Γιάννης Παπαδόσηφος: Ο Κρητικός Που Σκότωσε Το Φονιά Του Γιου Του Μέσα Στο Δικαστήριο Και Η Αιματηρή Βεντέτα

Στο κατά τ’ άλλα φιλήσυχο Ρέθυμνο, σπάνια σπάει η ευπρόσδεκτη μονοτονία της ασφάλειας.

Ωστόσο, όταν αυτό συμβαίνει, η αλήθεια είναι πως ο θόρυβος που δημιουργείται είναι εκκωφαντικός.

Μια τέτοια περίπτωση, ήταν η μίνι (ευτυχώς) βεντέτα που ξέσπασε ανάμεσα στους Παπαδόσηφους και τον Γιάννη Βενιεράκη. Ο τελευταίος, υπήρξε φίλος με τον Μανώλη Παπαδόσηφο, ωστόσο μια παρεξήγηση που σχετιζόταν με μια γυναίκα, άνοιξε τον κύκλο του αίματος.

Πιο συγκεκριμένα, στις 7 Αυγούστου 1983, οι δύο νέοι συναντήθηκαν σε καφενείο που βρισκόταν στην παραλία του Ρεθύμνου και μετά από έντονη λογομαχία, ο Γιάννης Βενιεράκης έβγαλε το όπλο του πυροβολώντας θανάσιμα τον Μανώλη Παπαδόσηφο.

Η αρχή της βεντέτας

Στις 7 Αυγούστου 1983 ο 27χρονος γιός του Γιάννη Παπαδόσηφου, Μανώλης, τσακώνεται στο τηλέφωνο με τον Γιάννη Βενιαράκη. Αιτία -σύμφωνα με όσους έζησαν τα πράγματα από κοντά- μια γυναίκα. Ο Βενιαράκης φέρεται να είπε στον Μ. Παπαδόσηφο πως «όταν σε ξαναδώ θα σε πλακώσω στο ξύλο». Τότε ο 27χρονος Μανώλης του, απάντησε: «έρχομαι τώρα αμέσως, εκεί που είσαι».

Ο Γιάννης Βενιαράκης

Χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν, ανέβηκε σε ένα μηχανάκι που είχε και πήγε να τον βρει σε μια καφετέρια που σύχναζε. Όταν ο Βενιαράκης τον είδε να έρχεται απειλητικά προς τα πάνω του, άρχισε να οπισθοχωρεί και μπήκε μέσα στο μαγαζί. Κατευθύνθηκε στο βάθος του μαγαζιού όπου υπήρχε μια σκάλα που οδηγούσε στο πατάρι. Ο Βενιαράκης ανέβηκε τα σκαλιά και σταμάτησε στο τελευταίο σκαλοπάτι, για να δει αν τον ακολουθούσε ο Παπαδόσηφος. Πράγματι ο 27χρονος τον ακολούθησε μέχρι πάνω.

Όταν οι δυο άνδρες έμειναν μόνοι, ο Βενιαράκης τράβηξε το όπλο του και τον πυροβόλησε στο στήθος τέσσερις φορές.

Ο Μανώλης Παπαδόσηφος πέφτει νεκρός ενώ ο Βενιαράκης συλλαμβάνεται και πρωτόδικα καταδικάζεται σε ισόβια. Πέντε χρόνια μετά ασκεί έφεση. Η νέα δίκη ορίζεται να γίνει στο Εφετείο του Πειραιά καθώς οι Αρχές θεώρησαν πως στη Κρήτη υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να προκληθούν επεισόδια μεταξύ μελών των δυο οικογενειών .

Ο δολοφόνος συνελήφθη και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη.

Επί της απόφασης ασκήθηκε έφεση κι έτσι πέντε χρόνια αργότερα, η υπόθεση άνοιξε εκ νέου στο εφετείο Πειραιά (η πρώτη δίκη είχε λάβει χώρα στο Ηράκλειο). Το μεγάλο λιμάνι της χώρας επιλέχθηκε προκειμένου να αποτρέψει τους φίλους και τους συγγενείς του θύματος από το να παρευρεθούν και να δράσουν εκδικητικά.

Από ότι φαίνεται, όμως, οι αρχές λογάριαζαν χωρίς τον πατέρα.

Ο Γιάννης Παπαδόσηφος, κουβαλώντας όλα αυτά τα χρόνια τον καημό για τον άδικο θάνατο του γιου του, ήταν αποφασισμένος να αποδώσει τη δική του δικαιοσύνη. Κι εν τέλει, το κατάφερε.

Η ώρα της εκδίκησης

Έχοντας περάσει από αλλεπάλληλους ελέγχους όταν μπαινόβγαινε στην αίθουσα όπου εκδικαζόταν η υπόθεση, ο Γιάννης Παπαδόσηφος αντιλήφθηκε πως από ένα σημείο κι έπειτα οι αστυνομικοί που φρουρούσαν την είσοδο τον άφηναν να περάσει δίχως να προβούν σε σωματικό έλεγχο.

Σίγουρος πια για την επιτυχή έκβαση του σχεδίου του, έκρυψε το όπλο του (το οποίο είχε πάρει από έναν Γερμανό στη μάχη της Κρήτης), κάτω από την πλούσια γενειάδα του και περίμενε μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή. Όταν αυτή ήρθε, σηκώθηκε από τη θέση του, πλησίασε το δολοφόνο του γιου του σε απόσταση αναπνοής και τον πυροβόλησε 5 φορές.

Δικαστές και συνήγοροι κρύφτηκαν κάτω από τις έδρες και όταν οι αστυνομικοί ακινητοποίησαν τον εκδικητή, εκείνος φώναξε:

«Τώρα, λευτερώθηκα! Ξαλάφρωσα, αγαλίασε η ψυχή μου… Δικάστε με εις θάνατον να τελειώνω!»

Η αυλαία

Ικανοποιημένος από την εκδίκηση που πήρε στο όνομα του γιου του, ο Γιάννης Παπαδόσηφος καταδικάστηκε αρχικά σε 14ετή κάθειρξη. Παρέμεινε στη φυλακή μονάχα 5 χρόνια κι όταν αποφυλακίστηκε έζησε στο Ρέθυμνο μέχρι το 2012. Το έτος δηλαδή, που άφησε την τελευταία του πνοή.

Η πράξη του πατέρα συγκλόνισε όχι μονάχα το Νησί μας αλλά κι ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως η πλειοψηφία του κόσμου είδε με θετικό μάτι την πράξη αντεκδίκησης.

Η πλευρά των Βενιεράκηδων έδειξε αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία και δεν φάνηκε πρόθυμη να συνεχίσει την βεντέτα. Ίσως ακόμη και οι ίδιοι οι γονείς του Γιάννη Βενιεράκη, να αναγνώρισαν με αυτόν τον τρόπο πως η μοναδική δικαιοσύνη που θα μπορούσε να αποδοθεί, αποδόθηκε από τον Γιάννη Παπαδόσηφο.

Δικαιοσύνη; Το λούγκερ και ο μύθος (;) με την γενειάδα

Το όπλο με το οποίο ο Παπαδόσηφος εκτέλεσε τον Βενιεράκη ήταν ένα γερμανικό λούγκερ. Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος το είχε πάρει μαζί με τον πατέρα του από έναν στρατιώτη της Βέρμαχτ κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης.

Την ημέρα της δολοφονίας, το είχε αφήσει οπλισμένο και απασφαλισμένο στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου ενός φίλου του, έξω από τα Δικαστήρια.

Την πρώτη φορά που μπήκε στο Εφετείο, πέρασε από τον έλεγχο των αστυνομικών, καθώς δεν το κουβαλούσε μαζί του. Ο Παπαδόσηφος μπήκε και βγήκε από το Εφετείο άλλες δύο φορές. Την τελευταία, πρόσεξε ότι οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. δεν του έκαναν έλεγχο. Έτσι, βγήκε άλλη μια φορά έξω, πήγε στο αμάξι, πήρε το όπλο και επέστρεψε στην αίθουσα.

Σύμφωνα με τον… αστικό μύθο που δημιουργήθηκε ο Παπαδόσηφος είχε κρύψει το λούγκερ μέσα στη μεγάλη του γενειάδα, που είχε αφήσει εξαιτίας του αιώνιου πένθους του, θεωρώντας πως ακόμα και αν τον έψαχναν οι αστυνομικοί, από σεβασμό δεν θα τον έψαχναν εκεί.

Πολλοί αμφισβητούν την συγκεκριμένη εκδοχή υποστηρίζοντας ότι ένα όπλο δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί σε μια γενειάδα ενώ ο ίδιος ο Παπαδόσηφος ουδέποτε είπε δημόσια που το είχε κρύψει. Όταν τον ρωτούσαν έλεγε: «το είχα πάνω μου. Δεν με ψάξανε»

Δεν μετάνιωσε μέχρι που έκλεισε τα μάτια του

Ο Γιάννης Παπαδόσηφος δεν ζει πια. Πέθανε στις 2 Μάη του 2012 σε ηλικία 87 ετών και ουδέποτε μετάνιωσε ή ζήτησε συγγνώμη. Δεν ήταν δυνατόν να συμβεί άλλωστε κάτι τέτοιο. Δεν θα ταίριαζε στον ηθικό κώδικα τον οποίο υπηρέτησε πίστα μέχρι τέλους.

Για τον φόνο του Βενιαράκη καταδικάστηκε για φόνο εκ προμελέτης. Η ποινή του ήταν 14 χρόνια και εξέτισε τα πέντε. Αφού αποφυλακίστηκε επέστρεψε στο Ρέθυμνο, όπου και έζησε ειρηνικά μέχρι το τέλος της ζωής του.

Περίπου 20 χρόνια μετά το φονικό, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή ο Γιάννης Παπαδόσηφος είχε πει: «Και τώρα να ξαναζωντάνευε, πάλι θα τον σκότωνα. Η πληγή μου είναι ακόμα ανοιχτή».

mixanitouxronou.gr