Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών ο Παύλος Ιωαννίδης.
Ο Παύλος Ιωαννίδης γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1924 και υπήρξε ένας από τους πλέον στενούς συνεργάτες του αείμνηστου Αριστοτέλη Ωνάση.
Εργάστηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία διαδοχικά ως αρχιεκπαιδευτής, γενικός αρχιχειριστής, διευθυντής πτητικής εκμετάλλευσης και γενικός διευθυντής. Με τη διαθήκη του, ο Αριστέλης Ωνάσης τον όρισε ισόβιο μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος.
Γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 22 Φεβρουαρίου 1924 και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Περιέγραψε όλη την πορεία της ζωής του στο βιβλίο «Κι αν δεν είσαι θα γίνεις…». Αυτή η φράση καθόρισε την πορεία του, την εμπειρία του και τη δράση του, που με τη σειρά τους επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τους τομείς τους οποίους υπηρέτησε. Η διαδρομή του Παύλου Ιωαννίδη ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς είναι συνυφασμένη με σημαντικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας του τόπου μας.
Τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφύλιου, η αποτροπή της ανατίναξης από τους Γερμανούς του φράγματος του Μαραθώνα, η γνωριμία και η σχέση του με τον Αριστοτέλη Ωνάση, η φιλία του με τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα, η γέννηση, η γιγάντωση και η καταγγελία της σύμβασης της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η ιστορία του ιδρύματος Ωνάση και οι δικαστικές διαμάχες με τον Thierry Roussel για τη διαχείριση της περιουσίας της ανήλικης Αθηνάς, η δημιουργία του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, αποτελούν κάποιους μόνο από τους σταθμούς της ζωής του, μιας ζωής δημιουργίας και υπεύθυνης προσφοράς με πνεύμα καλής πίστης και συνεργασίας.
Ήταν δίπλα στον Αριστοτέλη Ωνάση, μαζί με τον Στέλιο Παπαδημητρίου και τον Απόστολο Ζαμπέλα, 19 χρόνια, από το 1956 ώς το 1975, όταν ο Ελληνας μεγιστάνας άφησε την τελευταία του πνοή στο αμερικανικό νοσοκομείο στο Νεϊγύ.
Ο Παύλος Ιωαννίδης ήταν ο ένας από τους «3 Greeks», που έζησαν από μέσα την ιλιγγιώδη άνοδο του Ωνάση. Και ήταν δίπλα του, όταν έχασε τον μοναχογιό του, τον Αλέξανδρο – Σωκράτη. Οι Greeks ήταν τρεις εκτελεστές της διαθήκης του, της Χριστίνας και αυτοί που έφεραν σε πέρας το όραμά του, να χαρίσει με την ιδιόγραφη Διαθήκη του Ωνάση αθανασία στον αδικοχαμένο γιο του, μέσα από το ίδρυμα, που φέρει το όνομά του και που με το πολιτιστικό και επιχειρησιακό του σκέλος προσφέρει σημαντικότατο έργο: στην Υγεία με το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό, εκπαιδευτικό, με υποτροφίες που αριθμούν πλέον χιλιάδες σε νέους επιστήμονες και καλλιτέχνες, επιμορφωτικό, με διαλέξεις και ελληνικές έδρες στα πανεπιστήμια εξωτερικού και τα διεθνή βραβεία που κάνουν το όνομα της Ελλάδας να ακούγεται, δίνοντας φώτα πολιτισμού στον υπόλοιπο κόσμο.
Συνόδευσε ως την τελευταία του κατοικία τον Αριστοτέλη Ωνάση, στην Παναγίτσα στον Σκορπιό, όπως πριν τον Αλέξανδρο και μετά τη Χριστίνα.