Τελικά τόσο άκαρδοι έχουμε γίνει ως λαός ή μήπως στην προκειμένη συνέβησαν διαβολικές συμπτώσεις;
Οι πιο πάνω αναφορές μας αποτελούν τους συνειρμούς μας για την περίπτωση της 58χρονης Σοφρωνίας Παπαρίδου που αναζητείτο από τις 29 Μαρτίου και βρέθηκε την Παρασκευή (01/04) γύρω στις 19:00 σε άδειο ντεπόζιτο που βρίσκεται σε ταράτσα πολυκατοικίας.
Το παράδοξο της όλης υπόθεσης έγκειται στο εξής: Η Σωφρονία βρέθηκε νεκρή 100 μόλις μέτρα από την οικία της! Κι αυτό ενώ από τις 29 Μαρτίου υπήρχαν εκκλήσεις από την οικογένεια της εκλιπούσας και σχετικές δημοσιεύσεις της Αστυνομίας.
«Καλά δεν βρέθηκε ένας Χριστιανός να ανταποκριθεί και να την εντοπίσει; Είναι δυνατόν να μην την αντιλήφθηκαν;» θα μπορούσε κάλλιστα να διερωτηθεί κάποιος.
Και να πεις ότι η Σωφρονία ήταν έγκλειστη κάπου, άντε να το δεχθείς. Δεν ήταν όμως περιορισμένη. Σύμφωνα με μαρτυρία, ενώ αναζητείτο τις τελευταίες ημέρες, είχε θεαθεί έξω από κατάστημα της Λάρνακας.
Κάποτε είχαμε την κλασσική κυπριακή γειτονιά. Οι γείτονες κάθονταν στις βεράντες, αντάλλασσαν κουβέντες, μοιράζονταν τα νέα τους. Στενοχωριόσουν όταν τύχαινε ένα κακό στον γείτονα και προσπαθούσες να βοηθήσεις.
Τώρα όλα αυτά φαίνεται πως αποτελούν ζοφερές εικόνες του μακρινού παρελθόντος. Πεθαίνει ένας δίπλα μας και δεν το αντιλαμβάνεσαι. Οι επαφές κόπηκαν. Το ενδιαφέρον για τον «δίπλα σου» έχει ατονήσει. Ο διαρρήκτης ανοίγει το σπίτι του γείτονά σου κι εσύ ζεις στον κόσμο σου. Ούτε που το παίρνεις πρέφα… Ή αν αντιληφθείς ότι κάτι δεν πάει καλά, σφυρίζεις αδιάφορα. Τον γείτονα σου ούτε τον γνωρίζεις, ούτε που θέλεις πλέον παρτίδες μαζί του. Τόσο χοντρόπετσοι γίναμε.
Φάνης Μακρίδης
tothemaonline.com