Η ιστορία της Ασπασίας Μπόγρη συνεχίζει να συγκινεί, δώδεκα χρόνια μετά το τραγικό περιστατικό που της στέρησε την ανεμελιά της νιότης. Η μητέρα της, Σπυριδούλα Φατούρου, παραμένει στο πλευρό της κόρης της, δίνοντας έναν αδιάκοπο αγώνα γεμάτο θάρρος και αγάπη.
Η Ασπασία, αν και κατάφερε να επιβιώσει από τα πυρά του ίδιου της του πατέρα, ζει από τότε με 99% αναπηρία, καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι, με τη μητέρα της να αποτελεί το στήριγμά της όλα αυτά τα χρόνια.
Η μοιραία μέρα
Ήταν 12 Αυγούστου 2013 όταν η τότε 17χρονη Ασπασία από το Άργος δέχτηκε δύο σφαίρες στο κεφάλι από τον πατέρα της. Το περιστατικό συνέβη σε κοινή τους έξοδο και άλλαξε για πάντα τη ζωή της ίδιας αλλά και της οικογένειάς της.
Η μητέρα της, που από τότε στέκεται «βράχος» δίπλα της, γνώριζε καλά ότι εκείνη η μέρα θα σημάδευε τις ζωές τους για πάντα. Ο πατέρας, σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν, θέλησε να εκδικηθεί τη σύζυγό του, σημαδεύοντας το ίδιο του το παιδί.
Το μήνυμα της μητέρας
Με αφορμή τη συμπλήρωση δώδεκα ετών από το τραγικό γεγονός, η Σπυριδούλα Φατούρου έγραψε στο Facebook:
«12 χρόνια παιδί μου… “Μαμά, βοήθεια μαμά…”
Από τότε σιώπησες, μα τα μάτια σου ουρλιάζουν…»
Το χρονικό της επίθεσης
Το μεσημέρι της Δευτέρας, 12 Αυγούστου 2013, η Ασπασία βρισκόταν με τον 47χρονο πατέρα της, Γιώργο Μπόγρη, σε εστιατόριο του Άργους. Λίγο αργότερα, καθώς επέστρεφαν, σταμάτησαν σε περίπτερο για να αγοράσουν τσιγάρα. Εκεί, ο πατέρας της την πυροβόλησε δύο φορές εξ επαφής στο κεφάλι.
Τα τελευταία λόγια της Ασπασίας ήταν: «Βοήθεια μαμά!», ενώ εκείνος ψιθύρισε: «Σ’ αγαπώ πολύ». Στη συνέχεια την εγκατέλειψε αιμόφυρτη και κατευθύνθηκε στο σπίτι του, όπου αποπειράθηκε να βάλει τέλος στη ζωή του. Λίγες μέρες αργότερα κατέληξε, αφήνοντας πίσω του ένα σημείωμα εκδίκησης προς τη σύζυγό του.
Η μάχη της Ασπασίας
Η Ασπασία κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή μετά από επτά μήνες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Όμως οι σφαίρες της στέρησαν κάθε δυνατότητα κίνησης και λόγου. Από τότε ζει με βαριά αναπηρία, εξαρτημένη αποκλειστικά από τη φροντίδα της μητέρας της.
Η Σπυριδούλα Φατούρου έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη:
«Η Ασπασία δεν περπατάει, δεν μιλάει, δεν κινείται. Αν δεν την γυρίσω στο κρεβάτι, δεν θα το κάνει ποτέ μόνη της. Αν δεν την ταΐσω, δεν θα φάει ποτέ».
Και συνεχίζει με λόγια που αποτυπώνουν όλη την αγωνία μιας μάνας:
«Αν ο Θεός αποφασίσει να την αφήσει έτσι, γιατί όλα είναι θέλημα Θεού, όταν έρθει εκείνη η ώρα προσεύχομαι να μην φύγω πρώτη από τη ζωή, αλλά να πεθάνουμε μαζί. Είναι η αγωνία όλων των γονέων που έχω συναντήσει και τα παιδιά τους βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση».