Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά στις 6 Ιουλίου τη μνήμη του Αγίου Αστείου, Επισκόπου Δυρραχίου, και των Είκοσι Τεσσάρων Μαρτύρων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει και ο Άγιος Σάτυρος. Μαζί τους, η ημέρα αφιερώνεται και σε άλλες σημαντικές μορφές της πίστης.
Ποιοι άλλοι τιμώνται στις 6 Ιουλίου
Σύμφωνα με το εορτολόγιο, στις 6 Ιουλίου η Εκκλησία τιμά επίσης τους εξής αγίους:
Τον Όσιο Σισώη τον Μέγα
Την Αγία Λουκία την Παρθενομάρτυρα
Τον Άγιο Απολλώνιο
Τον Άγιο Επίμαχο
Ο Άγιος Αστείος, επίσκοπος και μάρτυρας
Ο Άγιος Αστείος υπήρξε επίσκοπος της αρχαίας Εκκλησίας του Δυρραχίου, σε μια εποχή όπου οι διωγμοί κατά των χριστιανών βρίσκονταν σε έξαρση. Έζησε κατά τη βασιλεία του ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού (98–117 μ.Χ.) και ξεχώρισε για τη σοφία, την αφοσίωση και τη γενναία στάση του υπέρ της πίστης.
Καθώς δίδασκε και ενίσχυε τους πιστούς, παρά τον φόβο των διωγμών, συνελήφθη από τον τοπικό έπαρχο, Αγαρήνο, και οδηγήθηκε σε ανάκριση. Παρά τα σκληρά βασανιστήρια που υπέστη – ραβδισμούς, φυλακίσεις και τελικά σταύρωση – παρέμεινε πιστός στον Χριστό χωρίς να λυγίσει.
Η μαρτυρική του τελείωση ήρθε με τη σταύρωσή του στην ακτή της Αδριατικής. Εκεί, σύμφωνα με την παράδοση, έλαβε τον «στέφανο της αιωνίου ζωής».
Ο Άγιος Αστείος θεωρείται πρότυπο επισκόπου και μάρτυρα. Η Εκκλησία τον τιμά ιδιαίτερα ως προστάτη της τοπικής Εκκλησίας στην περιοχή της Αλβανίας, συνεχίζοντας να εμπνέεται από το παράδειγμά του.
Ο Άγιος Σάτυρος και οι ανώνυμοι ήρωες της πίστης
Ανάμεσα στους Είκοσι Τέσσερις Μάρτυρες που τιμώνται την ίδια ημέρα, ξεχωρίζει ο Άγιος Σάτυρος. Ήταν ένας από τους πρώτους χριστιανούς που υπέστησαν διωγμούς για την πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Παρέμεινε σταθερός και αμετακίνητος, παρά τα βασανιστήρια και τις απειλές που δέχθηκε για να αρνηθεί την πίστη του.
Η Εκκλησία δεν διασώζει πολλά στοιχεία για την καταγωγή ή τη ζωή του. Ωστόσο, τον αναγνωρίζει ως έναν από τους πολλούς «ανώνυμους» ήρωες της χριστιανικής πίστης, που με το μαρτύριό τους συνέβαλαν στην οικοδόμηση της Εκκλησίας.
Ένας φόρος τιμής στους θεμέλιους μάρτυρες
Ο Άγιος Σάτυρος, όπως και οι άλλοι εικοσιτέσσερις Μάρτυρες, αναγνωρίζονται και τιμώνται για την ακλόνητη στάση τους. Αν και οι λεπτομέρειες της ζωής τους έχουν χαθεί στον χρόνο, η Εκκλησία τους μνημονεύει ως θεμέλια της πίστης και της μαρτυρίας της.