Το δικαίωμα να αποχωρήσει έχει από σήμερα η κοινοπραξία που κατασκευάζει το μετρό της Θεσσαλονίκης. Ο εργολάβος κέρδισε την πρώτη υπόθεση που είχε παραπεμφθεί σε διαιτησία και τώρα δικαιούται να εγκαταλείψει το έργο χωρίς επιπτώσεις.
Εκκρεμεί να αποφανθεί το δικαστήριο αν δικαιούται τα 215 εκατ. ευρώ που ζήτησε ως αποζημίωση. Αξιοσημείωτο είναι το συνεχιζόμενο, αρνητικό ρεκόρ του Δημοσίου στις διαιτησίες σε θέματα δημοσίων έργων, καθώς δεν μετρά ούτε μία «νίκη» υπέρ του.
«Οι επιλογές τώρα είναι δύο: ή να καταθέσει η κοινοπραξία αίτημα διάλυσης της σύμβασης ή να συνεχίσει», λέει ο πρόεδρος της Αττικό Μετρό, Χρήστος Τσίτουρας. «Η άποψή μου είναι ότι ο εργολάβος πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται, ειδικά στα θέματα κατασκευής της σήραγγας και των αρχαιολογικών ανασκαφών και να αναμείνει τις αποφάσεις των διαιτητών επί των οικονομικών του αιτημάτων, ώστε να μη χαθεί χρόνος. Εάν όμως εξασκήσει το δικαίωμά του να καταθέσει αίτημα διάλυσης της σύμβασης, δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης. Θα προχωρήσουμε στη δημοπράτηση του υπολοίπου του έργου».
Η απόφαση που εκδόθηκε χθες αφορά το πρώτο από τα 59 οικονομικά αιτήματα της κοινοπραξίας σε βάρος της Αττικό Μετρό και τα οποία παραπέμφθηκαν με ειδική ρύθμιση σε διαιτησία. Πιο συγκεκριμένα, ο εργολάβος ζήτησε να ακυρωθεί η απόφαση της Αττικό Μετρό, με την οποία παρατάθηκε έως τις 25 Νοεμβρίου 2016 η προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου. Επίσης ζήτησε αποζημίωση 215 εκατομμυρίων ευρώ καθώς, όπως υποστηρίζει, «οι επιπτώσεις (σ.σ.: της απόφασης της Αττικό Μετρό) συνεχίζονται ακόμα και σήμερα». Στο οικονομικό σκέλος της προσφυγής, το διαιτητικό δικαστήριο ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης.
Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα του έργου, η βασική γραμμή του μετρό της Θεσσαλονίκης έπρεπε να ολοκληρωθεί έως τις 2 Οκτωβρίου 2012 ή το αργότερο στη 1.12.2014, δηλαδή χθες (οριακή προθεσμία έργου). Οπως προκύπτει από το ιστορικό της απόφασης, η κοινοπραξία ξεκίνησε από το 2010 να ζητεί την παράταση τμηματικών προθεσμιών, με πρώτη αιτία την καθυστέρηση παράδοσης του χώρου στον σταθμό Παπάφη (λόγω της προσφυγής του Παπάφειου Ιδρύματος). Ακολούθησε πλήθος αιτημάτων, μέχρι και πρόταση (αλλά όχι αίτημα) για την αναθεώρηση του χρονοδιαγράμματος παράδοσης, με ημερομηνία παράδοσης τον Απρίλιο του 2017. Η Αττικό Μετρό αρνήθηκε να χορηγήσει παρατάσεις πέραν της συμβατικής ημερομηνίας και ζητούσε από τον ανάδοχο να καταθέσει αίτημα (αντί πρότασης) για μετάθεση της ημερομηνίας παράδοσης του έργου. Τελικά όμως το 2012 αποφάσισε η ίδια την παράταση του συνολικού χρονοδιαγράμματος του έργου μέχρι το τέλος του 2016, απόφαση την οποία προσέβαλε η κοινοπραξία.
Τα επιχειρήματα της κοινοπραξίας, τα οποία δέχθηκαν οι δύο από τους τρεις διαιτητές, ήταν ότι η Αττικό Μετρό δεν είχε δικαίωμα να προχωρήσει μονομερώς σε παράταση του χρονοδιαγράμματος. Και ότι ο εργολάβος, υποβάλλοντας πρόταση (αλλά όχι αίτημα) για αναθεώρηση του χρονοδιαγράμματος του έργου έως το 2017 «επιχείρησε απλώς να διερευνήσει αν υπήρχε η πιθανότητα να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχαν ανακύψει κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου».
Να σημειωθεί ότι η κοινοπραξία (ΑΕΓΕΚ, Impregilo, Ansaldo, Seli, Ansaldobreda) έχει κατασκευάσει το 38-39% του έργου και έχει εισπράξει 385 εκατ. ευρώ από τα 969 εκατ. ευρώ του συνολικού προϋπολογισμού του.