Ελεωνόρα Ζουγανέλη: «Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να χάσω 50 κιλά» – Η απώλεια που τη σόκαρε και το κομμάτι της μητρότητας

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στο περιοδικό Vita και στον δημοσιογράφο, Γιάννη Ιωάννου.

Η ταλαντούχα τραγουδίστρια, μεταξύ άλλων, μίλησε για τη μεγάλη απώλεια κιλών, για το μπούλινγκ που έχει βιώσει, για την προσωπική της ζωή, αλλά και για τις απώλειες που της στοίχησαν.

Διάβασε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα της εξομολόγησης της Ελεωνόρας Ζουγανέλη:

Είσαι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος. Πολύ συνειδητά, αποφάσισες να χάσεις 50 κιλά. Πώς ήταν για σένα το διάστημα αυτό που είχες το περιττό βάρος και πόση χαρά αισθάνθηκες όταν το έπραξες;

Δεν ένιωθα καλά με αυτή την εικόνα. Μπήκα στη διαδικασία και το έκανα, και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη. Δεν αισθάνομαι δυνατή επειδή το πέτυχα. Είμαι άνθρωπος που παλεύει να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του, σε όλα τα επίπεδα. Μέρους αυτού ήταν και η διαδικασία της απώλειας βάρους.

Έχεις αναφέρει ότι στα εφηβικά σου χρόνια βίωσες μπούλινγκ.

Είναι πάρα πολύ παλιές αυτές ιστορίες. Δε μου αρέσει λέξη μπούλινγκ γιατί έχει γίνει της μόδας. Όλοι άνθρωποι έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με το να μας κάνουν οι γύρω μας κριτική με περισσότερη αγένεια. Η αγένεια με ενοχλεί, είτε έχει επίκεντρο εμένα είτε σε οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. Δεν συμβαδίζει με την αισθητική μου.

Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να αποδέχεσαι τον εαυτό σου;

Ήμουν και συνεχίζω να βρίσκομαι σε μια διαδικασία αποδοχής.

Που είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου;

Είμαι αρκετά αυστηρή. Προσπαθώ να γίνω λίγο πιο μαλακή. Δεν μπορώ να σου πω ότι η αυστηρότητα μου με έχει σταματήσει. Πολλές φορές με έχει βοηθήσει να πάω μπροστά. Χρειάζεται όμως να βρεις το μετρό.

Με τους ανθρώπους γύρω σου πώς λειτουργείς;

Αναγκαστικά όταν είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου γίνεσαι και με τους γύρω σου. Παλεύω πιο πολύ να μαλακώσω, για τους ανθρώπους μου, όχι για μένα.

Έχεις βιώσει μία απώλεια που σε σόκαρε;

Ναι. Έχω χάσει έναν φίλο, που ήταν νέος. Οι άλλες απώλειες στη ζωή μου ήταν πιο συμβατές, υπό την έννοια ότι ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, είχαν κάνει έναν κύκλο ζωής. Βέβαια η απώλεια δεν παύει να είναι απώλεια. Όταν όμως έχασα τον φίλο μου, σοκαρίστηκα.

Φαντάζομαι το ίδιο συνέβη και με το φευγιό του Σάκη Μπούλα.

Ο Σάκης ήταν άνθρωπος της οικογένειας μας. Επειδή περνούσε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δύσκολα με την υγεία του, γνωρίζαμε ότι θα συνέβαινε. Είχε περάσει στο πετσί μας η συνειδητοποίηση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ήταν τραυματική. Η απώλεια συνεχίζει να υπάρχει…

Υπήρξες ποτέ στη ζωή σου αυτοκαταστροφική;

Όχι δεν υπήρξα ποτέ αυτοκαταστροφική! Ευτυχώς ή δυστυχώς όμως, αυτή η ακραία πλευρά υπάρχει κάποιες στιγμές μέσα στη ζωή μου. Δεν θέλω να τη χάσω. Δεν μπορώ τίποτα φλατ. Μου αρέσει που εξοκέλλω.

Είναι εύκολο να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι; 

Εύκολο δεν είναι, αλλά είναι απαραίτητο, θα ήταν πολύ ανιαρή ζωή αν δεν είχε αυτές τις διακυμάνσεις.

Όταν κλείνει ο κύκλος μιας σχέσης, μιας φιλίας, βρίσκεις εύκολα τη δύναμη να προχωρήσεις;

Είναι ανάλογα με την περίσταση. Δεν έχει σημασία αν είναι εύκολα ή δύσκολα. Έχω την διάθεση και την πίστη να το κάνω. Πατάω στα πόδια μου και πάω παρακάτω.

Το κομμάτι της μητρότητας υπάρχει μέσα σου; Μπορείς να σε φανταστείς μητέρα;

Θα μπορούσα να με φανταστώ μητέρα. Δεν είναι αυτοσκοπός όμως για μένα η μητρότητα. Αν είναι να έρθει στη ζωή μου, θα το χαρώ. Θαυμάζω πολύ τις γυναίκες που έχουν παιδιά. Πιστεύω στην οικογένεια. Όσους ανθρώπους παίρνουν απόφαση να φέρουν παιδιά μέσα σ’ αυτό το χάος τους θεωρώ σοβαρούς αγωνιστές. Τους τιμώ και τους σέβομαι.

Πόσο διάστημα απαιτήθηκε για να χάσεις τα 50 κιλά;

Δύο χρόνια τουλάχιστον. Συνέχισα και μετά να προσέχω. Προσπαθώ να συντηρούμαι στα κιλά που με κάνουν να νιώθω καλά. Ήθελε τεράστια πειθαρχία για να τα χάσω, αλλά όντως άλλαξε η ζωή μου. Ένιωσα καλύτερα και άρχισαν να μου αρέσουν άλλες γεύσεις.

Άλλαξε η ψυχολογία σου;

Φυσικά κι άλλαξε. Ήταν κάτι που ήθελα πολύ. Το έλεγα πολλές φορές τον εαυτό μου και κάποια στιγμή έγινε το κλικ.

Έχεις παραμυθιαστεί στη διαδρομή της ζωή σου;

Πάρα πολλές φορές. Και το παραμύθι ωραίο είναι στη ζωή μας. Είναι ωραία να περάσεις και από αυτό το δρόμο, να πεις το έζησα και έπειτα να επιστρέψεις στο κέντρο σου. Αγαπώ να επιστρέφω στο κέντρο μου. Αυτό μάλλον τελικά είναι το μοτό μου.