Η υπόθεση της Ειρήνης Μουρτζούκου συνεχίζει να σοκάρει την κοινή γνώμη, καθώς οι θάνατοι βρεφών που συνδέονται με την παρουσία της αυξάνονται δραματικά. Ένα νέο, έκτο θύμα προστέθηκε πρόσφατα στη λίστα των ανεξιχνίαστων θανάτων, καθώς οι αρχές συνεχίζουν την έρευνα.
Η αποκάλυψη του έκτου θανάτου έρχεται σε μία αλληλουχία ανεξήγητων γεγονότων, με τους πέντε προηγούμενους θανάτους να έχουν προκαλέσει έντονο προβληματισμό. Το πέμπτο βρέφος, παιδί της Κατερίνας, αλλά και οι θάνατοι δύο παιδιών της Μουρτζούκου, ενός παιδιού της Καλλιόπης και της αδελφής της πριν από δέκα χρόνια, έχουν συνθέσει ένα ζοφερό σκηνικό.
Αποκαλύψεις για την προσωπικότητα της Ειρήνης Μουρτζούκου
Με την υπόθεση να παίρνει νέες διαστάσεις, αναδύονται πληροφορίες για την προσωπική ιστορία της Ειρήνης Μουρτζούκου, οι οποίες φωτίζουν άγνωστες πλευρές της ζωής και της ψυχοσύνθεσής της. Το περιβάλλον της 24χρονης αναφέρει πως η ίδια φέρει σημάδια από δύσκολα παιδικά χρόνια και συναισθηματικές διαταραχές, όπως εκρήξεις θυμού και κυκλοθυμία, που φαίνεται να διαμόρφωσαν την προσωπικότητά της.
Δυσκολίες στα παιδικά χρόνια και οικογενειακή βία
Η Ειρήνη μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο εντάσεις, κάτι που επιβεβαιώνουν μαρτυρίες συγγενών και κλήσεις σε οργανισμούς όπως το «Χαμόγελο του Παιδιού», καταγγέλλοντας ενδοοικογενειακή βία. Όπως αναφέρει η ίδια, έζησε καταστάσεις που την ανάγκασαν να αναλάβει γονικό ρόλο από νωρίς, φροντίζοντας τη μικρή αδελφή της, που έχασε αδόκητα τη ζωή της όταν ήταν μόλις δύο ετών.
Από το γυμνάσιο ήδη είχε εγκαταλείψει το σχολείο και στα 22 της έγινε μητέρα. Ωστόσο, τα πρώτα χρόνια της μητρότητας δεν ήταν απλά για την Ειρήνη. Αντιμετώπισε επιλόχειο κατάθλιψη, η οποία της στέρησε τη δυνατότητα να δεθεί με το πρώτο της παιδί.
«Δεν μπορώ να κλάψω» – Σκληρή, αλλά χωρίς ενσυναίσθηση
Σε μια από τις πρόσφατες συνεντεύξεις της, η Ειρήνη παραδέχεται πως οι εμπειρίες της την έχουν σκληρύνει και την έχουν κάνει να αποφεύγει να εκδηλώνει συναισθήματα. «Δεν μπορώ να κλάψω», δηλώνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως τα τραύματά της τη δυσκολεύουν να αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς, ακόμα και με τον μικρό αδελφό της.
«Δεν θέλω να εκδηλώσω τα συναισθήματα μου. Θα κάνω κακό αν εκδηλώσω τα συναισθήματα μου».
«Είναι δύσκολα τα παιδικά μου χρόνια. Γενικά μεγάλωσα μόνη μου. Υπήρχαν πολλά οικογενειακά στο σπίτι, έτρωγα ξύλο. Από την μάνα μου.
Την μικρή της αδελφή, Ηλιάνα, ουσιαστικά την μεγάλωσε μόνη της μέχρι τα δύο της, όταν και τελείως αναπάντεχα πέθανε στον ύπνο της».
Αν και αποφεύγει να δείχνει ευάλωτη, ο θυμός της είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί πάντα να ελέγξει, όπως σημειώνουν κοντινοί συγγενείς. Ένας συγγενής της αποκαλύπτει ότι από μικρή είχε εκρήξεις θυμού που δυσκολευόταν να διαχειριστεί. «Είχε επιλόχειο κατάθλιψη η κοπέλα αυτή και της είπαν ότι δεν μπορεί να πλησιάσει το παιδί της για την ακρίβεια δεν το ήθελε μόνη της γιατί είχε επιλόχειο κατάθλιψη. Της είπαν ότι δεν μπορεί να το πλησιάσει. Μετά η γυναίκα το πήρε, συγκεκριμένα ήταν στην θερμοκοιτίδα, έλλειψη οξυγόνου», είπε η θεία της.
Αυτό το στοιχείο συμπληρώνει το προφίλ της Ειρήνης, που παρουσιάζει μία εικόνα ανθρώπου με έντονα συναισθηματικά τείχη.
Ευθύνες στους γιατρούς για τον θάνατο του παιδιού της
Η Ειρήνη κατηγορεί τους γιατρούς για τον τραγικό θάνατο της κόρης της, της Φρειδερίκης, εκφράζοντας έντονα παράπονα για την αμέλεια που, όπως υποστηρίζει, οδήγησε στην απώλεια του παιδιού. Αναφέρει πως αν και οι γιατροί αντέδρασαν άμεσα όταν το οξύμετρο έδειξε πρόβλημα, η εξέλιξη ήταν μη αναστρέψιμη. Το ένστικτο της μητέρας, σύμφωνα με την ίδια, την κράτησε στο νοσοκομείο τη μοιραία νύχτα, αλλά η τραγωδία δεν αποφεύχθηκε.
Το αίσθημα της Ειρήνης ότι κάτι κακό θα συμβεί την είχε προειδοποιήσει, αλλά δεν κατόρθωσε να αποτρέψει το τραγικό γεγονός.