Σύγκρουση στην Ουκρανία: «Η υποστήριξη από τη Δύση αργεί, οι νεαροί βρίσκονται στα νυχτερινά κέντρα ή έχουν φύγει»
Εικόνες Ουκρανών νέων να συλλαμβάνονται καθώς προσπαθούν να διαφύγουν τα σύνορα για να αποφύγουν τον στρατό, κυκλοφόρησαν πρόσφατα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μεμονωμένο, αλλά μόνο η κορυφή του παγόβουνου για έναν πληθυσμό εξουθενωμένο από τον πόλεμο που διαρκεί σχεδόν 2,5 χρόνια.
Το Politico προσπαθεί να αναλύσει τις αιτίες αυτής της κατάστασης μέσω μιας εκτενούς ανάλυσης του Jamie Dettmer, ανταποκριτή του στο Κίεβο. Ο Dettmer αναλύει τις παραμέτρους που τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε πολεμική πορεία, πέραν της απλής κόπωσης.
Ο αρθρογράφος του Politico αναφέρει ότι ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι πιο κοντά από ποτέ στον στόχο του, καθώς τα τελευταία μήνες οι ρωσικές δυνάμεις σημειώνουν σταθερά κέρδη στο πεδίο της μάχης, ενώ οι Ουκρανοί αξιωματούχοι περιμένουν περαιτέρω απώλειες το επόμενο καλοκαίρι.
Επιπλέον, ο διεθνής παράγοντας έχει σημαντικό ρόλο, καθώς οι καθυστερήσεις στην παράδοση οπλικών συστημάτων και επιθετικού εξοπλισμού δυσκολεύουν το έργο του ουκρανικού στρατού. Ταυτόχρονα
, περιγράφεται η πτώση του ηθικού στον ουκρανικό πληθυσμό, καθώς οι ουρές για εθελοντική στρατολόγηση έχουν εξαφανιστεί και οι νεαροί άνδρες προτιμούν να αποφεύγουν τη στρατιωτική υπηρεσία, επιλέγοντας τη διασκέδαση ή ακόμα και την αποχώρηση από τη χώρα.
Σε σχετικό άρθρο του Politico αναφέρεται:
Ρωτήστε έναν Ουκρανό στρατιώτη αν πιστεύει ότι η Δύση θα σταθεί στο πλευρό του Κιέβου “για όσο χρειαστεί”. Αυτή η υπόσχεση φαίνεται άκυρη όταν η μονάδα πυροβολικού του δεν έχει πλέον πυρομαχικά για να ρίξει, όπως διαμαρτυρήθηκε ένας στρατιώτης στο μέτωπο.
Οι ουκρανικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν έλλειψη πυρομαχικών και η καθυστέρηση της Δυτικής βοήθειας κάνει περισσότερο δύσκολη την προμήθεια απαραίτητων εφοδίων, όπως τα πυρομαχικά.
Το ηθικό των στρατευμάτων είναι χαμηλό, υπονομευμένο από συνεχείς βομβαρδισμούς, την έλλειψη σύγχρονων όπλων και τις απώλειες στη μάχη. Σε πόλεις μακριά από το μέτωπο, τα πλήθη νέων ανδρών που έσπευδαν να εγγραφούν στο στρατό στις αρχές του πολέμου έχουν εξαφανιστεί. Σήμερα, οι πιθανοί στρατιώτες αποφεύγουν τη στράτευση και περνούν τις μέρες τους στα νυχτερινά κέντρα. Πολλοί έχουν αποχωρήσει πλήρως από τη χώρα.
Όπως αποκάλυψε το ρεπορτάζ μου από την Ουκρανία τον προηγούμενο μήνα, το συνολικό πορτρέτο που προέκυψε από δεκάδες συνεντεύξεις με πολιτικούς ηγέτες, στρατιωτικούς και καθημερινούς πολίτες ήταν εκείνο μιας χώρας που κινδυνεύει με κατάρρευση.
Ακόμα και όταν ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δηλώνει ότι η Ουκρανία αναζητεί τρόπους να μην υποχωρήσει, οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι ιδιωτικά παραδέχονται ότι περισσότερες απώλειες είναι αναπόφευκτες αυτό το καλοκαίρι. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο άσχημες θα είναι. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ποτέ δεν ήταν πιο κοντά στον στόχο του.
“Γνωρίζουμε ότι οι δυνάμεις μας λιγοστεύουν και το ακούμε από τους τοπικούς κυβερνήτες και από τους ίδιους τους ανθρώπους”, δήλωσε στο Politico ο Andriy Yermak, ο ανώτερος σύμβουλος του Ζελένσκι. Ο Yermak και ο πρόεδρος ταξιδεύουν στις πιο επικίνδυνες περιοχές για να ενθαρρύνουν τους πολίτες και τους στρατιώτες να παλέψουν, λέγοντας: “Το όνομά σας θα γραφτεί στα ιστορικά βιβλία”.
Εάν η κατάσταση δεν αλλάξει σύντομα στο τρίτο έτος της ρωσικής εισβολής, το έθνος της Ουκρανίας όπως το γνωρίζουμε σήμερα θα ανήκει στο παρελθόν.
Για έναν τόσο κρίσιμο πόλεμο, οι ενέργειες των δυτικών ηγετών για να βοηθήσουν το Κίεβο να απωθήσει τους ρώσους εισβολείς έχουν μείνει πολύ πίσω από τη ρητορική τους. Αυτή η απογοήτευση έχει κουράσει και εξοργίσει τους Ουκρανούς σε όλα τα επίπεδα – από τους στρατιώτες που σκάβουν τα χαρακώματα μέχρι τους υπουργούς που διοικούν τη χώρα.
Όταν το Politico ρώτησε τον υπουργό Εξωτερικών Dmytro Kuleba αν νιώθει ότι η Δύση άφησε την Ουκρανία να πολεμήσει με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη, η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: “Ναι, το νιώθω”, είπε, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο γραφείο του, λίγο μετά από μια ακόμη ρωσική πυραυλική επίθεση το μεσημέρι.
Φαίνεται ότι το στοίχημα του Πούτιν ότι μπορεί να εξαντλήσει την ουκρανική αντίσταση και τη δυτική υποστήριξη αποδίδει κέρδη.
Χωρίς μια σημαντική αλλαγή στην παροχή προηγμένων δυτικών όπλων και κεφαλαίων, η Ουκρανία δεν θα καταφέρει να ανακτήσει τα εδάφη που κατέχουν τώρα οι δυνάμεις του Πούτιν. Αυτό θα αφήσει τον Πούτιν ελεύθερο να επιβαρύνει την πληγωμένη χώρα τους επόμενους μήνες ή χρόνια. Ακόμη και αν η Ρωσία δεν μπορέσει να κατακτήσει πλήρως την Ουκρανία, μια μερική νίκη θα καθυστερήσει τις ελπίδες του Κιέβου να ενταχθεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας έκβασης θα είναι βαρύτατες για τον κόσμο. Ο Πούτιν θα διεκδικήσει τη νίκη εσωτερικά και, ενθαρρυμένος από την αποκάλυψη των δυτικών αδυναμιών, μπορεί να επανεξετάσει τις ευρύτερες αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες διεθνώς. Η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία φοβούνται ιδιαίτερα ότι θα είναι οι επόμενοι στόχοι του. Η Κίνα, ήδη ένας ολοένα και πιο αξιόπιστος εταίρος της Μόσχας, δεν έχει πολλούς λόγους να αλλάξει τη στάση της.