Η καταγραφή των θαυμαστών γεγονότων στην περιοχή του Σκοπέλου στη Λέσβο, γύρω από τις εμφανίσεις της Αγίας Μαγδαληνής και τις ανασκαφές των κατακομβών της, συγκλονίζει ακόμη και σήμερα τους ντόπιους που διατηρούν ζωντανή τη μνήμη τους.
Η πρώτη εμφάνιση της Αγίας στην αυλή ενός σπιτιού
Στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής στον Σκόπελο της Μυτιλήνης, υπήρχαν παλαιότερα κατοικίες με αυλές, χαρακτηριστικές της αρχιτεκτονικής της Γέρας. Σε ένα από αυτά τα σπίτια, που ανήκε στον Αντώνη και την Ελένη Τσανταρλιώτη, ξεκίνησαν τα πρώτα θαυμαστά γεγονότα, τη Μεγάλη Πέμπτη βράδυ, κάπου ανάμεσα στο 1898 και 1900.
Η Ελένη, επιστρέφοντας από την ακολουθία των Παθών του Κυρίου στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, αντίκρισε μια άγνωστη γυναίκα με μαύρα ρούχα να την περιμένει στην αυλή της. Φοβισμένη, έκανε να φύγει, αλλά η γυναίκα της είπε:
«Μη φοβάσαι Ελένη. Είμαι η Αγία Μαγδαληνή. Κάθομαι και εγώ εδώ κοντά σου».
Η Αγία της έδειξε την αγριελιά στην αυλή και της είπε να ανάβει καντήλι κάθε μέρα και νύχτα.
Κατακόμβη της Αγίας Μαγδαληνής στον Σκόπελο Γέρας Λέσβου
«Από τώρα και πέρα θα με βλέπεις τακτικά, γιατί εσένα διάλεξα για να με υπηρετήσεις».
Συγκλονισμένη η Ελένη γονάτισε, αλλά η Αγία εξαφανίστηκε. Μόλις επέστρεψαν ο άνδρας και τα παιδιά της από την εκκλησία, τους διηγήθηκε κλαίγοντας το θαύμα.
Η διακριτική αποκάλυψη του θαύματος στον ιερέα
Ο Αντώνης, ζευγάς στο επάγγελμα και πιστός άνθρωπος, ευχαρίστησε τον Θεό για τη χάρη που έκανε στην οικογένειά του. Αν και η Λέσβος ήταν υπό τουρκική κατοχή εκείνη την εποχή, αποφάσισαν να καθαρίσουν και να ασβεστώσουν το σημείο που υπέδειξε η Αγία και να ανάψουν διακριτικά καντήλι.
Την επόμενη μέρα, η Ελένη εκμυστηρεύθηκε τα πάντα στον ιερέα π. Ευστράτιο Μάγειρα, ο οποίος τη συμβούλεψε να είναι προσεκτική, παρότι την πίστεψε και τη μακάρισε.
Τα πρώτα θαύματα και η περιέργεια των γειτόνων
Το καντήλι δεν άργησε να τραβήξει τα βλέμματα. Η γειτόνισσα Αμερσούδα Καραγιώργαινα ρώτησε την Ελένη:
«Τι καντήλι είναι αυτό που ανάβει στην αυλή σου;».
Η Ελένη, χωρίς να αποκαλύψει όλη την αλήθεια, απάντησε: «Ε, να. Κάτι παρουσιάζεται. Δεν μπορώ όμως να σου πω τίποτε περισσότερο τώρα».
Η Καραγιώργαινα, σιωπηλά, πήρε λίγο χώμα από το σημείο, το έβαλε στο προζύμι και διαπίστωσε πως η ζύμη φούσκωσε αφύσικα πολύ και έγινε άφθονο ψωμί. Το θαύμα τη συγκλόνισε, και ευχαρίστησε γονατιστή την Αγία. Έτσι, άρχισε να διαδίδεται σιγά σιγά το γεγονός.
Το νερό που έγινε ροδόσταμο
Μια άλλη γειτόνισσα, η Βιτσάνη Κουκούλη, αφού προσευχήθηκε στην Αγία και άναψε το καντήλι, ένιωσε το σπίτι της να μοσχοβολά. Ανακάλυψε ότι η ευωδία προερχόταν από τη στάμνα με νερό που είχε γεμίσει από το κοντινό πηγάδι. Το νερό ευωδίαζε σαν ροδόσταμο.
Η θαυμαστή αλλαγή του νερού στο πηγάδι
Πέρασαν επτά χρόνια, το καντήλι δεν έσβησε ποτέ. Το παλιό πηγάδι στην αυλή της Βιτσάνης Ανδρειώτη, γένος Μάγειρα, είχε βάθος 30 μέτρα. Κάποια μέρα, όταν άνοιξε το καπάκι, μια γυναίκα είδε το νερό να φουσκώνει, να ανεβαίνει και να ξεχειλίζει. Ευωδίασαν όλα γύρω και μαζεύτηκε κόσμος. Χριστιανοί και Τούρκοι έπιναν από το νερό. Οι ιερείς, π. Ευστράτιος και π. Αντώνιος, έψαλαν με δάκρυα την παράκληση της Παναγίας.
Η εμφάνιση εικόνας και σταυρού από το νερό
Σε μεταγενέστερη παράκληση, καθώς ο ιερέας διάβαζε το ευαγγέλιο, ακούστηκε θόρυβος και το νερό άρχισε να ανεβαίνει. Τότε φάνηκε στην επιφάνεια μια εικόνα και ένας σταυρός. Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές, χωρίς κανείς να μπορεί να τα αγγίξει – σύμφωνα με μαρτυρίες, και της γιαγιάς του συντάκτη.
Η πρώτη ξύλινη εκκλησία και η παραχώρηση του οικοπέδου
Με μεγάλη προσπάθεια και άδεια από τον Τούρκο διοικητή, κατασκευάστηκε μια πρόχειρη εκκλησία από σανίδια. Η οικογένεια Τσανταρλιώτη παραχώρησε το σπίτι και το οικόπεδό της στην εκκλησία και μετακόμισε στο πατρικό της πενθεράς.
Η εντολή για ανασκαφές από την Αγία
Η Αγία εμφανίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στον Χαράλαμπο Ράλλη, και του ζήτησε να ξεκινήσει ανασκαφές με ευσεβείς ανθρώπους στα λεγόμενα «λαγούμια». Εκείνος άρχισε το έργο με νηστεία και κόπο. Όμως αντιμετώπισε δυσκολίες, ιδίως οικονομικές, ενώ και οι επίτροποι του ναού δεν στήριζαν.
Η γυναίκα του, Ρήγαινα, άρχισε να διαμαρτύρεται και τελικά ο Χαράλαμπος έφυγε για τον Πολυχνίτο, για να δουλέψει και να γλιτώσει από την ειρωνεία των συγχωριανών του.
Η επιμονή της Αγίας Μαγδαληνής και η επιστροφή
Η Αγία τον επισκέφθηκε ξανά και του είπε:
«Την ανέθεσα σε σένα, γιατί πιο καθαρό άνθρωπο δεν βρήκα μέσα στο χωριό. Πήγαινε πίσω στον Σκόπελο κι εγώ θα σε βοηθώ και θα σε ανακουφίζω».
Όταν της παραπονέθηκε για τη συμπεριφορά των επιτρόπων, η Αγία απάντησε:
«Όσο γι’ αυτούς που σπαταλούν αλλού τα λάδια και τα χρήματα της Εκκλησίας, θα τους πληρώσω ανάλογα. Έχω πολλούς να θεραπεύσω και να τους δώσω τη χαρά, αλλά έχω και πολλούς να τιμωρήσω παραδειγματικά».
Μετά από θαύμα, η οικογένειά του άρχισε να τον στηρίζει. Παρά τις ειρωνείες, συνέχισε τις ανασκαφές και τελικά βρέθηκε μια παλιά εικόνα, κατάμαυρη και σχεδόν σβησμένη.
Η προφητεία για τη μέρα της φανέρωσης
Η Αγία εμφανίστηκε στον Χαράλαμπο και του είπε:
«Χαράλαμπε, φύλαξε την εικόνα πού βρήκες, μέσα στην εκκλησία μου για να την βλέπουν και να την προσκυνούν οι χριστιανοί και συνέχισε το σκάψιμο. Διότι δεν έφθασες ακόμη εκεί που πρέπει».
Όταν έφτασαν στο σημείο που έπρεπε, η Αγία του είπε:
«Φτάνει. Ο αγώνας σου τελείωσε. Εδώ θα σταματήσετε».
Ο Χαράλαμπος ρώτησε: «Μα δεν βρήκαμε ακόμη Αγία μου Μαγδαληνή, αυτά που μας είπες».
Κι εκείνη απάντησε:
«Βρίσκομαι πια μια σπιθαμή απ’ το πρόσωπο της γης και δεν χρειάζεται περισσότερο, παρά μία ή δύο κασμαδιές για να φανερωθώ. Αλλά όχι τώρα. Δεν είναι ο κατάλληλος καιρός. Αλλ’ όταν φανερωθώ θα είναι ημέρα Παρασκευή και κατά την ημέρα αυτή θα γίνουν πολλά θαυμαστά στο μέρος ετούτο…».
Η προσωπική μαρτυρία επισκέπτη
Άρης Ιχθύς Συνωμοσιολόγος:
«Την ιστορία την επιβεβαιώνω καθώς το περασμένο καλοκαίρι επισκέφθηκα την πανέμορφη νήσο της Λέσβου και παρευρέθηκα και αξιώθηκα και προσκύνησα τις κατακόμβες της Αγίας Μαγδαληνής. Το παραπάνω κείμενο είναι η περίληψη όσων άκουσα από τους εκεί χωρικούς που ακόμη και τώρα όταν μιλούν για τα θαύματα της Αγίας κλαίνε σαν μικρά παιδιά από την συγκίνηση!»
Πηγή: vaggelis-godknowseverything.blogspot.gr