Διαβάστε την ανάλυση του διάσημου σκηνοθέτη και πολιτικού αναλυτή Μάικλ Μουρ
«Συγγνώμη φίλοι, αλλά αυτός ο άθλιος, επικίνδυνος κλόουν θα κερδίσει τις εκλογές το Νοέμβρη». Με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει την ανάλυσή του ο γνωστός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ, εκτιμώντας πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ.
«Φίλοι. Λυπάμαι που γίνομαι μάντης κακών, αλλά όπως πέρυσι το καλοκαίρι σας είπα ότι ο Τραμπ θα πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, έτσι σας λέω τώρα ότι ο Τραμπ θα κερδίσει τον Νοέμβριο». Σε μια μακροσκελή επιστολή, ο Αμερικανός σκηνοθέτης και πολιτικός σχολιαστής Μάικλ Μουρ, εκθέτει τους 5 λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ θα λέγεται Ντόναλντ Τραμπ.
«Ποτέ στην ζωή μου όσο σήμερα δεν ήθελα να κάνω λάθος» σημειώνει ο Μάικλ Μουρ και συνεχίζει «ζείτε σε μια φούσκα και πρέπει να βγείτε από αυτή τη φούσκα. Πρέπει να σταματήσετε να ζείτε μέσα στην άρνηση και να αντιμετωπίσετε την αλήθεια που ξέρετε βαθιά μέσα σας είναι πολύ πολύ πραγματική».
«Οι άνθρωποι πρέπει να βγουν από τα σπίτια τους και να πάνε να ψηφίσουν και αν ζουν σε μια φτωχή γειτονιά μαύρων ή ισπανόφωνων, γίνονται τα πάντα για να μην πάνε στην κάλπη. Ποιος έχει τους πιο “λυσσασμένους” ψηφοφόρους; Ποιοι θα στηθούν στις ουρές από τις 5 το πρωί και θα κάνουν τα πάντα για να ψηφίσει και ο τελευταίος ψηφοφόρος; Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε» υπογραμμίζει ο γνωστός σκηνοθέτης.
Οι πέντε λόγοι που θα δώσουν τη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ
– Ο γνωστός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ γράφει ότι ο Τραμπ θα επικεντρώσει την προσοχή τουστις τέσσερις περιφέρειες (Μίσιγκαν, Οχάιο, Πενσιλβάνια και Γουισκόνσκιν).
Ο Τραμπ θα χτυπήσει αλύπητα την Κλίντον πάνω στο θέμα της υποστήριξης στις εμπορικές συμφωνίες NAFTA και TPP που έχουν διαλύσει την εργατική τάξη αυτών των πολιτειών.
Όταν ο Τραμπ απείλησε την Ford πως εάν κλείσει το εργοστάσιό της στο Μίσιγκαν και το μεταφέρει στο Μεξικό, εκείνος θα επιβάλει 35% αύξηση δασμών στα εισαγόμενα οχήματα αυτό ακούστηκε σαν μουσική στα αυτιά της εργατικής τάξης της περιοχής. Οι περιοχές αυτές είναι σαν την κεντρική Αγγλία, η οποία έδωσε τη νίκη στο Brexit, λέει.
Κι εδώ έρχονται τα μαθηματικά. Το 2012 ο Μιτ Ρόμνεϊ έχασε για 64 ψήφους εκλεκτόρων. Το μόνο που χρειάζεται ο Τραμπ είναι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και να κερδίσει αυτές τις τέσσερις πολιτείες. Δεν χρειάζεται τη Φλόριντα, δεν χρειάζεται το Κολοράντο ή τη Βιρτζίνια. Μόνο το Μίσιγκαν, το Οχάιο, την Πενσιλβάνια και το Γουισκόνσκιν.
– Ο δεύτερος λόγος είναι ο θυμωμένος λευκός. Ο Μουρ συνοψίζει ως εξής: «Τα 240 χρόνια ανδρικής κυριαρχίας των ΗΠΑ σε λίγο θα είναι παρελθόν. Πώς το αφήσαμε αυτό να συμβεί; Είχαμε οκτώ χρόνια έναν μαύρο να μας λέει τι να κάνουμε και τώρα θα ανεχθούμε άλλα οκτώ χρόνια μια γυναίκα; Και μετά τι θα έχουμε; Οκτώ χρόνια ομοφυλόφιλους; Αυτός ο κατήφορος πρέπει να σταματήσει!».
– Ο σκηνοθέτης λέει ότι το πρόβλημα είναι η ίδια η Κλίντον. «Μπορούμε να μιλήσουμε ειλικρινά ανάμεσά μας; Δηλώνω ότι συμπαθώ τη Χίλαρι και νομίζω ότι έχει δεχθεί πολλή κριτική την οποία δεν αξίζει. Αλλά η ψήφος της για τον πόλεμο του Ιράκ με έκανε να υποσχεθώ ότι δεν θα την ψηφίσω ποτέ. Μέχρι στιγμής δεν έχω αθετήσει την υπόσχεσή μου. Από το να δω όμως έναν φασίστα να γίνεται επικεφαλής θα σπάσω την υπόσχεσή μου. Δυστυχώς πιστεύω ότι η Κλίντον θα βρει έναν τρόπο να μας βάλει ξανά σε στρατιωτική δράση. Είναι ένα γεράκι στα δεξιά του Ομπάμα. Αλλά σε αντίθετη περίπτωση το δάχτυλο του ψυχασθενούς Τραμπ θα είναι στο κουμπί με τα πυρηνικά» γράφει.
Όπως τονίζει το μεγαλύτερο πρόβλημά μας δεν είναι ο Τραμπ, είναι η Χίλαρι. Είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής. Σχεδόν το 70% όλων των ψηφοφόρων πιστεύουν ότι δεν είναι έμπιστη και είναι ανήθικη.
Κανένας Δημοκρατικός και σίγουρα κανένας ανεξάρτητος δεν θα ξυπνήσει το πρωί της 8ης Νοέμβρη για να τρέξει να ψηφίσει την Χίλαρι, όπως έκαναν με τον Ομπάμα ή με τον Μπέρνι Σάντερ στους προκριματικούς.
Δεν υπάρχει ο ενθουσιασμός.
– Οι ψηφοφόροι του Μπέρνι Σάντερς θα ψηφίσουν για την Χίλαρι, αλλά θα είναι αυτό που αποκαλούμε «μελαγχολική ψήφος» που σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσουν να πείσουν άλλους πέντε για να έρθουν μαζί τους να ψηφίσουν την Χίλαρι, σύμφωνα με την ανάλυση.
Δεν θα ψηφίσουν τον Τραμπ. Κάποιοι θα ψηφίσουν άλλο κόμμα, αλλά κυρίως θα μείνουν σπίτι.
– Τέλος ο Μουρ γράφει: Ας μην προεξοφλούμε την ικανότητα του εκλογικού σώματος να είναι «άτακτο» ή ας μην υποτιμούμε πόσα εκατομμύρια θεωρούν τους εαυτούς τους ως κρυφοαναρχικούς μόλις τραβήξουν την κουρτίνα και βρεθούν μόνοι τους πίσω από το παραβάν.
Είναι ένα από τα λίγα σημεία που έχουν απομείνει στην κοινωνία που δεν έχουν κάμερες, συσκευές ακρόασης, συζύγους, παιδιά, αφεντικά, αστυνομικούς. Δεν υπάρχει καν χρονικό όριο. Μπορείς να κάτσεις εκεί όση ώρα θέλεις και δεν υπάρχει κανένας που να σε αναγκάσει να κάνεις οτιδήποτε. Μπορείς να πατήσεις το κουμπί και να ψηφίσεις με βάση την κομματική γραμμή. Μπορεί να γράψεις Μίκυ Μάους ή Ντόναλντ Ντακ. Δεν υπάρχουν κανόνες.
Και εξαιτίας αυτού και του θυμού που έχουν πολλοί απέναντι σε ένα διαλυμένο πολιτικό σύστημα, εκατομμύρια θα ψηφίσουν τον Τράμπ όχι επειδή συμφωνούν μαζί του, όχι επειδή τον συμπαθούν, αλλά απλά επειδή μπορούν. Απλά επειδή θα κάνει τη μαμά και τον μπαμπά να θυμώσουν…
[sc name=”Facebook Like” ]
Πηγή: newsbeast.gr