Ένα συγκλονιστικό περιστατικό του 1998 συνεχίζει να συγκινεί τους κατοίκους του Ωρωπού. Ο υποσμηναγός Νικόλαος Παρούσης θυσίασε τη ζωή του για να μην πέσει το Μιράζ 2000 πάνω σε σχολείο, γράφοντας με την πράξη του μια ηρωική σελίδα στην ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μια θυσία που δεν ξεχάστηκε
Στο σημείο της πτώσης, στο Σαραντάρι Ωρωπού, οι κάτοικοι μαζί με εκπροσώπους του Δήμου τίμησαν την 23η επέτειο από τον ηρωικό θάνατο του Παρούση. Με δικά τους χρήματα αγόρασαν το οικόπεδο όπου χτίστηκε μνημείο προς τιμήν του.
Με Προεδρικό Διάταγμα στις 23 Ιουλίου 1999 του απονεμήθηκε μετά θάνατον το Μετάλλιο Εξόχου Πράξεως.
Κάθε χρόνο στις 4 Νοεμβρίου, κάτοικοι και φίλοι τελούν τρισάγιο στη μνήμη του.
Η μοιραία πτήση
Το πρωινό της 4ης Νοεμβρίου 1998, δύο Μιράζ 2000 απογειώθηκαν από την Τανάγρα για μια πτήση ρουτίνας. Πάνω από τη Σκάλα Ωρωπού, όμως, το αεροσκάφος του Παρούση παρουσίασε βλάβη και άρχισε να χάνει ύψος με εκκωφαντικό θόρυβο. Οι κάτοικοι έντρομοι παρακολουθούσαν τις προσπάθειες του πιλότου να το συγκρατήσει.
Βλάβη στο πηδάλιο
Σύμφωνα με την Πολεμική Αεροπορία, ο Παρούσης εντόπισε πρόβλημα στο σύστημα ελέγχου του πηδαλίου και ενημέρωσε αμέσως τον αρχηγό του σχηματισμού. Εκείνος του έδωσε εντολή για αναγκαστική προσγείωση.
Το αεροσκάφος βρισκόταν σε ύψος περίπου 1.000 ποδιών και σε απόσταση 11 ναυτικών μιλίων νότια της Τανάγρας, όταν ξαφνικά άρχισε μια ανεξέλεγκτη πορεία ανόδου και περιστροφής.
Η τελευταία απόφαση
Ο Παρούσης θα μπορούσε να εκτιναχθεί και να σωθεί, όμως κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως το αεροσκάφος θα έπεφτε ανεξέλεγκτα πάνω σε κατοικημένη περιοχή. Μάλιστα, το μαχητικό πέρασε χαμηλά πάνω από σχολείο, αλλά εκείνος δεν ενεργοποίησε το σύστημα εκτίναξης.
“Το συγκράτησε λίγα μέτρα πάνω από τα κεφάλια των παιδιών και έψαχνε κάποια αγροτική έκταση για να συντριβεί”, θυμάται ο Χρήστος Παναγόπουλος, παλαίμαχος δημοσιογράφος και κάτοικος της περιοχής.
«Αν ήθελε θα μπορούσε να είχε σωθεί»
“Το παλικάρι ήταν σκοτωμένο εδώ που σήμερα βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και το μνημείο του και το αεροπλάνο φλέγονταν περίπου 500 μέτρα πιο κάτω. Ο Νίκος Παρούσης ήταν ένας ήρωας. Αν ήθελε θα μπορούσε άνετα να είχε εκτοξευτεί με το κάθισμα του. Όμως φαινόταν καθαρά πως ήθελε να οδηγήσει το αεροσκάφος σε μέρος χωρίς σπίτια. Έτσι χάθηκε. Θα τον θυμόμαστε πάντα”, σημειώνει ο Παναγόπουλος.
Η συγκλονιστική λεπτομέρεια
Η Ιωάννα Παναγοπούλου περιγράφει μια εικόνα που δεν ξεχνά:
“Τρέξαμε αμέσως να προσφέρουμε βοήθεια. Το παλικάρι ήταν ήδη νεκρό. Από την τσέπη του φαινόταν μια φωτογραφία του μικρού γιου του, που είχε βαφτίσει μόλις την προηγούμενη Κυριακή. Συγκινούμαστε ακόμα όλοι. Δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε ποτέ”.
Ανάλογη μαρτυρία δίνει και ο Γιάννης Παπουτσής:
“Είδαμε μια φρικτή κατάσταση. Το αεροπλάνο καιγόταν αλλά ο Νίκος ήταν νεκρός. Η πορεία του αεροσκάφους έδειχνε πως θα έπεφτε μέσα στη Σκάλα Ωρωπού. Χάρη στην προσπάθειά του σώθηκαν πολλές ζωές. Άφησε πίσω του ένα μικρό παιδί”.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου
Μετά την τραγωδία, οι κάτοικοι αποφάσισαν να τιμήσουν τη μνήμη του Παρούση χτίζοντας ένα εκκλησάκι στο σημείο. Αρχικά έστησαν μνημείο, όμως ο ιδιοκτήτης του χωραφιού ήθελε να αξιοποιήσει τον χώρο. Έτσι, συγκέντρωσαν χρήματα, αγόρασαν το οικόπεδο και με τη στήριξη της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και των δημοτικών αρχών, οικοδόμησαν την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Σαραντάρι Ωρωπού.