Το χάπι λειτουργεί σκοτώνοντας μια μεταλλαγμένη πρωτεΐνη που βοηθά τους καρκίνους να επιδιορθωθούν. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αυτόνομη θεραπεία ή παράλληλα με τη θεραπεία.
Οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα φάρμακο για τον καρκίνο του ιερού δισκοπότηρου που σκοτώνει όλους τους συμπαγείς καρκινικούς όγκους ενώ αφήνει αβλαβή τα άλλα κύτταρα.
Το νέο μόριο στοχεύει μια πρωτεΐνη που υπάρχει στους περισσότερους καρκίνους που βοηθά τους όγκους να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν στο σώμα.
Είναι σημαντικό επειδή αυτή η πρωτεΐνη – το πυρηνικό αντιγόνο του πολλαπλασιαζόμενου κυττάρου (PCNA) – θεωρείτο προηγουμένως ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπεία.
Το φάρμακο δοκιμάστηκε σε 70 διαφορετικά καρκινικά κύτταρα στο εργαστήριο – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από καρκίνο του μαστού, του προστάτη, του εγκεφάλου, των ωοθηκών, του τραχήλου της μήτρας, του δέρματος και του πνεύμονα – και ήταν αποτελεσματικό εναντίον ΟΛΩΝ!
Το χάπι είναι το επιστέγασμα 20 ετών έρευνας και ανάπτυξης από το νοσοκομείο City of Hope στο Λος Άντζελες, ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα καρκίνου της Αμερικής.
Το φάρμακο έχει την κωδική ονομασία AOH1996 από την ‘Anna Olivia Healy’, η οποία πέθανε το 2005 από θανατηφόρο παιδικό καρκίνο σε ηλικία εννέα ετών. Η Δρ Λίντα Μάλκας, η οποία ηγείται της ερευνητικής ομάδας, συνάντησε τον πατέρα της Άννας λίγο πριν πεθάνει και εμπνεύστηκε να βρει μια θεραπεία στη μνήμη της.
Έρχεται εν μέσω ενθουσιασμού ότι ο καρκίνος θα είναι ιάσιμος μέσα στην επόμενη δεκαετία, ένας ισχυρισμός που έχει διατυπωθεί από τους επιστήμονες που εφηύραν το εμβόλιο της Pfizer για τον Κορονοϊό.
Η θεραπεία του καρκίνου ήταν επίσης ένας βασικός στόχος του προέδρου Τζο Μπάιντεν — με την επανεκκίνηση της επιχείρησης “Cancer Moonshot” το 2022 με στόχο τη μείωση του ποσοστού θανάτου από καρκίνο κατά το ήμισυ τα επόμενα 25 χρόνια.
Ωστόσο, επικρίθηκε την περασμένη εβδομάδα επειδή ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνησή του είχε «τέλειωσε τον καρκίνο όπως τον ξέρουμε» – παρόλο που υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ποσοστά θνησιμότητας επιβραδύνονται.
Η τελευταία μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Chemical Biology, αποκάλυψε ότι το νέο φάρμακο είχε δοκιμαστεί σε περισσότερες από 70 καρκινικές κυτταρικές σειρές και αρκετά φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα που δεν είχαν καρκίνο, αλλά χρησιμοποιήθηκαν ως έλεγχος.
Το μόριο σκότωσε επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα διαταράσσοντας τον κανονικό αναπαραγωγικό τους κύκλο, εμποδίζοντας τη διαίρεση των κυττάρων με κατεστραμμένο DNA και σταματώντας την αναπαραγωγή του ελαττωματικού DNA.
Αυτός ο συνδυασμός παραγόντων έκανε τα καρκινικά κύτταρα να πεθάνουν χωρίς να βλάψουν τα υγιή κύτταρα στη διαδικασία.
Τα αποτελέσματα θα πρέπει τώρα να αναπαραχθούν στους ανθρώπους. Το φάρμακο αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται σε ανθρώπους σε μια κλινική δοκιμή Φάσης 1 στο City of Hope.
Η Dr Linda Malkas, καθηγήτρια στο Τμήμα Μοριακής Διαγνωστικής και Πειραματικής Θεραπευτικής του City of Hope ηγείται της συγκεκριμένης δοκιμής. Η Δρ. εξήγησε πώς το μόριο διακόπτει επιλεκτικά την αντιγραφή και την επιδιόρθωση του DNA στα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τα υγιή κύτταρα ανεπηρέαστα.
Είπε: «Οι περισσότερες στοχευμένες θεραπείες επικεντρώνονται σε ένα μόνο μονοπάτι, το οποίο επιτρέπει στον πονηρό καρκίνο να μεταλλάσσεται και τελικά να γίνει ανθεκτικός.
«Το PCNA είναι σαν ένας κεντρικός τερματικός σταθμός αεροπλάνων που περιέχει πολλαπλές πύλες.
«Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το PCNA μεταβάλλεται μοναδικά στα καρκινικά κύτταρα και αυτό το γεγονός μας επέτρεψε να σχεδιάσουμε ένα φάρμακο που στοχεύει μόνο τη μορφή του PCNA στα καρκινικά κύτταρα.
«Το αντικαρκινικό μας χάπι είναι σαν μια χιονοθύελλα που κλείνει έναν κεντρικό τερματικό σταθμό αεροπλάνων, αποκλείοντας όλες τις πτήσεις προς τα μέσα και έξω μόνο στα αεροπλάνα που μεταφέρουν καρκινικά κύτταρα».
Η Δρ Μάλκας είπε ότι τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής ήταν «υποσχόμενα», καθώς το μόριο μπορεί να καταστείλει την ανάπτυξη του όγκου από μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες για τον καρκίνο «χωρίς να οδηγήσει σε τοξικότητα».
Ενώ σπούδαζε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, η Δρ Μάλκας γνώρισε τον πατέρα της Άννας, το κορίτσι που ενέπνευσε το όνομα του νέου χαπιού, όταν η κόρη του βρισκόταν στα τελευταία της στάδια.
Εκείνη την εποχή, η Δρ Μάλκας ερευνούσε τον καρκίνο του μαστού, αλλά ο πατέρας της Άννας ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι για το νευροβλάστωμα και έγραψε στο εργαστήριό της μια επιταγή 25.000 δολαρίων.
Η Δρ Μάλκας είπε: «Αυτή ήταν η στιγμή που άλλαξε τη ζωή μου – η διχάλα μου στο δρόμο. Ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι ξεχωριστό για εκείνο το κοριτσάκι ».
Η νέα θεραπεία προέρχεται από 20 χρόνια έρευνας και ανάπτυξης και στοχεύει μια καρκινική παραλλαγή του PCNA, μιας πρωτεΐνης που στη μεταλλαγμένη της μορφή είναι κρίσιμη για την αντιγραφή του DNA και την επιδιόρθωση όλων των επεκτεινόμενων όγκων, η οποία βοηθά τους καρκίνους να επιδιορθωθούν και να αναπτυχθούν.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης, αναπληρωτής καθηγητής έρευνας, Δρ Λονγκ Γκου, είπε: «Κανείς δεν στόχευσε ποτέ το PCNA ως θεραπευτικό, επειδή θεωρήθηκε ως «ανάκτιστο», αλλά σαφώς το City of Hope μπόρεσε να αναπτύξει ένα ερευνητικό φάρμακο για έναν απαιτητικό πρωτεϊνικό στόχο.
«Ανακαλύψαμε ότι το PCNA είναι μία από τις πιθανές αιτίες αυξημένων σφαλμάτων αντιγραφής νουκλεϊκού οξέος στα καρκινικά κύτταρα.
«Τώρα που γνωρίζουμε την προβληματική περιοχή και μπορούμε να την εμποδίσουμε, θα ψάξουμε βαθύτερα για να κατανοήσουμε τη διαδικασία ανάπτυξης πιο εξατομικευμένων, στοχευμένων αντικαρκινικών φαρμάκων».
Τα πειράματα έδειξαν ότι το υπό έρευνα χάπι έκανε τα καρκινικά κύτταρα πιο ευαίσθητα σε χημικούς παράγοντες που προκαλούν βλάβη στο DNA ή στα χρωμοσώματα, υπονοώντας ότι το AOH1996 θα μπορούσε να είναι χρήσιμο σε συνδυαστικές θεραπείες και νέα χημειοθεραπευτικά.
Ως επόμενο βήμα, οι ερευνητές θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα τον μηχανισμό δράσης για να βελτιώσουν περαιτέρω τη συνεχιζόμενη κλινική δοκιμή σε ανθρώπους.
Ένα δελτίο τύπου που συνόδευε τη σημερινή εφημερίδα έγραφε: «Η πρωτοποριακή μεταφραστική ιστορία του City of Hope περιλαμβάνει την ανάπτυξη της τεχνολογίας στην οποία βασίζεται η συνθετική ανθρώπινη ινσουλίνη και τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των ευρέως χρησιμοποιούμενων, σωτήριων αντικαρκινικών φαρμάκων, όπως η τραστουζουμάμπη, η ριτουξιμάμπη και η κετουξιμάμπη».