Νόμιμη και συνταγματική η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά

Νόμιμη και συνταγματική έκρινε η Ολομέλεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων την δήλωση για την απαλλαγή μαθητή από τα θρησκευτικά για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως.

Με την υπ΄ αριθμ. 94/2015 απόφαση της έκρινε ότι δεν αντίκειται στο νόμο 2472/1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων η δήλωση απαλλαγής του μαθητή ή των γονέων.

Να σημειωθεί, ακόμη, ότι η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου πρόσφατα δήλωσε ότι θα προβεί στην κατάργηση της δήλωση απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών και θα αρκεί η απλή αναφορά του μαθητή ή του γονέα του (ή κηδεμόνα).

Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Παιδείας με την υπ΄ αριθμ. 12773/Δ2/23.1.2015 εγκύκλιο του καθορίζει τις προϋποθέσεις για την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας του περασμένου Ιανουαρίου – όπως αναφέρει η Αρχή – στη επίμαχη δήλωση του μαθητή ή του γονέα στην οποία αναφέρεται ότι «ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης, δεν είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματος στο οποίο ανήκει».

Και συνεχίζει η Αρχή, ότι «παρέχεται η δυνατότητα στους γονείς που δε επιθυμούν να παρακολουθεί το παιδί τους το μάθημα των θρησκευτικών ή να υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή εναλλακτικά να ζητούν την απαλλαγή από την υποχρέωση παρακολούθησης με επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης οι οποίοι επιβάλλουν τη μη συμμετοχή στο μάθημα των θρησκευτικών». Κατά συνέπεια αναφέρει η Αρχή, «δεν απαιτείται άνευ ετέρου δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος».

Ακόμη, στην εν λόγω απόφασή της η Αρχή αναφέρει ότι η επίμαχη δήλωση είναι «σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 13 του Συντάγματος οι οποίες κατοχυρώνουν την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και τη θρησκευτική ελευθερία, ως συνταγματική αρχή και ως ατομικό δικαίωμα» και προσθέτει: «Η ελευθερία της θρησκευτικής εκπαίδευσης που συνιστά στο δικαίωμα εκείνου που έχει την επιμέλεια του ανήλικου να προσδιορίζει τη θρησκευτική εκπαίδευση του τέκνου του σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις αποτελεί έκφανση και μορφή της προβλεπόμενης στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του Συντάγματος θρησκευτικής ελευθερίας».

Την Αρχή την απασχόλησε περίπτωση γονέων που ζήτησαν να απαλλαγεί από τα Θρησκευτικά ο γιος τους, μαθητής της Α’ τάξης Λυκείου, για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αλλά ο διευθυντής Γενικού Λυκείου της Αθήνας απέρριψε το αίτημα, αρχικά προφορικά και ύστερα και εγγράφως, επικαλούμενος την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας.

Όμως, η μητέρα του μαθητή προσέφυγε στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που ακύρωσε την απάντηση του διευθυντή λόγω έλλειψης αιτιολογίας, ξαναστέλνοντάς του την υπόθεση για νέα νόμιμη κρίση.

Ο διευθυντής επέμεινε στην απορριπτική του θέση, επικαλούμενος ότι στο απολυτήριο του γυμνασίου αναγραφόταν ως θρήσκευμα του μαθητή «Χριστιανός Ορθόδοξος».

Ακολούθησε νέα προσφυγή της μητέρας, που έγινε εν μέρει δεκτή, αλλά για να δοθεί η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, ζητήθηκε από τη μητέρα να υποβάλει ρητή αναφορά ότι ο γιος της δεν είναι Ορθόδοξος Χριστιανός.

Κατόπιν αυτών η μητέρα προσέφυγε στην Αρχή καταγγέλλοντας.

iefimerida.gr