Πριν από 42 χρόνια ο Rory Gallagher εμφανίστηκε για πρώτη (και τελευταία) φορά στην Ελλάδα, σε μια συναυλία που σημαδεύτηκε από επεισόδια με την αστυνομία.
Η συναυλία του Rory Gallagher στην Ελλάδα στις 12 Σεπτεμβρίου το 1981 ήταν το μουσικό γεγονός της χρονιάς στην χώρα. Βλέπετε εκείνη την εποχή η Ελλάδα δεν ήταν ακόμα εξοικειωμένη με τα μεγάλα συναυλιακά γεγονότα, αφού η περίοδος της χούντας αποτελούσε τροχοπέδη για τα μεγάλα ονόματα του εξωτερικού.
Τρανό παράδειγμα η επεισοδιακή συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στις 17 Απριλίου 1967 που δεν τελείωσε ποτέ λόγω σοβαρών επεισοδίων. Οι θεατές, αντί μουσικής, «απόλαυσαν» ξύλο, καθώς αστυνομικοί ξυλοφόρτωσαν και θεατές και καλλιτέχνες.
Τον Σεπτέμβριο του 1981 η Ελλάδα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν προ των πυλών της εξουσίας και η λέξη «Αλλαγή» κυριαρχούσε στα χείλη όλων. Η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη ήταν μάταιη. Έδιναν ένα αγώνα εκ των προτέρων χαμένο.
Εκείνο το απόγευμα της 12ης Σεπτεμβρίου, η ατμόσφαιρα έξω από το γήπεδο μύριζε μπαρούτι από νωρίς. Άτομα χωρίς εισιτήρια είχαν συγκεντρωθεί έξω για να μπουν μέσα. Οι άνδρες των ΜΑΤ είχαν περικυκλώσει τη Νέα Φιλαδέλφεια (για προληπτικούς λόγους σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας) και με την έναρξη της συναυλίας, εμφανίστηκαν οι πρώτοι καπνοί. Το κλίμα έξω από το γήπεδο θυμίζει πόλεμο.
Την ίδια ώρα, η ενέργεια του Rory πάνω στη σκηνή που έχει στηθεί στο γήπεδο της ΑΕΚ είναι εκπληκτική και παρασέρνει τους 40.000 που βρέθηκαν στη Φιλαδέλφεια για να απολαύσουν τον Ιρλανδό ρόκερ. Ο Rory παίζει το «Moonchild» και οι θαυμαστές του ανεβαίνουν στη σκηνή εκστασιασμένοι. Ωστόσο, η ασφυξία από τα καπνογόνα αναγκάζει τον κόσμο προς μαζική αποχώρηση λίγο πριν το τέλος της συναυλίας.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας οι άνδρες των ΜΑΤ ξαφνικά δέχτηκαν «λιθοβολισμούς από τουλάχιστον 300 εξαγριωμένους ροκάδες». Ωστόσο, οι μαρτυρίες του κόσμου κάνουν λόγο για επιθέσεις των ΜΑΤ με γκλομπ και δακρυγόνα. Η συναυλία διακόπηκε και ο Gallagher φυγαδεύτηκε από τη σκηνή.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο και οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν εκτός του γηπέδου. Όσοι ήταν παρόντες κατήγγειλαν ότι τα ΜΑΤ ξυλοκοπούσαν όποιον «μαλλιά μουσικόφιλο» έβλεπαν. Στη συνέχεια στήθηκαν οδοφράγματα στη λεωφόρο Δεκελείας. Σύντομα το πεδίο μάχης κάλυπτε ολόκληρη την περιοχή από τον Περισσό μέχρι και τη Νέα Φιλαδέλφεια.
Η αστυνομία προχώρησε 30 συλλήψεις. Τα 23 εξ αυτών δικάστηκαν με τις κατηγορίες της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, της διατάραξης της κοινής ειρήνης, της περιύβρισης αρχής και της πρόκλησης σωματικής βλάβης σε αστυνομικούς. Ένα από τα πρωτοσέλιδα είχε ως κεντρικό τίτλο: «Κάηκε η Νέα Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες».
Ωστόσο, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, η αστυνομία χρησιμοποίησε αληθινές σφαίρες για να αντιμετωπίσει τους ροκάδες. «Στις μάχες που έγιναν στις θύρες, 8,7 και 10 γύρω στις 9 το βράδυ, οι αστυνομικοί προσπάθησαν να αναχαιτίσουν τους μαινόμενους «Ροκάδες» με πραγματικές σφαίρες. Αρκετοί νεαροί τραυματίστηκαν από σφαίρες στα πόδια», ανέφερε εφημερίδα.
Ο ίδιος ο Gallagher σε μια περιγραφή του για τα επεισόδια λέει: «Δεν ήξερα από πού έπρεπε να προφυλαχτώ. Μέσα στα παρασκήνια κυκλοφορούσαν κάποια άτομα με αστυνομική στολή που έδειχναν απειλητικοί. Μπήκαμε, λοιπόν, στα γρήγορα μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο. Στην πορεία, όμως, μείναμε από βενζίνη κι έτσι βρεθήκαμε μέσα στη δίνη των επεισοδίων, με τα δακρυγόνα να μας έχουν τσακίσει και να είμαστε υποχρεωμένοι να γυρίσουμε με τα πόδια. Η συναυλία από μόνης της ήταν εκπληκτική, αλλά και επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να αφήσω τα κόκαλά μου σ’ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε».
*Με πληροφορίες από τη Μηχανή του Χρόνου