Αντώνης Λυμπέρης: Ο σπαρακτικός επικήδειος του γιου του και η αποκάλυψη του Λιάγκα για τη μορφή του καρκίνου

Αντώνης Λυμπέρης: Συγκινητικός αποχαιρετισμός από τον γιο του – «Πάλεψε μια άνιση μάχη που κανείς δεν κερδίζει»

Με λόγια γεμάτα συγκίνηση και αγάπη αποχαιρέτησε τον Αντώνη Λυμπέρη ο γιος του, Αλέξανδρος, στην πολιτική κηδεία που έγινε την Τετάρτη (27/11) στο Α’ Κοιμητήριο Αθηνών. Ο αποχαιρετισμός του άφησε όλους τους παρευρισκόμενους με δάκρυα στα μάτια.

Η συγκλονιστική στιγμή της αποχαιρετιστήριας ομιλίας

Ο Αλέξανδρος Λυμπέρης, με τρεμάμενη φωνή, μίλησε για τη μάχη που έδωσε ο πατέρας του, χαρακτηρίζοντάς τη «άνιση», ενάντια σε μια ασθένεια που, όπως είπε, «κανείς δεν μπορεί να νικήσει». Ο λόγος του ήταν γεμάτος θλίψη αλλά και θαυμασμό για τη δύναμη και την αντοχή που έδειξε ο πατέρας του μέχρι το τέλος.

«Έδωσε τη δική του μάχη, με γενναιότητα και χωρίς παράπονο. Ήταν ένας άνθρωπος που μας δίδαξε πολλά, όχι μόνο με τα λόγια του αλλά και με τις πράξεις του», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η προβολή του επικήδειου λόγου

Η εκπομπή «Το Πρωινό» του ΑΝΤ1 παρουσίασε την Πέμπτη (28/11) αποσπάσματα από τον επικήδειο λόγο του γιου του εκλιπόντος, προκαλώντας συγκίνηση και στους τηλεθεατές. Τα λόγια του Αλέξανδρου ήταν αφιερωμένα στην κληρονομιά που άφησε πίσω του ο πατέρας του, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως πατέρας.

Η τελευταία υπόκλιση

Η πολιτική κηδεία του Αντώνη Λυμπέρη πραγματοποιήθηκε με την παρουσία στενών συγγενών και φίλων, οι οποίοι έσπευσαν να στηρίξουν την οικογένεια στη δύσκολη αυτή στιγμή. Ο εκλιπών άφησε πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη, που αναγνωρίζεται όχι μόνο από την οικογένειά του αλλά και από όλους όσους τον γνώρισαν.

Η συγκίνηση ήταν διάχυτη, καθώς οι παρευρισκόμενοι συνόδευσαν τον Αντώνη Λυμπέρη στην τελευταία του κατοικία, με τον λόγο του γιου του να μένει ανεξίτηλος στις καρδιές όλων.

Ο σπαρακτικός επικήδειος λόγος

«Ο πατέρας μου ήταν ένας μαχητής. Μέχρι την τελευταία του πνοή, έδωσε τη δική του άνιση μάχη με μια αρρώστια, που κανείς δεν μπορεί να νικήσει. Ήξερε τις δυσκολίες, ήξερε τι είχε απέναντί του, αλλά δεν λύγισε ποτέ. Με θάρρος, αξιοπρέπεια και την ανεξάντλητη δύναμη της ψυχής και της θέλησής του, αντιμετώπισε το κάθε εμπόδιο.

Πάλεψε για να μείνει κοντά μας, για να ζήσει όσο περισσότερο μπορούσε μαζί μας. Αυτό ήταν ο πατέρας μου. Ένας άνθρωπος που δεν εγκατέλειπε ποτέ. Θυμάμαι σχεδόν δύο εβδομάδες πριν, ήμασταν οι δύο μας στο δωμάτιο του νοσοκομείου και μου είπε “μην ακούς ρε όταν πονάω, φωνάζω και λέω πως δεν αντέχω τον πόνο και ότι θα πεθάνω. Δε θα πεθάνω, έτσι το λέω. Εγώ θα ζήσω”.

Μία εβδομάδα πριν φύγεις, μας είπες να φτιάξουμε τη λίστα για τα γενέθλια σου στις 19 Δεκεμβρίου, για το ποιους θα καλέσουμε στο σπίτι, όπως κάθε χρόνο. Μας είπες πού θέλεις να πάμε τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά να πούμε “καλή χρόνια”, να είμαστε καλά και μετά λες “βλέπουμε τι θα γίνει του χρόνου”. Εκεί που ήθελες θα είμαστε με το πιάτο σου στο τραπέζι.

Μία ημέρα πριν φύγεις ήσουν σε καταστολή και όμως όταν σου έσφιξα σφιχτά το χέρι, άνοιξες τα μάτια σου ορθάνοιχτα για τελευταία φορά και με κοίταξες. Δεν μπορούσες να μου μιλήσεις, όμως ένα δάκρυ κύλησε.

Την τελευταία σου ημέρα πριν φύγεις σου κρατούσαμε το χέρι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ήμασταν όλοι εκεί. Η μαμά, η ηρωίδα μας, που σε στήριξε όσο κανένας άλλος, η Φιλίππα, η Ιόλη, ο Άρης και εγώ. Δεν ήθελες να εγκαταλείψεις όμως. Μέχρι που η μαμά λιποθύμησε και έμεινες στο δωμάτιο μόνος σου για ένα λεπτό.

Τότε άφησες την τελευταία σου πνοή και έφυγες. Ήσουν τόσο περήφανος και δυνατός που δεν μπορούσες να το κάνεις, όσο ήμασταν εκεί. Την στιγμή που έφυγες ήταν και τα γενέθλια του Άρη μας, που έγινε 20 χρόνων, και όμως έχει σταθεί με τόση δύναμη και γενναιότητα, όσο κανένας μας.

Είχες πει, πως θα δούμε τον Ολυμπιακό οι τρεις μας, την Κυριακή, όλοι μαζί όπως κάναμε πάντα. Δεν μπορέσαμε μπαμπάκα μου να τον δούμε, όμως τήρησες και αυτή την υπόσχεση σου, καθώς έφυγες ακριβώς μετά. Μπαμπάκα μου, τον θάνατο δεν τον κέρδισε ποτέ κανείς.

Το θέμα είναι να νικήσεις τη ζωή και εσύ το έκανες. Ξέρω ποσό ήθελες να δεις τα παιδιά σου να παντρεύονται, να γνωρίσεις τα εγγόνια σου και να ζήσεις μαζί μας αυτές τις όμορφες στιγμές, που όλοι αξίζουν να ζήσουν. Και εμείς αυτό θέλαμε μπαμπάκα μου. Μπορεί να μην είσαι εκεί με την κάμερα σου συγκινημένος να μας τραβάς βίντεο, όμως είμαι σίγουρος, πως θα μας βλέπεις, θα μας καμαρώνεις και θα μας προστατεύεις από ψηλά.

Μπαμπά μου, σε ευχαριστούμε για όλα. Για την υπομονή σου, την καλοσύνη σου, την αγάπη σου, τη δύναμή σου. Θα μας λείψεις περισσότερο απ’ όσο μπορούν να περιγράψουν τα λόγια. Θα σε κουβαλάμε πάντα μέσα μας, σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας σκέψη. Σε ευχαριστούμε για τα μαθήματα, που μας δίδαξες, τις αξίες που μας κληροδότησες. Είναι δώρα που θα κρατάμε για πάντα.

Υπόσχομαι, ότι θα τιμήσω την μνήμη σου, τηρώντας όλα αυτά που σου υποσχέθηκα, όταν σε αποχαιρέτησα και ότι θα συνεχίσω να ζω όπως μου έμαθες. Με αγάπη, πάθος και δύναμη. Η ζωή είναι μικρή μπροστά στην αιωνιότητα που μας ενώνει.

Όπως σου είπα και την τελευταία φορά που σε αντίκρισα, θα τα ξαναπούμε σύντομα! Ας αναπαυθεί η ψυχή σου με ειρήνη. Θα σε αγαπάμε για πάντα», σημείωσε ο Αλέξανδρος Λυμπέρης.

Δείτε το βίντεο:

Η αποκάλυψη του Λιάγκα για τη σπάνια μορφή καρκίνου

Μια είδηση για τον Αντώνη Λυμπέρη, που ακούστηκε για πρώτη φορά, μετέφερε σήμερα ο Γιώργος Λιάγκας στον αέρα της εκπομπής του. Όπως αποκάλυψε ο παρουσιαστής, ο εκδότης έπασχε από μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου, που ούτε καν στα βιβλία της ιατρικής δεν υπήρχε.

«Ο Αντώνης Λυμπέρης είχε μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου. Ήταν τόσο σπάνια η μορφή αυτή και οι επιπλοκές, όπου δεν υπήρχε καν βιβλιογραφία. Ακόμα και οι γιατροί του πήγαιναν σε αχαρτογράφητα νερά. Αυτό μου μεταφέρεται από το ιατρικό περιβάλλον. Ήταν τόσο σπάνια η μορφή καρκίνου… Μου είπε, μάλιστα, ένας γιατρός, ότι είναι σαν να πέτυχε τζακ ποτ, τόσο “τυχερός”, ειρωνικά μου το έλεγε, άτυχος δηλαδή. Πάλεψε πολύ σκληρά για πολλούς μήνες και ήρθε έτσι όπως ήρθε το τέλος», είπε χαρακτηριστικά ο παρουσιαστής.