Στο τι θα μπορούσε να γίνει μετά από ένα Grexit αναφέρεται ο αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.
Το ελληνικό ζήτημα σχολιάζει και πάλι ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν μέσα από την προσωπική του στήλη στους New York Times.
«Είχαμε έναν ακόμη εκλογικό σεισμό στην Ευρωζώνη: Οι υποψήφιοι που υποστηρίχθηκαν από το Podemos κέρδισαν τις τοπικές εκλογές σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη. Και ελπίζω ότι οι Θεσμοί (ο Κρούγκμαν τους ονομάζει IFKAT, δηλαδή “Θεσμούς πρώην γνωστούς ως Τρόικα”) θα δείξουν προσοχή», αναφέρει ο Κρούγκμαν και προσθέτει:
«Η ουσία της κατάστασης της Ελλάδας είναι ότι οι πραγματικές παράμετροι μιας βραχυπρόθεσμης συμφωνίας είναι σαφείς και αναπόφευκτες: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ένα πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού, γιατί κανένας δεν θα της δανείσει ξανά χρήματα και δεν θα θα έχει (στην πραγματικότητα δεν μπορεί να έχει) ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα διότι δεν μπορεί κανείς να την πιέσει περισσότερο. Κάποιος θα πίστευε ότι μια συμφωνία για την Ελλάδα για μικρό μετριοπαθές πρωτογενές πλεόνασμα στα επόμενα χρόνια θα ήταν εύκολο να επιτευχθεί. Αυτό είναι που θα συμβεί, οπότε γιατί να μην γίνει επίσημα;
Ωστόσο, το ΔΝΤ τώρα παίζει τον «κακό αστυνομικό» δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να απελευθερώσει κεφάλαια έως ότου ο ΣΥΡΙΖΑ καταπατήσει τις κόκκινες γραμμές του στα θέματα των συντάξεων και της μεταρρύθμισης στην αγορά εργασίας.
Το τελευταίο είναι αμφίβολο από οικονομικής πλευράς. Έρευνα του ΔΝΤ δεν υποστηρίζει τον ενθουσιασμό για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στην αγορά εργασίας. Το ΔΝΤ αναγνωρίζει πιθανότητα ένα πραγματικό πρόβλημα -η Ελλάδα πιθανότατα δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όσα υποσχέθηκε στους συνταξιούχους- αλλά γιατί αυτό να είναι ένα θέμα πάνω από το γενικότερο ερώτημα του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Αυτό που συμβουλεύω τους πάντες να κάνουν είναι να αναρωτηθούν τι θα συμβεί εάν η Ελλάδα εξωθηθεί πραγματικά εκτός ευρώ.
Θα είναι σίγουρα άσχημη η κατάσταση στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην αρχή. Αυτή τη στιγμή οι χώρες που είναι στον πυρήνα του ευρώ πιστεύουν ότι η υπόλοιπη Ευρωζώνη μπορεί να διαχειριστεί ένα Grexit, κάτι που μπορεί να είναι αλήθεια. Πρέπει ωστόσο να έχουμε στο νου μας, ωστόσο, ότι το υποτιθέμενο δίχτυ προστασίας της ΕΚΤ δεν έχει δοκιμαστεί στην πραγματικότητα. Εάν οι αγορές χάσουν την πίστη και τον χρόνο για την ΕΚΤ και ο χρόνος για τις αγορές ισπανικών και ιταλικών ομολόγων από την ΕΚΤ θα αυξηθεί, τι θα γίνει;
Το μεγαλύτερο ερώτημα, ωστόσο, είναι τι θα συμβεί ένα ή δύο χρόνια μετά το Grexit, όταν το πραγματικό ρίσκο για το ευρώ δεν θα είναι η αποτυχία, αλλά η επιτυχία της Ελλάδας. Ας υποθέσουμε ότι μια εξαιρετικά υποτιμημένη δραχμή φέρνει μια… θάλασσα “μπυρόβιων” Βρετανών στο Ιόνιο και η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει. Αυτό θα ενθαρρύνει εκείνους που αντιτίθενται στη λιτότητα και την εσωτερική υποτίμηση σε άλλες χώρες.
Σκεφτείτε το. Μόλις πριν μερικές ημέρες οι “Πολύ Σοβαροί Ευρωπαίοι” χαιρέτιζαν την Ισπανία σαν ένα σπουδαίο success story, μια δικαίωση για ολόκληρο το πρόγραμμα. Τελικά ο ισπανικός λαός δεν συμφωνεί. Και εάν οι δυνάμεις ενάντια στο κατεστημένο μπορούν να παραπέμπουν σε μια Ελλάδα που ανακάμπτει, η δυσπιστία απέναντι στο κατεστημένο θα επιταχυνθεί.
Ένα από τα συμπεράσματα -υποθέτω- είναι ότι η Γερμανία θα προσπαθήσει να σαμποτάρει την Ελλάδα μετά το Grexit. Αλλά ελπίζω ότι αυτό θα πρέπει να θεωρείται απαράδεκτο.
Λοιπόν σκεφτείτε το Θεσμοί Πρώην Γνωστοί Ως Τρόικα: Θέλετε αλήθεια να μπείτε σε αυτό το μονοπάτι;».
Πηγές: TheTOC.gr, New York Times