Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης υπήρξε μια χαρακτηριστική φιγούρα του ελληνικού κινηματογράφου, παρά το γεγονός ότι η φιλμογραφία του περιλαμβάνει μόλις 12 ταινίες. Με την ευγενική του φυσιογνωμία, τα μεγάλα μαύρα μάτια και την ξεχωριστή του άρθρωση, άφησε το δικό του αποτύπωμα στην ελληνική υποκριτική σκηνή.
Η αρχή της καριέρας του
Ο Βουλγαρίδης γεννήθηκε το 1940 και από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για την υποκριτική. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Λυκούργου Σταυράκου, όπου ξεχώρισε αμέσως για το ταλέντο και το ήθος του. Ο πρώτος του ρόλος ήρθε από τον Ορέστη Λάσκο, στην ταινία «Νύχτες στο Μιραμάρε», σε ηλικία μόλις 16 ετών. Ενσάρκωσε τον Δημήτρη Αντωνίου δίπλα στη Σμαρούλα Γιούλη και τη Ζωζώ Σαπουντζάκη, ανοίγοντας τον δρόμο για μια καριέρα που θα απογειωνόταν σύντομα.
Ρόλοι που άφησαν εποχή
Οι ταινίες του περιλάμβαναν ρόλους που συχνά τον έφερναν δίπλα στις πιο λαμπερές σταρ της εποχής, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Ζωή Λάσκαρη. Στα φιλμ «Ο κατήφορος», «Νόμος 4.000» και «Μερικοί το προτιμούν κρύο», ο Βουλγαρίδης ερμήνευσε χαρακτήρες που παρέμεναν στη μνήμη του κοινού, όπως το αγόρι της διπλανής πόρτας ή το «κολεγιόπαιδο» που παραστρατεί. Αυτή η σύνθεση ταλέντου και φυσικής γοητείας τον κατέστησε έναν από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς της δεκαετίας του ’60.
Η αποχώρηση από την υποκριτική
Μετά την πτώση της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, ο Βουλγαρίδης αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Η τελευταία του ταινία, «Τανγκό 2001», κυκλοφόρησε το 1973. Παρόλο που εμφανίστηκε και σε θεατρικές παραστάσεις, οι επιλογές του ήταν πάντα επιλεκτικές, αφού δεν αντιμετώπιζε βιοποριστικά προβλήματα.
Το παράπονο για τη Ζωή Λάσκαρη
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 2019, ο Βουλγαρίδης αναφέρθηκε με συγκίνηση στη Ζωή Λάσκαρη, αλλά εξέφρασε και ένα παράπονο: «Ο θάνατος της Ζωής με γονάτισε. Κάτι έσπασε μέσα μου… Όμως, θα πω και ένα μικρό παράπονο: όταν μιλούσε για τις ταινίες που παίξαμε μαζί, ποτέ δεν ανέφερε το όνομά μου. Δεν ξέρω γιατί». Παρόλα αυτά, τα λόγια του για εκείνη ήταν πάντα γεμάτα θαυμασμό και σεβασμό.
Οι δυσκολίες στα πρώτα βήματα
Η πορεία του Βαγγέλη Βουλγαρίδη δεν ήταν πάντα εύκολη. Όπως είχε εξομολογηθεί, σπούδαζε υποκριτική κρυφά από τον πατέρα του, ο οποίος είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε, ο νεαρός Βαγγέλης έφυγε από το σπίτι και προσπάθησε να σταθεί στα πόδια του. Ξεκίνησε με έναν βουβό ρόλο στο θέατρο, από τον οποίο κατάφερε να νοικιάσει το πρώτο του διαμέρισμα. «Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή μου άρχισε να κυλά σαν νερό», είχε δηλώσει.
Η στάση ζωής και το ήθος του
Ο Βουλγαρίδης έμεινε στη μνήμη του κοινού ως ένας σεμνός και ευγενικός ηθοποιός. Ήταν πάντα προσεκτικός στις επιλογές του, απορρίπτοντας προτάσεις που δεν τον εξέφραζαν. Όπως είχε πει: «Δεν δίστασα να μείνω άνεργος. Είναι πιο τίμιο να δουλέψω αλλού, παρά να ανεβάσω κάτι που θα κοροϊδέψει το κοινό».
