Ένας transgender άντρας που γέννησε τον γιο του διαμαρτύρεται επειδή το ιατρικό προσωπικό τον αποκαλούσε συνεχώς «μητέρα» και ισχυρίζεται ότι είναι «σημαντικό» να σταματήσει η αυτόματη σύνδεση της εγκυμοσύνης με το να είσαι γυναίκα.
Ο 37χρονος Bennett Kaspar-Williams από το Λος Άντζελες κατάλαβε πρώτη φορά ότι είναι trans πριν από περίπου μια δεκαετία, το 2011, αλλά ξεκίνησε την φυλομετάβαση τρία χρόνια αργότερα. Έξι χρόνια μετά, το 2017, συνάντησε τον Malik, μελλοντικό του σύζυγο, και παντρεύτηκαν το 2019.
Το ζευγάρι αποφάσισε ότι ήθελε να κάνει παιδιά και ζύγισαν τις επιλογές που είχαν στη διάθεσή τους, με τον Bennett να αποφασίζει τελικά ότι θα ένιωθε άνετα να προσπαθήσει να συλλάβει και να κυοφορήσει παιδί.
«Πάντα ήξερα ότι υπήρχε πιθανότητα το σώμα μου να πετύχει εγκυμοσύνη, αλλά δεν ήταν κάτι που ήθελα να κάνω μέχρι να μάθω πώς να διαχωρίζω τη λειτουργία του σώματός μου από κάθε έννοια φύλου», εξήγησε.
«Μόλις έμαθα να αντιλαμβάνομαι το σώμα μου ως ένα εργαλείο και όχι μια συλλογή στερεοτύπων με βάση το φύλο, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να είμαι και το άτομο που ήθελα και να φέρω ένα παιδί στον κόσμο. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να ξέρει πραγματικά αν είναι δυνατή η απόκτηση παιδιών μέχρι να προσπαθήσει – το να γεννηθείς με μήτρα δεν αποτελεί βεβαιότητα για τη σύλληψη ή την εγκυμοσύνη», πρόσθεσε.
«Να σταματήσει η σύνδεση της εγκυμοσύνης με την γυναίκα» δηλώνει ο ίδιος
«Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να σταματήσουμε να ορίζουμε τη “γυναικεία φύση” στο πλαίσιο της “μητρότητας”, γιατί είναι μια λανθασμένη ισοδυναμία ότι όλες οι γυναίκες μπορούν να γίνουν μητέρες, ότι όλες οι μητέρες κυοφορούν τα παιδιά τους ή ότι όλοι οι άνθρωποι που έχουν παιδιά είναι μητέρες. Τίποτα από αυτά δεν είναι καθολικά αληθινό», τόνισε.
Ο Bennett ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος τον Μάρτιο του 2020 αλλά η χαρά του σύντομα μετατράπηκε σε άγχος λόγω πανδημίας.
Γέννησε με καισαρική τομή τον Οκτώβριο του 2020
«Προσπαθούσαμε λίγο καιρό, οπότε περιμέναμε ότι η διαδικασία θα διαρκούσε περισσότερο από όσο κράτησε», είπε. «Ήταν μόλις μια εβδομάδα πριν μπούμε σε lockdown τον Μάρτιο του 2020, οπότε η καλή μου διάθεση αντικαταστάθηκε πολύ γρήγορα από το άγχος γύρω από την πανδημία και πώς θα κρατούσα εμένα και το μωρό μου ασφαλή».
Γέννησε με καισαρική τομή τον Οκτώβριο του 2020, φέρνοντας στον κόσμο ένα αγοράκι που ονομάστηκε Hudson.
Αλλά όσο ήταν στο νοσοκομείο, ο Bennett λέει ότι συνεχώς έκαναν λάθος στο φύλο του- ακόμα και με γένια και επίπεδο στήθος.
«Το μόνο πράγμα που με έκανε να δυσανασχετώ σχετικά με την εγκυμοσύνη μου ήταν η χρήση λάθος φύλου όταν λάμβανα ιατρική φροντίδα», είπε.
Τα παιδιά βλέπουν αγάπη, υπομονή και δέσμευση
«Η επιχείρηση της εγκυμοσύνης – και ναι, λέω επιχείρηση, επειδή ολόκληρο το σύστημα υγείας στην Αμερική επικεντρώνεται στην πώληση αυτής της έννοιας της “μητρότητας” – είναι τόσο συνυφασμένο με το φύλο που ήταν δύσκολο να αποφύγεις να σε παρεξηγήσουν. Ακόμη και με γένια, επίπεδο στήθος και ένδειξη ανδρικού φύλου στην ταυτότητα, δεν μπορούσαν να σταματήσουν να με αποκαλούν “μαμά”, “μητέρα” ή “κυρία”», εξήγησε.
«Αυτό που προκαλούσε δυσφορία. Τίποτα σχετικά με το να είμαι έγκυος δεν μου φαινόταν “θηλυκό” – στην πραγματικότητα, νομίζω ότι το να κυοφορείς ένα παιδί, απομονωμένος λόγω της πανδημίας και να πηγαίνεις σε όλα τα νοσοκομεία και τα ραντεβού μόνος ήταν το πιο σκληρό, πιο γενναίο πράγμα που έχω κάνει ποτέ. Τίποτα δεν με κάνει να νιώθω πιο δυνατός από το να μπορώ να πω ότι είμαι ένας μπαμπάς που δημιούργησα το δικό μου παιδί», συνέχισε.
Όταν τρέχει κοντά μου φωνάζοντας «Μπαμπά» είναι η καλύτερη στιγμή μου
Σήμερα λέει πως το καλύτερο πράγμα στο να είναι μπαμπάς είναι να βλέπει τον Hudson να μοιράζεται τις νέες του ανακαλύψεις. «Όταν ανακαλύπτει ότι μπορεί να κάνει κάτι καινούργιο, και τρέχει κοντά μου φωνάζοντας “Μπαμπά!”- αυτή είναι η καλύτερη στιγμή μου», σημειώνει ο Bennett.
Επιπλέον λέει πως είναι όμορφο να βλέπεις πόσο καθαρά είναι τα παιδιά από προκαταλήψεις. «Τα παιδιά είναι αυτά τα καταπληκτικά όντα που δεν βλέπουν τον κόσμο με την ίδια προκατάληψη των ενηλίκων», τονίζει.
«Για τον γιο μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσικό και φυσιολογικό από το να έχει έναν Dada και έναν Papa [sic], και όταν μεγαλώσει αρκετά, θα μάθει επίσης ότι ο μπαμπάς του ήταν αυτός που τον γέννησε και τον φρόντισε για να μπορέσει να έρθει στον κόσμο. Τα παιδιά βλέπουν αγάπη, υπομονή και δέσμευση. Ο γιος μου αναμφίβολα θα αποδεχτεί ότι προήλθε από εμένα, όπως αποδέχεται όλη την αγάπη και ομορφιά γύρω του- με ανοιχτές αγκάλες», καταλήγει.