Το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό πρόκειται σύντομα να αναπτύξει ένοπλα, ρομποτικά περιπολικά σκάφη επιφανείας, τα οποία δεν θα είναι επανδρωμένα, για να συνοδεύουν και να προστατεύουν τα πολεμικά του πλοία σε δυνητικά επικίνδυνα ύδατα.
Αυτή η τεχνολογία, που βασίζεται εν μέρει στα ρομπότ που χρησιμοποιεί η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος NASA στον Άρη, σηματοδοτεί τεράστιες αλλαγές στον τρόπο που επιχειρεί το ΠΝ των ΗΠΑ, αλλά παράλληλα θέτει νέα ερωτήματα για τον αυξανόμενο ρόλο των ρομπότ σε καταστάσεις κρίσεις καθώς και σε εμπόλεμες ζώνες.
Το Γραφείο Ναυτικής Έρευνας (Office for Naval Research, ONR) ανακοίνωσε σήμερα τα αποτελέσματα μιας επίδειξης χωρίς προηγούμενο η οποία έγινε την 13η Αυγούστου με τη χρήση ρομποτικών περιπολικών τα οποία συνόδευαν ένα πολεμικό πλοίο στον Ποταμό Τζέιμς, στη Βιρτζίνια (νότιες ΗΠΑ).
Βάσει του σεναρίου της επίδειξης, πέντε περιπολικά-ρομπότ εξασφάλισαν την προστασία ενός μεγαλύτερου πλοίου, ενώ οκτώ ακόμη ανέλαβαν να παρακολουθούν ένα ύποπτο σκάφος.
Τα περιπολικά ρομπότ κατόπιν περικύκλωσαν τον «στόχο», επιτρέποντας στο σκάφος του αμερικανικού ΠΝ να πλοηγηθεί ανεμπόδιστα στην περιοχή.
Η άσκηση αυτή, που διεξήχθη για μια περίοδο δύο εβδομάδων, είχε σκοπό να αποτελέσει προσομοίωση «της διέλευσης από στενά», δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας έρευνας του πολεμικού ναυτικού, ο αντιναύαρχος Μάθιου Κλάντερ, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε.
«Αυτά θα μπορούσαν να είναι τα Στενά της Μαλάκας, ή ίσως τα Στενά του Χορμούζ», εξήγησε ο ίδιος.
Η άσκηση αυτή σηματοδότησε ένα «καίριο βήμα προόδου», πρόσθεσε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι τέτοια αυτόνομα ή τηλεχειριζόμενα σκάφη επιφανείας ενδέχεται να συνοδεύουν αμερικανικά πολεμικά πλοία μέσα σε διάστημα μικρότερο του ενός χρόνου.
Τα περιπολικά, φουσκωτά σκάφη με σταθερό σκελετό, μήκους 11 μέτρων, συνήθως επανδρώνονται από τριμελές πλήρωμα. Αλλά στη ρομποτική εκδοχή τους, μόλις ένας ναύτης μπορεί να χειρίζεται έως και είκοσι ταυτόχρονα.
Ο αντιναύαρχος Κλάντερ διευκρίνισε ότι τα περιπολικά αυτά μπορεί να είναι εξοπλισμένα με μη θανατηφόρο εξοπλισμό, αλλά και με πολυβόλα, και θα μπορούν να ανοίγουν πυρ εναντίον ενός εχθρικού σκάφους εάν λάβει τέτοια διαταγή ο χειριστής τους.
«Υπάρχει πάντοτε εμπλοκή ανθρώπου στην στοχοθέτηση και την καταστροφή» του σκάφους-στόχου, πρόσθεσε.
«Το ενδιαφέρον αυτής της τεχνολογίας είναι ότι (ορισμένα από τα περιπολικά αυτά) είναι αυτόνομα», συνέχισε ο αντιναύαρχος Κλάντερ. Για τις ένοπλες δυνάμεις, η τεχνολογία ενδέχεται να επιτρέψει να σωθούν ζωές ανδρών του ΠΝ και να βελτιωθούν οι επιδόσεις του, ανέφερε.
Η τεχνολογία αυτή παρουσιάζεται λίγο καιρό πριν από την 14η επέτειο της επίθεσης εναντίον του καταδρομικού USS Cole στο Άντεν, στην Υεμένη (12η Οκτωβρίου 2000), όταν ένα μικρό σκάφος παγιδευμένο με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών είχε διατρυπήσει το κύτος σκοτώνοντας 17 άνδρες του ναυτικού και τραυματίζοντας άλλους 39.
«Εάν είχαμε τότε τη σημερινή δυνατότητα (εάν το Κόουλ υποστηριζόταν από τέτοια ρομπότ), είμαι βέβαιος ότι η επίθεση εκείνη θα είχε αποτραπεί», δήλωσε ο αντιναύαρχος Κλάντερ.