπήρχαν έξυπνες πόλεις και σπίτια, αλλά στα εργοτάξια η εικόνα ήταν από το 1950», λέει.
Το σύστημα ονομάστηκε Kewazo – εμπνευσμένο από το «κατασκευάζω» – όνομα που δόθηκε χωρίς να προβλέπουν τη μελλοντική πορεία του εγχειρήματος. «Για μένα ήταν ένα πανεπιστημιακό πρότζεκτ, τίποτα παραπάνω», θυμάται η Ψαλλίδα.
Το TUM όμως είδε κάτι περισσότερο. Μέσω του επιχειρηματικού του κέντρου, του UnternehmerTUM, προσέφερε στήριξη, υποδομές και καθοδήγηση. «Μας βοήθησαν πολύ και στις πρώτες χρηματοδοτήσεις, χωρίς να πρέπει να δώσουμε μερίδιο της εταιρείας», εξηγεί.
Στο Μόναχο ιδρυτές και ιδρύτριες έχουν πρόσβαση σε τεχνολογία
Μέσα από αυτό το οικοσύστημα που προωθεί τον πειραματισμό και την καινοτομία, η ιδέα εξελίχθηκε. Το UnternehmerTUM έγινε ένα από τα πιο επιδραστικά κέντρα καινοτομίας στην Ευρώπη, δίνοντας προτεραιότητα στη διαφορετικότητα των ομάδων και ενισχύοντας γυναικείες παρουσίες στον τεχνολογικό επιχειρηματικό κόσμο.
Η ανάγκη για περισσότερες γυναίκες στην τεχνολογία
Η Γκούντα Όπιτς, υπεύθυνη του δικτύου επιχειρηματικότητας στο UnternehmerTUM, επισημαίνει ότι ακόμα και σε καινοτόμα οικοσυστήματα όπως του Μονάχου, οι γυναίκες ιδρύτριες, ειδικά στον τομέα του deep tech, συναντούν εμπόδια. «Δυσκολότερη πρόσβαση σε κεφάλαια, ανδροκρατούμενα επενδυτικά δίκτυα και ελάχιστα γυναικεία πρότυπα ηγεσίας», εξηγεί στη DW.
Γι’ αυτό δημιουργήθηκαν πρωτοβουλίες όπως το Women Start-up Initiative και το Women Start-up Award, που προσφέρουν καθοδήγηση, δικτύωση και δημόσια ορατότητα. «Η προβολή και τα πρότυπα είναι κλειδιά για να φέρουμε περισσότερες γυναίκες στο επιχειρείν», τονίζει η Όπιτς.
Ο επικεφαλής ερευνών της Γερμανικής Ένωσης Startup και συντάκτης της έκθεσης Female Founders Monitor, Αλεξάντερ Χίρσφελντ, προσθέτει ότι το ποσοστό των γυναικών ιδρυτριών παραμένει μόλις στο 20%. Επιπλέον, έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε χρηματοδότηση και συχνά έρχονται αντιμέτωπες με δυσκολίες στην εξισορρόπηση οικογένειας και επαγγελματικής ζωής.
Ορισμένα επενδυτικά ταμεία, όπως η Auxxo και η Fund F, επενδύουν αποκλειστικά σε ομάδες με τουλάχιστον μία γυναίκα, προκειμένου να μειώσουν αυτή την ανισότητα. Όμως ο Χίρσφελντ επισημαίνει ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ευαισθητοποίηση και στους άνδρες, καθώς συνήθως κατέχουν τις υψηλόβαθμες θέσεις. Η ίδια η Ψαλλίδα συμφωνεί: «Είναι κυρίως πρόβλημα μεγαλύτερων ηλικιών. Με τη νέα γενιά θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα.»
Έξυπνα ρομποτικά συστήματα ανύψωσης που αντικαθιστούν γερανούς
Από τη θεωρία στη βιομηχανία με ρομποτικά εργαλεία
Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, η Kewazo έχει γραφεία στο Μόναχο και στο Τέξας και συνεργάζεται με μεγάλες βιομηχανίες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η ομάδα των 40 ατόμων αναπτύσσει ρομποτικά συστήματα ανύψωσης που αντικαθιστούν χειρωνακτικές εργασίες και γερανούς. Ανάμεσα στους πελάτες της συγκαταλέγονται η BASF, η Chevron και η Shell, που επωφελούνται από μεγαλύτερη ασφάλεια και αποδοτικότητα.
Τα συστήματα λειτουργούν με μπαταρία, χωρίς ανάγκη για εξωτερικά καλώδια ή γεννήτριες – κάτι που μειώνει κινδύνους ανάφλεξης σε βιομηχανικές περιοχές. Το ρομπότ μπορεί να μεταφέρει υλικά κάθετα, γρήγορα και με ακρίβεια.
«Σε ένα έργο όπου χρειάζονταν δέκα εργάτες, τώρα αρκούν δύο», εξηγεί η Ψαλλίδα. «Αυτό βοηθά στην έλλειψη προσωπικού και περιορίζει τον κίνδυνο ατυχημάτων. Οι εταιρείες εξοικονομούν χρήματα και χρόνο, ολοκληρώνοντας τα έργα τους νωρίτερα.»
Στην επόμενη έκθεση Bauma, η Ψαλλίδα θα εκπροσωπήσει ξανά την εταιρεία της. Και σε εκείνους που θα ρωτήσουν αν την ίδρυσε ο πατέρας της, θα απαντήσει ξεκάθαρα: «Όχι, εγώ την ίδρυσα.»
Πηγή: Ρεπορτάζ Ευθύμης Αγγελούδης DW.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
