Γιατί έψαλλαν το «Χριστός Ανέστη» στα Ελληνικά στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου

Το συγκινητικό άκουσμα του “Χριστός Ανέστη” στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου σηματοδότησε μια ιδιαίτερη στιγμή κατά την κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου, με έναν συμβολισμό βαθιάς ενότητας ανάμεσα στις παραδόσεις.

Το «Χριστός Ανέστη» και η ανάγνωση του Ευαγγελίου στα ελληνικά

Στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, λίγο πριν ολοκληρωθεί η εξόδιος ακολουθία του Πάπα Φραγκίσκου, εψάλη στα ελληνικά το “Χριστός Ανέστη”. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της τελετής, διαβάστηκε στα ελληνικά και απόσπασμα από το Ευαγγέλιο, φέρνοντας έναν αέρα Ανατολής στο κέντρο της Καθολικής Εκκλησίας.

Η κοινή ημερομηνία του Πάσχα ως σύμβολο ενότητας

Φέτος, το Πάσχα των Καθολικών και των Ορθοδόξων συνέπεσε, κάτι που ενίσχυσε το συμβολικό χαρακτήρα της τελετής. Ήταν επίσης μια έμμεση αναφορά στην επιθυμία του Πάπα Φραγκίσκου να καθιερωθεί κοινός εορτασμός του Πάσχα για όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες.

Η απλότητα και ο σεβασμός της παράδοσης στην κηδεία

Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του Ποντίφικα πραγματοποιήθηκαν με αυστηρό τελετουργικό, το οποίο, αν και βασισμένο στην παράδοση, αντικατόπτριζε την απλότητα και την ταπεινότητα που χαρακτήρισαν τη διακονία του Πάπα Φραγκίσκου.

Έναρξη της τελετής με το «Αιωνία η μνήμη»

Η τελετή άνοιξε με τον ύμνο «Αιωνία η μνήμη», προετοιμάζοντας το κλίμα της ευλάβειας και της προσευχής. Η πρώτη ανάγνωση ήταν από τις Πράξεις των Αποστόλων, όπου περιγράφεται από τον Πέτρο η διήγηση των γεγονότων της Ιουδαίας: το Πάθος, ο Θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού.

Οι τελικές δεήσεις και το μήνυμα των Ανατολικών Εκκλησιών

Η λειτουργία περιλάμβανε δύο τελικές δεήσεις: μία για τη Ρωμαϊκή Επισκοπή και μία αφιερωμένη στις Ανατολικές Εκκλησίες. Αυτές οι Εκκλησίες, αν και αυτόνομες στη λειτουργία και τη γλώσσα τους, βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία με τη Ρώμη και αναγνωρίζουν τον Πάπα ως πνευματικό τους ηγέτη.

Το «Χριστός Ανέστη» ως γέφυρα ενότητας

Η ψαλμωδία του “Χριστός Ανέστη” στα ελληνικά μέσα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου υπογράμμισε τη βαθιά πίστη στην Ανάσταση και ανέδειξε τον δεσμό ανάμεσα στις διαφορετικές παραδόσεις της Καθολικής Εκκλησίας. Ήταν μια υπενθύμιση ότι, παρά τις πολιτιστικές και λειτουργικές διαφορές, η πίστη στην Ανάσταση ενώνει όλους τους Χριστιανούς.

Μια παράδοση που συνεχίζεται

Αξίζει να σημειωθεί ότι το “Χριστός Ανέστη” είχε ψαλεί και κατά την κηδεία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄, προσδίδοντας διαχρονικό χαρακτήρα σε αυτή τη συγκινητική πράξη ενότητας.