Είναι γνωστό, εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι το κάπνισμα αυξάνει θεαματικά τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου των πνευμόνων.
Παρόλα αυτά έχει παρατηρηθεί ότι η νόσος κατά παράδοξο τρόπο φαίνεται να μην αγγίζει ορισμένους μανιώδεις καπνιστές. Οι ερευνητές προτείνουν μια πιθανή εξήγηση.
Ποιος είναι ο λόγος που το κάπνισμα δεν καταστρέφει με τον ίδιο τρόπο τους πνεύμονες των καπνιστών;
Νεότερα στοιχεία μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature Genetics αποκαλύπτουν μια πιθανή εξήγηση: την ισχυρή και φυσική προστασία από μεταλλάξεις που ευθύνονται για την εμφάνιση του καρκίνου του πνεύμονα. Τα συγκεκριμένα ευρήματα θεωρούνται ένα σημαντικό βήμα προς την πρόληψη και την έγκαιρη ανίχνευση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα.
«Tα συγκεκριμένα πνευμονικά κύτταρα έχουν την ιδιότητα να επιβιώνουν για χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, και έτσι μπορούν να συσσωρεύουν μεταλλάξεις με την πάροδο του χρόνου αλλά και με το κάπνισμα», εξηγεί ο συν-πρωτεύων συγγραφέας της μελέτης Δρ. Simon Spivack, καθηγητής στο Albert Einstein College of Medicine και πνευμονολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Montefiore, στην πόλη της Νέας Υόρκης. «Από όλους τους τύπους κυττάρων του πνεύμονα, αυτοί έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν καρκινικοί».
Ειδικότερα, όπως αναφέρει το ygeiamou.gr, αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές είναι ότι, παρόλο που οι μεταλλάξεις συσσωρεύονται στα πνευμονικά κύτταρα των μη καπνιστών καθώς γερνούν, περισσότερες ήταν οι μεταλλάξεις που βρέθηκαν στα κύτταρα των καπνιστών: «Πειραματικά, αυτό επιβεβαιώνει ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου του πνεύμονα, αυξάνοντας τη συχνότητα των μεταλλάξεων, ακολουθώντας και τις προηγούμενες υποθέσεις μας. Αυτός είναι ενδεχομένως και ένας λόγος για τον οποίο τόσο λίγοι μη καπνιστές παθαίνουν καρκίνο του πνεύμονα, σε αντίθεση με το 10-20% των συστηματικών καπνιστών» συμπληρώνει ο Δρ. Simon Spivack.
Αντιστοίχως, οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι ο αριθμός των μεταλλάξεων των κυττάρων του πνεύμονα αυξανόταν ανάλογα με τον αριθμό των ετών του καπνίσματος, ενισχύοντας πιθανώς τον κίνδυνο καρκίνου. Ωστόσο, η αύξηση των κυτταρικών μεταλλάξεων σταμάτησε μετά από 23 χρόνια, σε άτομα που κάπνιζαν από ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα.
«Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι αυτά τα άτομα ενδέχεται να επιβίωσαν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, παρότι κάπνιζαν πολύ, επειδή κατάφεραν να καταστείλουν περαιτέρω τη συσσώρευση των μεταλλάξεων. Τα άτομα μπορεί απλώς να έχουν ικανοποιητικά συστήματα, τα οποία αποκαθιστούν τις βλάβες του DNA ή αποτοξινώνουν τον καπνό του τσιγάρου», επισημαίνει ο Δρ. Simon Spivack.
Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον συν-συγγραφέα Jan Vijg, είναι η ανάπτυξη των τρόπων μέτρησης της ικανότητας ενός ατόμου να επιδιορθώσει το DNA, γεγονός που θα μπορούσε να προσφέρει έναν νέο τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου καρκίνου του πνεύμονα.