«Η Ελλάδα θα έλθει αντιμέτωπη με μία παρατεταμένη κοινωνική κρίση», λέει ο Raymond Torres, Διευθυντής στο Τμήμα Ερευνών του ILO.
Την ανάγκη λήψης μέτρων έκτακτης ανάγκης για τη στήριξη των πολιτών και των επιχειρήσεων επισήμαναν οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO). Διαφορετικά, όπως προειδοποίησαν, η Ελλάδα θα έλθει αντιμέτωπη με μία παρατεταμένη κοινωνική κρίση. Όπως επισήμανε ο Raymond Torres (φωτ.), Διευθυντής στο Τμήμα Ερευνών του ILO:
- το πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας οφείλεται σε άλλους λόγους και σίγουρα όχι στο ύψος των μισθών
- δεν υπάρχει λόγος να επιμείνει η τρόικα στις ομαδικές απολύσεις αφού δεν έχουν κάτι να προσφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας
- αναφερόμενος στην φορολογία των ακινήτων στην Ελλάδα τόνισε ότι δεν τη θεωρεί υψηλή σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Η μελέτη του ILO που παρουσιάστηκε στην Αθήνα φέρει τον τίτλο “Παραγωγικές Θέσεις Εργασίας για την Ελλάδα”, περιγράφει ως “αναιμικό” τον ρυθμό δημιουργίας θέσεων εργασίας και αναφέρει ότι πλέον του 70% επί συνόλου σχεδόν 1,3 εκατομμυρίων ανέργων είναι χωρίς δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Αυτό είναι αποτέλεσμα της απώλειας μίας θέσης εργασίας για κάθε τέσσερις από την αρχή της κρίσης το 2008.
Εν τω μεταξύ, μέσα σε πέντε χρόνια, έχει υπερδιπλασιαστεί ο αριθμός των Ελλήνων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας, με το ποσοστό να ξεπερνάει το 44% το 2013, ενώ το 2008 μετά βίας υπερέβαινε το 20%.
Ο Γενικός Διευθυντής του ILO, Guy Ryder, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και προκειμένου να μπει η χώρα σε βιώσιμη τροχιά ανάκαμψης, χρειάζεται να ληφθούν μέτρα εκτάκτου ανάγκης για τη στήριξη πολιτών και εταιρειών. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να καθοριστούν σε τριμερές επίπεδο με τη συμμετοχή κυβέρνησης, εργοδοτών και εργαζομένων”.
Σύμφωνα με τον Raymond Torres, Διευθυντή στο Τμήμα Ερευνών του ILO, η στρατηγική ανάκαμψης οικοδομήθηκε εν πολλοίς στο αξίωμα ότι δημοσιονομική εξυγίανση και χαμηλότεροι μισθοί θα μπορούσαν από μόνοι τους να επαναφέρουν την ανταγωνιστικότητα και να πυροδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη. Εντούτοις, η έκθεση καταδεικνύει ότι στην πηγή του προβλήματος ανταγωνιστικότητας ευρίσκεται ένα εύρος άλλων θεμάτων – και όχι οι μισθοί.
“Η μέχρι τώρα στρατηγική, αν και βοήθησε στην αποκατάσταση των δημόσιων οικονομικών, δεν έχει επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ως προς μια βιώσιμη ανάκαμψη στην οικονομία και στην απασχόληση”, εξηγεί ο Torres.
Ανάγκη για μια ολοκληρωμένη στρατηγική ανάπτυξης και θέσεων εργασίας
Επιπλέον των πρόσφατων δράσεων της κυβέρνησης ώστε να αντιμετωπισθούν τα μείζονα κοινωνικά προβλήματα, η έκθεση του ILO καλεί για μια ευρύτερη στρατηγική απασχόλησης που να περιλαμβάνει μία δέσμη μέτρων για τη στήριξη της δημιουργίας θέσεων εργασίας, την καταπολέμηση των πιο πιεστικών επιπτώσεων της κρίσης και την επάνοδο της οικονομίας σε τροχιά βιωσιμότητας.
Η στρατηγική καλύπτει τόσο μέτρα εκτάκτου ανάγκης όσο και πιο μακρόπνοες βιώσιμες δράσεις.
Στα μέτρα εκτάκτου ανάγκης περιλαμβάνονται η εγγύηση ενεργοποίησης όλων των νέων σε αναζήτηση εργασίας και των πλέον ευπαθών ομάδων, η δημιουργία επιχειρήσεων «κοινωνικής οικονομίας» ως οδοί δημιουργίας θέσεων εργασίας, η βελτιωμένη πρόσβαση σε πιστώσεις για τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς και μια επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να μην υπονομεύονται οι προσπάθειες ανάκαμψης.
Μακροπρόθεσμα, η μελέτη προάγει την υιοθέτηση των παρακάτω μέτρων:
- Διεύρυνση της οικονομικής βάσης με διευκόλυνση της επέκτασης των βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση των δεσμών μεταξύ τουρισμού και αγρο-τροφιμικού τομέα, και προαγωγή των επενδύσεων που ενισχύουν την απασχόληση.
- Καταπολέμηση της αδήλωτης και της φτωχά αμειβόμενης εργασίας μέσω μιας ευρύτερης φορολογικής βάσης και βελτιωμένων κινήτρων για τη χαμηλά αμειβόμενη εργασία, με παράλληλη απομάκρυνση των φορολογικών βαρών από το εργατικό δυναμικό, τις μικρές εταιρείες και την κατανάλωση βασικών αγαθών, προς άλλες φορολογικές βάσεις όπως η περιουσία. Αυτό, σε συνδυασμό με την τόσο αναγκαία ενεργοποίηση των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, θα διεύρυνε με τη σειρά του το πλαίσιο πολιτικών για την στρατηγική ανάπτυξης και απασχόλησης.