«Τον άρπαξαν σε ένα πολυτελές αμάξι»: Η εξαφάνιση του μικρού Νεκτάριου που μπορεί να είναι ζωντανός 35 χρόνια μετά

Οι δικοί του άνθρωποι ελπίζουν ακόμα – Έφυγε ο πατέρας του που δεν άντεξε το βάρος της απώλειας

Ήταν Αύγουστος του 1989 όταν ο Νεκτάριος Κορδός έμπαινε σε μια από τις χειρότερες λίστες που θα μπορούσε να φανταστεί ένας γονιός. Σε εκείνη με τα παιδιά που εξαφανίστηκαν εντελώς ξαφνικά και παραμένουν αγνοούμενα δεκαετίες αργότερα.

Στην Ελλάδα, ίσως πιο γνωστή ανάλογη υπόθεση είναι αυτή του μικρού Μπεν. Ενός μωρού μόλις 1,5 έτους, το οποίο εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 24 Ιουλίου 1991, ενώ η οικογένειά του βρισκόταν για διακοπές στην Κω. Το θέμα πήρε τεράστια δημοσιότητα και έκτοτε προκύπτουν ενδείξεις ή στοιχεία που δημιουργούν ελπίδες για λύση του γρίφου, ενώ έχουν περάσει ήδη 33 χρόνια.

Τραγικές φιγούρες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι προφανώς οι συγγενείς και κυρίως οι γονείς. Ακόμη και ο θάνατος, το χειρότερο δυνατό σενάριο δηλαδή, θα αποτελούσε έναν επίλογο που θα τους επέτρεπε τουλάχιστον να θρηνήσουν το παιδί τους. Αντί αυτού απλά ζουν και ελπίζουν έστω να είναι κάπου ζωντανό κι ας ξέρουν και οι ίδιοι πως ακόμη κι έτσι οι πιθανότητα επανένωσης της οικογένειας είναι σχεδόν μηδαμινή.

Δύο χρόνια πριν ο μικρός Μπεν Νίνταμ συγκλονίσει την Ελλάδα, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά και κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες και περιβάλλον, η οικογένεια Κορδού ζούσε την δική της πρώτη μέρα ενός αντίστοιχου δράματος, με την εξαφάνιση του 7χρονου Νεκτάριου.

Το ημερολόγιο έγραφε 14 Αυγούστου 1989 και στο χωριό Κάτω Αμπελόκηποι του νομού Μεσσηνίας οι περισσότεροι κάτοικοι βρίσκονταν από νωρίς στα χωράφια και στα κτήματά τους. Ήταν η εποχή του τρύγου και οι πιο πολλοί ασχολούνταν με τα κλήματά τους και ο Γιάννης και η Βασιλική Κορδού μαζί με τα τρία παιδιά τους πήγαν στο δικό τους κτήμα στην περιοχή Λούτσα, μόλις 3-4 χιλιόμετρα από το σπίτι τους.

Με τον ήλιο να καίει ακόμη και νωρίς το πρωί, ο πιο μικρός της παρέας, ο 7χρονος Νεκτάριος, έμεινε στην σκιά για να προφυλαχθεί, όσο οι υπόλοιποι εργάζονταν. Περίπου στις 11 η κατά μια τετραετία μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή του, Αντωνία, τον φώναξε για να επιστρέψουν σιγά-σιγά προς το χωριό. Δεν έλαβε καμία απάντηση…

Το αρχικό ξάφνιασμα μετατράπηκε σύντομα σε πανικό αφού ο μικρός δεν απαντούσε στις φωνές, ενώ σταδιακά τα μέλη της οικογένειας και άλλοι παρευρισκόμενοι συνειδητοποιούσαν ότι το παιδί δεν ήταν πουθενά, ούτε είχε γυρίσει μόνο στο σπίτι. Χάθηκε αρκετός πολύτιμος χρόνος, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι άνδρες της ελληνικής αστυνομίας έφτασαν στο σημείο στις 5 το απόγευμα. Δηλαδή σχεδόν 6 ώρες μετά το περιστατικό, σε μια υπόθεση εξαφάνισης όπου ο χρόνος παίζει τεράστιο ρόλο στην επίλυση της υπόθεσης…

Ωστόσο ακολούθησαν έρευνες με κάθε δυνατό τρόπο, με τις επιχειρήσεις να περιλαμβάνουν την κινητοποίηση πολλών ανθρώπων. Ακόμη και απλοί κάτοικοι του χωριού πήραν μέρος, ενώ στην περιοχή έφτασαν ακόμη και εκπαιδευμένα σκυλιά. Την ίδια ώρα πεζοπόρα τμήματα του στρατού προσπάθησαν να ψάξουν κάθε σπιθαμής γης και ελικόπτερο πέταξε πάνω από δύσβατα και απομακρυσμένα σημεία καθώς εκεί υπάρχουν ορεινοί όγκοι και χαράδρες.

Δυστυχώς κάθε προσπάθεια αποδείχτηκε μάταια. Δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να υποδηλώνει ότι ο 7χρονος Νεκτάριος Κορδός βρέθηκε για κάποιον άγνωστο λόγο τόσο μακριά από τους γονείς του και το σπίτι του.

Στο μεταξύ υπήρξαν και αντικρουόμενες πληροφορίες που έρχονταν από διάφορες πηγές, οι οποίες εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι δεν βοήθησαν στην επίλυση της υπόθεσης. Ορισμένοι κάτοικοι υποστήριξαν ότι τον είχαν δει στο πίσω μέρος ενός σκούρου αυτοκινήτου. Λένε ότι ο μικρός καθώς τους είδε, τους χαιρέτησε με τα χεράκια του…

Μέχρι σήμερα οι συγγενείς του (ο πατέρας του «έφυγε» από τον καημό του μόλις 6 μήνες μετά την εξαφάνιση του γιου του) συνεχίζουν να ελπίζουν ότι ο Νεκτάριος είναι ζωντανός. Εφόσον έχουν δίκιο, τώρα θα έχει φτάσει 35 ετών. Πλέον, βέβαια, ίσως είναι οι μόνοι που το επιχειρούν με κάθε διαθέσιμο μέσο, με την αδελφή του να μιλά και στην εκπομπή «Φως στο τούνελ» και να περιγράφει τόσο τον αδελφό της όσο και το δράμα της οικογένειας που, όπως τόνισε, νιώθουν ότι κυνηγούν ένα φάντασμα.

Στην Ελλάδα κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 350 περιστατικά, αριθμός πολύ μεγάλος αφού πρακτικά σημαίνει ότι κάθε μέρα που περνά, χάνεται ένα παιδί. Στην Ευρώπη το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο και το φαινόμενο έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις. Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάνουν λόγο για 250.000 υποθέσεις σε ετήσια βάση. Ένα χαμένο παιδί κάθε δύο δευτερόλεπτα…

Πηγή: menshouse.gr