Ένα τρίχρονο κοριτσάκι σώθηκε από βέβαιο πνιγμό στο Καβούρι Κατακόλου, χάρη στην άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση ενός 24χρονου ναυαγοσώστη, ο οποίος χωρίς δεύτερη σκέψη έβαλε σε εφαρμογή ό,τι είχε μάθει για να της χαρίσει ξανά τη ζωή.
Άμεση κινητοποίηση μόλις εντοπίστηκε το παιδί
Το περιστατικό συνέβη το απόγευμα της Παρασκευής, 25 Ιουλίου, στην παραλία Καβούρι Κατακόλου. Ήταν γύρω στις 6, όταν οι λουόμενοι παρατήρησαν ένα παιδί να επιπλέει ακίνητο στη θάλασσα, σε απόσταση περίπου 30 μέτρων από την ακτή. Η πρώτη που κατάλαβε τι συνέβαινε ήταν η γιαγιά του παιδιού, η οποία το συνόδευε. Βλέποντάς το να μην κινείται, άρχισε έντρομη να καλεί σε βοήθεια.
Η αντίδραση του ναυαγοσώστη Γιώργου Νικολόπουλου, μέλους της «Ναυαγοσωστικής Πύργου – ΠΟΣΕΙΔΩΝ», ήταν ακαριαία. Έσπευσε στο σημείο, βούτηξε και ανέσυρε το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του. Αμέσως ξεκίνησε προσπάθειες ανάνηψης στην ακτή.
Η αγωνιώδης προσπάθεια για να επανέλθει το παιδί
Όπως περιγράφει ο ίδιος στο iliaenimerosi, όλα έγιναν πολύ γρήγορα αλλά και πολύ συγκεντρωμένα:
«Έτρεξα αμέσως προς τα εκεί πήρα το παιδί στα χέρια μου. Το κοριτσάκι δεν είχε τις αισθήσεις του και εκείνη τη στιγμή, μέσα στη θάλασσα, δεν μπόρεσα να αντιληφθώ αν είχε και σφυγμό. Βγήκα από τη θάλασσα με το παιδί στα χέρια μου αναίσθητο, το ξάπλωσα στην παραλία και ξεκίνησα διαδικασία με χτυπήματα στην πλάτη και μαλάξεις στην κοιλιά», λέει και συνεχίζει:
«Κοίταξα αν υπάρχει καρδιακός σφυγμός, δεν υπήρχε… ξεκίνησα διαδικασία καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ), για ένα περίπου λεπτό…. μετά τις πρώτες πιέσεις το παιδί ξεκίνησε να βγάζει υγρά από το στόμα και τη μύτη και αφρούς, σαν να παίρνει ανάσα, συνέχισα λίγο ακόμα πιο έντονα τη διαδικασία έως ότου αντιλήφθηκα πως υπάρχει καρδιακός σφυγμός. Το παιδί είχε αρχίσει να παίρνει ανάσες, είχε επανέλθει… του έβαλα οξυγόνο και το πλήρωμα του ασθενοφόρου που -εντωμεταξύ- είχε έρθει, το μετέφερε στο νοσοκομείο του Πύργου».
«Με ένοιαζε μόνο να γίνει καλά το παιδί»
Για τον νεαρό ναυαγοσώστη, εκείνες οι στιγμές είχαν έναν και μόνο στόχο:
«Εκείνες τις στιγμές δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο παρά μόνο ότι το παιδί πρέπει να επανέλθει. Έκανα απλά τη δουλειά μου, έκανα αυτά που έχω διδαχτεί, αυτά που κάνουμε στα δοκιμαστικά πριν δώσουμε εξετάσεις. Η διαδικασία κύλησε όπως έπρεπε να κυλήσει. Κι ευτυχώς το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ ήρθε πάρα πολύ γρήγορα στο σημείο».
Ο Γιώργος Νικολόπουλος, που πέρα από ναυαγοσώστης είναι και αθλητής της πάλης, εργάζεται για δεύτερη χρονιά στο συγκεκριμένο πόστο. Η εμπειρία του και η ψυχραιμία του αποδείχθηκαν σωτήριες.
«Δεν αισθάνομαι ήρωας, έκανα αυτό που θα έκανε κάθε συνάδελφος»
Παρά την ηρωική του πράξη, ο ίδιος κρατά χαμηλό προφίλ και δεν θεωρεί τον εαυτό του κάτι ξεχωριστό:
«Όχι, δεν νομίζω κάτι τέτοιο. Είναι πολύ σημαντικό που το παιδί επανήλθε. Έτυχε να είμαι εγώ, είμαι σίγουρος πως και οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου θα έκαναν ότι ήταν απαραίτητο για να σώσουν έναν άνθρωπο. Πιστεύω πως οι ναυαγοσώστες είναι απαραίτητοι στις παραλίες που υπάρχει πολύς κόσμος και όχι μόνο. Σκέφτομαι πως το περιστατικό έγινε 2-3 λεπτά πριν τελειώσει η βάρδια μου. Αν είχε γίνει 20 λεπτά αργότερα κι εγώ είχα φύγει από την παραλία τι θα είχε συμβεί;… ευτυχώς όλα πήγαν καλά».