Το ειδεχές έγκλημα διεπράχθη στο δάσος Φασουρίου, στην περιοχή του Ladies Mile, το βράδυ της 2ας Απριλίου του 2013, με την κοινή γνώμη να συγκλονίζεται με τις διαδοχικές αποκαλύψεις που αφορούσαν σε ένα ερωτικό τρίγωνο το οποίο μετεξελίχθη σε τραγωδία.
Το πρωινό της 3ης Απριλίου το σκηνικό του μακάβριου εγκλήματος είδε το φως της δημοσιότητας, καθώς ενός του καμμένου οχήματος είχε εντοπιστεί κι ένα απανθρακωμένο πτώμα, το οποίο κατόπιν της ιατροδικαστικής εξέτασης διεπιστώθη ότι φέρει τραύματα στο κεφάλι.
Το Εφετείο στην απόφασή του, αναφέρεται πως ήδη από την πρώτη φάση εξέτασης της τραγικής αυτής υπόθεσης προέκυψε πως ο Ονησίφορος και η σύζυγος του θύματος, διατηρούσαν επί μακρώ, και μέχρι την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος, παράνομο ερωτικό δεσμό.
Στη συνέχεια της διερεύνησης της υπόθεσης, προέκυψε μαρτυρικό υλικό το οποίο και οδήγησε τις ανακριτικές Αρχές στην έγερση υποψιών εις βάρος του παράνομου ζεύγους, με συνέπεια τη μετά ολίγου διαστήματος, σύλληψη και πρόσαψη κατηγοριών εις βάρος τους.
Η θέση την οποία προέβαλε η Κατηγορούσα Αρχή ήταν ότι «με κίνητρο τον ερωτικό δεσμό που διατηρούσαν και με δεδομένα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η σύζυγος του θύματος στο γάμο της και στο όλο φάσμα των σχέσεών της με το θύμα, συνωμότησαν και εκτέλεσαν ψυχρά, νηφάλια και με καθαρή σκέψη την προμελετημένη απόφασή τους να επιφέρουν τον θάνατο του Λούκα».
Σύμφωνα και με το άρθρο του Γιάννη Νεάρχου για την εφημερίδα «Φιλελεύθερος», το Κακουργιοδικείο έκρινε πως η μαρτυρία εις βάρος του κατηγορούμενου, ήταν συντριπτική και είχε και κίνητρο να διαπράξει το έγκλημα, που δεν ήταν άλλο από την ερωτική σχέση που είχε με τη σύζυγο του θύματος. Με πολυσέλιδη απόφασή του, έκτασης 90 σελίδων, το Εφετείο απέρριψε την έφεση του καταδικασθέντος ισοβίτη.
Παράλληλα, εξέτασε και την έφεση που άσκησε η Δημοκρατία κατά της αθώωσης της συζύγου του θύματος.
Το ερώτημα που έπρεπε να απαντηθεί πρωτόδικα αλλά και κατ’ έφεση, ήταν το κατά πόσο υπήρχε μαρτυρία η οποία να αποδεικνύει ότι υπήρξε συνωμοσία μεταξύ καταδικασθέντος και συζύγου του θύματος, για τη διάπραξη της δολοφονίας.
Η απάντηση ήταν αρνητική. Κρίθηκε δε ότι το γεγονός πως «η Εφεσίβλητη καταχώρησε αίτηση διαχείρισης μετά το θάνατο του συζύγου της και η ύπαρξη ασφαλειών ζωής, δεν συνιστούσαν, υπό το φως των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιόν του, στοιχεία ικανά να προσμετρήσουν εις βάρος της».
newsit.com.gr