Το αγόρι μου με είπε «μωρό μου» σε μια χαριτωμένη συζήτηση μας ένα Σαββατιάτικο απόγευμα. Ήμασταν στα μέλια μας και μου άρεσε πολύ αυτό. Αναρωτήθηκα τότε, από πότε ξεκίνησαν τα χαϊδευτικά ανάμεσα σε ζευγάρια; Πάντα οι άνθρωποι το θεωρούσαν ρομαντικό να συγκρίνουν τον άνθρωπό τους με άλλα όμορφα πράγματα; Ή είναι και αυτό ένα καινούργιο Trend?
Σκέφτηκα πως ίσως τα χαϊδευτικά δεν είναι μόνο ρομαντικά, αλλά και ένας τρόπος να νιώθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Όταν κάποιος σε λέει «μωρό μου» ή «καρδιά μου», δεν ακούγεται απλώς γλυκό· νιώθεις ότι υπάρχει μια ζεστή ασφάλεια πίσω από τις λέξεις. Είναι σαν να δημιουργείται ένας μικρός, δικός μας κόσμος, όπου μόνο εμείς καταλαβαίνουμε τις λέξεις και τη σημασία τους.
Αναρωτήθηκα τότε, από πότε ξεκίνησαν τα χαϊδευτικά ανάμεσα σε ζευγάρια;
Μερικές φορές, αναρωτιέμαι αν τα χαϊδευτικά αντικατοπτρίζουν και τον χαρακτήρα του ζευγαριού. Κάποιοι χρησιμοποιούν πιο παιχνιδιάρικες λέξεις, άλλοι πιο τρυφερές, και μερικοί μισούν εντελώς τις γλυκανάλατες εκφράσεις. Είναι ενδιαφέρον πώς μια λέξη μπορεί να δείξει τόσο πολύ για τη δυναμική μιας σχέσης χωρίς να χρειάζεται καν να πεις κάτι παραπάνω.
Από την άλλη, σκέφτομαι και την ιστορική διάσταση. Σίγουρα οι άνθρωποι ανέκαθεν είχαν τρόπους να δείξουν τρυφερότητα, αλλά τα συγκεκριμένα χαϊδευτικά που ακούμε σήμερα ίσως να είναι προϊόν των τελευταίων δεκαετιών, όταν η γλώσσα έγινε πιο «χαλαρή» και παιχνιδιάρικη στις σχέσεις. Ίσως, λοιπόν, αυτά που εμείς θεωρούμε ρομαντικά να ήταν άλλοτε διαφορετικά ή πιο επίσημα.
Παρατηρώ επίσης ότι τα χαϊδευτικά δεν περιορίζονται μόνο στα ζευγάρια. Τα χρησιμοποιούν και φίλοι, και συγγενείς, και ακόμα και στο διαδίκτυο. Αυτό κάνει τη γλώσσα πιο ζωντανή και δημιουργεί μια αίσθηση οικειότητας. Αλλά η ίδια λέξη μπορεί να έχει διαφορετικό βάρος ανάλογα με το ποιος τη λέει· όταν το ακούς από το αγόρι σου, αποκτά έναν ιδιαίτερο ρυθμό και νόημα.
Κάποιες φορές, η χαριτωμένη αυτή επικοινωνία μπορεί να γίνει και παιχνιδιάρικη. Όταν π.χ. ανταλλάσσεις συνεχώς χαϊδευτικά, νιώθεις ότι υπάρχει ένα μικρό παιχνίδι ανάμεσα σε εσένα και τον σύντροφό σου, κάτι σαν κώδικας που μόνο εσείς καταλαβαίνετε. Αυτό μπορεί να κάνει τη σχέση πιο ζωντανή και να προσθέσει χρώμα σε μια καθημερινότητα που αλλιώς θα ήταν ρουτίνα.
Τέλος, συνειδητοποιώ ότι τα χαϊδευτικά είναι και ένα είδος αναγνώρισης. Όταν κάποιος σε αποκαλεί με τρυφερότητα, είναι σαν να σου λέει: «Σε βλέπω, σε εκτιμώ και θέλω να είσαι κοντά μου». Κάθε μικρή λέξη κρύβει μια μεγάλη έννοια, και ίσως γι’ αυτό αισθάνομαι ακόμα πιο τυχερή που το αγόρι μου με φώναξε έτσι εκείνο το Σαββατιάτικο απόγευμα.
Υπάρχει ιστορία πίσω από τα ζευγάρια και τα «ερωτικους ευφημισμούς» τους. Στα αρχαία Λατινικά κείμενα που διδάσκομαι στο Πανεπιστήμιο ένας ωραίος χαρακτηρισμός είναι το mea Columba, που σημαίνει περιστέρι μου. «Η Μαντάμ Μπριλιον αποκαλούσε τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν με τρυφερότητα “Mon cher papa», όπως αποδεικνύεται από ίδια τα γράμματά της — για παράδειγμα: “No, my dear papa, your visits have never caused me any trouble…” (Γράμμα του 1779).», πράγμα που αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο δίκιο είχε ο Φρόιντ. Ο Μπετόβεν, σε άγνωστη παραλήπτρια, την ονόμαζε «Αθάνατη Αγαπημένη». Ο Ονορ ντε Μπαλζάκ στην Κοντέσσα Χάνσκα έγραφε πως ήταν το «αγαπημένο του αστέρι». Ο ίδιος ο Πικασσο, έγραφε στην Μαρσέλ Χιούμπερτ το χαρακτηρισμό «ομορφιά μου». Ακόμη και οι ηγεμόνες των χωρών, η Αλεξάνδρα Φεοντορβνα στον Τσάρο Νικόλαο τον Δεύτερο τον χαρακτήριζε ως «Αγαπούλα» (My own beloved Nicky dear ή σκέτο Nicky dear).
Όλα αυτά δείχνουν πως η ανάγκη να εκφράσουμε την αγάπη και την τρυφερότητα μέσα από λέξεις δεν είναι κάτι νέο· αντιθέτως, είναι βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη κουλτούρα εδώ και αιώνες. Οι ερωτικοί ευφημισμοί δεν ήταν μόνο μια προσωπική υπόθεση, αλλά και ένας τρόπος να δείξουμε την αφοσίωση, την εκτίμηση και την οικειότητα μέσα από τη γλώσσα. Κάθε χαρακτηρισμός κουβαλά έναν ιδιαίτερο συναισθηματικό κώδικα, μια μικρή ιστορία ανάμεσα στα δύο άτομα που τον χρησιμοποιούν.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι η δημιουργικότητα στα χαϊδευτικά δεν περιορίζεται μόνο στη γλώσσα· συχνά εμπνέεται από την ποίηση, τη μουσική, τα αστέρια, τα ζώα και κάθε τι που οι άνθρωποι θεωρούν όμορφο ή αξιαγάπητο. Ο Μπετόβεν δεν ονόμαζε απλώς την παραλήπτρια των επιστολών του «Αθάνατη Αγαπημένη», αλλά προσέδιδε στην ίδια την έννοια της αγάπης μια σχεδόν μυθική διάσταση. Παρομοίως, η Μαντάμ Μπριλιον και οι άλλοι ιστορικοί επιστολογράφοι δείχνουν πώς η γλώσσα της τρυφερότητας μπορεί να είναι ταυτόχρονα προσωπική και καθολική.
Σήμερα, τα χαϊδευτικά μπορεί να μοιάζουν πιο απλά ή ακόμα και «trendy», όπως αναρωτιόμουν στο Σαββατιάτικο απόγευμά μου. Αλλά αν κοιτάξει κανείς πίσω στην ιστορία, γίνεται φανερό ότι κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους να εκφράσει το ίδιο βασικό ανθρώπινο συναίσθημα: την αγάπη. Η μόνη διαφορά είναι η γλώσσα και οι λέξεις που χρησιμοποιούνται, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια.
Η χρήση των χαϊδευτικών δημιουργεί έναν δεσμό που δεν εξαντλείται μόνο στην τρυφερότητα· φέρνει και αίσθηση ασφάλειας, παιχνιδιού και αποκλειστικότητας. Όταν λέμε σε κάποιον «αγαπούλα» ή «μωρό μου», δεν είναι μόνο μια γλυκιά λέξη· είναι μια μικρή επιβεβαίωση ότι ο κόσμος μας έχει μια δική του τάξη, όπου ο άλλος είναι σημαντικός, μοναδικός και αγαπητός.
Ακόμη και στην εποχή μας, όπου οι σχέσεις γίνονται όλο και πιο γρήγορες και οι λέξεις μπορεί να φαίνονται επιφανειακές, τα χαϊδευτικά συνεχίζουν να διατηρούν αυτή τη μαγεία. Η επιλογή της λέξης, ο τρόπος που προφέρεται, ακόμα και η στιγμή που λέγεται, μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια απλή συνομιλία και σε μια εμπειρία γεμάτη συναίσθημα και σύνδεση.
Τελικά, ίσως το μυστικό της επιτυχίας των χαϊδευτικών είναι ακριβώς αυτό: δεν έχουν ηλικία. Από τα αρχαία λατινικά κείμενα μέχρι τα γράμματα των μεγάλων καλλιτεχνών και ηγεμόνων, και από το δικό μας Σαββατιάτικο απόγευμα μέχρι τις σύγχρονες σχέσεις, η ανάγκη να αποκαλούμε τον αγαπημένο μας με τρυφερότητα είναι διαχρονική. Κάθε «μωρό μου», «αγαπούλα» ή «περιστέρι μου» είναι ένα μικρό κομμάτι ιστορίας, μια γέφυρα ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, που συνεχίζει να μας θυμίζει ότι η αγάπη εκφράζεται καλύτερα με λόγια γεμάτα στοργή.
Άρθρο από: Φωτεινή Τζουβελέκη για το alldaynews.gr
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
