Η απόφαση της Ναταλίας Λιονάκη να ακολουθήσει τον μοναχισμό είχε συγκινήσει και προκαλέσει απορίες. Η ίδια είχε μιλήσει με ειλικρίνεια, εξηγώντας πως δεν προήλθε από λύπη ή κατάθλιψη, αλλά από μια εσωτερική πληρότητα και πνευματική χαρά.
Η συνάντηση με τη δημοσιογράφο στο Παγκράτι
Σε μια από τις σπάνιες και βαθιά προσωπικές συνεντεύξεις της, η Ναταλία Λιονάκη είχε μιλήσει στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη, την περίοδο που τα μέσα ενημέρωσης την αναζητούσαν διαρκώς. Η ηθοποιός είχε επιλέξει τη σιωπή, μέχρι που άνοιξε την καρδιά της σε εκείνη τη συνάντηση στο σπίτι της, στο Παγκράτι.
Οι δυο γυναίκες είχαν περάσει ώρες στον καναπέ, συζητώντας ήρεμα, χωρίς τηλεοπτικά φώτα και βιασύνη. Η Ναταλία βρισκόταν εκεί για λίγο, ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν άρρωστη. Εκείνη την εποχή, πολλοί πίστευαν πως είχε χαθεί ή είχε βυθιστεί σε κάποιο σκοτεινό μονοπάτι.
«Δεν ήμουν χαμένη. Είχα παραδώσει τη ζωή μου»
Η ίδια όμως έβλεπε αλλιώς τα πράγματα:
«Δεν ήμουν χαμένη. Είχα παραδώσει τη ζωή μου στο θέλημα του Θεού», είχε πει με ηρεμία. «Στην μοναστική ζωή μαθαίνεις να κόβεις το δικό σου θέλημα. Ήθελα να αξιωθώ να με δεχτούν στο μοναχισμό».
Η ζωή της είχε αρχίσει να αλλάζει ριζικά. Είχε ξεκινήσει την πορεία προς τον μοναχισμό, προετοιμαζόμενη πνευματικά και εσωτερικά. Δεν υπήρχε θλίψη μέσα της. Αντίθετα, όπως περιέγραφε, ένιωθε ένα φως και μια γαλήνη που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.
Η προσευχή ως καθημερινότητα
Η εικόνα της Ναταλίας κρατώντας πάντα το κομποσκοίνι ήταν κάτι που δεν έφευγε από τα μάτια όσων τη γνώριζαν εκείνη την περίοδο. Η ίδια επαναλάμβανε συνεχώς την ευχή:
«Κύριε Χριστέ ελέησόν με».
«Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή. Δεν με θλίβει τίποτα, μόνο νιώθω τη χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου», είχε πει χαρακτηριστικά.
Η απάντηση σε όσους δεν καταλάβαιναν
Πολλοί της ζητούσαν εξηγήσεις. Ήθελαν να μάθουν τι την οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση. Εκείνη απαντούσε πνευματικά, απλά, αλλά τα λόγια της ήταν δύσκολο να τα αντιληφθούν όσοι δεν είχαν ζήσει σχέση με τον Θεό.
Δεν ήταν εύκολο να κατανοήσει κάποιος πως το φως που ένιωθε δεν ήταν εξωτερικό, αλλά βαθιά εσωτερικό. Ότι η χαρά της προερχόταν από την αδιάκοπη προσευχή και όχι από εξωτερικές καταστάσεις.
Αποταγή, ταπείνωση και μετάνοια
Η πορεία της προς το μοναστήρι δεν ήταν απλώς μια εσωτερική μεταμόρφωση. Η Ναταλία είχε κάνει και εξωτερικές θυσίες. Είχε χαρίσει τα υπάρχοντά της, είχε απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και αφιερώθηκε στην πνευματική μελέτη.
Διάβαζε πατερικά κείμενα, μάθαινε να ψέλνει ακολουθίες και έκανε καθημερινές παρακλήσεις στην Παναγία. Η εικόνα της να γονατίζει μπροστά στην Παναγία και να της προσφέρει «πλούσια τα δάκρυα της μετάνοιάς της» ήταν από τις πιο δυνατές μαρτυρίες εκείνης της περιόδου.
Ένα ταξίδι βαθιάς πίστης
Η ιστορία της Ναταλίας Λιονάκη δεν είναι ένα απλό κεφάλαιο ζωής, αλλά μια μαρτυρία μεταμόρφωσης. Από τα φώτα της τηλεόρασης, σε ένα σκοτεινό κελί γεμάτο φως. Από τη δημόσια εικόνα, σε μια μυστική πνευματική ζωή.
Όσοι τη γνώριζαν δεν έβλεπαν πια την ηθοποιό, αλλά μια γυναίκα που είχε πάρει στα σοβαρά τη σωτηρία της ψυχής. Και για την ίδια, αυτός ήταν ο μόνος ρόλος που την ενδιέφερε πλέον να παίξει.
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
