Η ιστορία της Βερόνικα Αντετοκούνμπο είναι ένα ταξίδι από την απόλυτη φτώχεια μέχρι την αγάπη, την πίστη και την αφοσίωση στην οικογένεια. Μια γυναίκα που δεν λύγισε ποτέ και έμεινε πάντα στο πλευρό των δικών της ανθρώπων.
Η στιγμή αγωνίας στο παρκέ
Σε έναν αγώνα με την Πολωνία, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο πέφτει δυνατά στο παρκέ και όλοι φοβούνται για τραυματισμό. Η μητέρα του, Βερόνικα, εμφανίζεται αμέσως στον πάγκο για να βεβαιωθεί ότι ο γιος της είναι καλά. Παράγοντες της Εθνικής την καθησυχάζουν και την απομακρύνουν, όμως εκείνη δεν σταματά να τον κοιτάζει ανήσυχη, θέλοντας να δει με τα ίδια της τα μάτια ότι δεν έχει πάθει τίποτα.
Η δύναμη της μητέρας
Η Βερόνικα είναι το παράδειγμα της γυναίκας που στέκεται βράχος πίσω από τους άνδρες της οικογένειας. Στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της Τσαρλς, που έφυγε από τη ζωή, και των πέντε γιων τους: Φράνσις, Θανάση, Γιάννη, Κώστα και Άλεξ. Από τη Νιγηρία στην Ελλάδα, πάλεψε με κάθε δυσκολία για να δώσει στα παιδιά της την ευκαιρία να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή, να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να κυνηγήσουν το μέλλον τους.
Η αγάπη για τον σύζυγο
Παρά τη σκληρή ζωή, για τη Βερόνικα τίποτα δεν έχει αλλάξει. Παραμένει βαθιά ερωτευμένη με τον Τσαρλς. Στις φωτογραφίες ποζάρει δίπλα του, του γράφει λόγια αγάπης στο facebook και ευχαριστεί τον Θεό που τον είχε δίπλα της. Η εξομολόγησή της συγκινεί:
«Κάθε άνδρας μπορεί να γίνει πατέρας αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω για να γίνεις ένας Μπαμπάς με κεφαλαίο. Που αγαπά τα παιδιά του και τη γυναίκα του δίχως όρους… Σε αγαπώ απίστευτα πολύ. Η αγάπη μου για σένα δεν θα αλλάξει ποτέ. Ο Θεός να σε ευλογεί για να είσαι πάντα εδώ για τα παιδιά μας και για μένα».
Τα δύσκολα χρόνια στη Βάθη
Ο Γιάννης έχει μιλήσει ανοιχτά για τις δυσκολίες τους: «Υπήρχαν μέρες που δεν πουλάγαμε τίποτα στους δρόμους, το ψυγείο μας ήταν άδειο… λέγαμε ψέματα στη μητέρα μας ότι φάγαμε έξω για να περισσέψει φαγητό για τα μικρότερα αδέλφια».
Η συγκίνηση στη Στέγη
Όταν η οικογένεια βρέθηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, οι διοργανωτές έβαλαν το «Κοκοράκι» και άφησαν τη Βερόνικα να το τραγουδήσει. Ο Θανάσης δακρυσμένος είπε στον Γιάννη: «η μαμά είναι». Ο Γιάννης ξέσπασε: «Δεν έχω κλάψει έτσι ούτε όταν χάσαμε στα playoffs».
Η αναγνώριση και το χαμόγελο
Από την ανέχεια και τα εξώδικα για απλήρωτα ενοίκια μέχρι τη δόξα, η Βερόνικα δεν κράτησε ποτέ κακία. Ευχαριστεί τον Θεό και συνεχίζει να χαμογελά. Αυτό το χαμόγελο είναι το ίδιο που έχει και ο Γιάννης, λέγοντας ότι είναι το αντίδοτο στη στεναχώρια της παιδικής ηλικίας του.
Η αξία της οικογένειας
Όσες επιτυχίες κι αν γνωρίσουν, η οικογένεια παραμένει στο κέντρο της ζωής τους. Η Βερόνικα είναι η ψυχή τους, η γυναίκα που θα συνεχίζει να τρέχει στο παρκέ για να βεβαιωθεί ότι τα παιδιά της είναι καλά και να τους τραγουδά το «Κοκοράκι» για να τους κάνει να χαμογελούν.
