Ο Δημήτρης Πεφάνης γράφει στο insider.gr και εξηγεί γιατί όσοι πληρώνουν έγκαιρα τις οφειλές τους είναι οι μεγαλύτεροι χαμένοι.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις προσπάθειες που γίνονται για να διευκολυνθούν όσοι έχουν δυσβάσταχτα χρέη προς τράπεζες και δημόσιο.
Προγράμματα ρύθμισης οφειλών, «κουρέματα» δανείων, πλατφόρμες προστασίας και εκατοντάδες δόσεις βρίσκονται πλέον στη διάθεσή όσων θέλουν να διευθετήσουν τα χρέη τους.
Και βέβαια, αυτό είναι απολύτως σωστό.
Σε μια χώρα που για 10 χρόνια ζει σε συνθήκες πρωτόγνωρης οικονομικής πίεσης, είναι λογικό επιχειρήσεις και ιδιώτες να αντιμετωπίσουν οικονομικά προβλήματα.
Όταν χάνεις τη δουλειά σου, μειώνεται ο τζίρος σου και κόβεται η σύνταξή σου, είναι επόμενο ότι δεν θα μπορέσεις να ανταποκριθείς σε κάποιες από τις υποχρεώσεις σου.
Έτσι, προκειμένου –με την επάνοδο της οικονομίας- να μπορέσεις να επανέλθεις, θα πρέπει να δημιουργηθούν τα κατάλληλα εργαλεία ρύθμισης ή και μείωσης του χρέους.
Τι γίνεται όμως με όσους –σε όλη τη διάρκεια της κρίσης- κατάφεραν να σταθούν στο ύψος τους και να ανταποκριθούν στα χρέη τους.
Εκείνοι που έκαναν περικοπές από αλλού προκειμένου να πληρώνουν κάθε δόση του δανείου τους, τους λογαριασμούς και τους φόρους τους. Αυτοί πώς ανταμείφθηκαν;