Είμαι έγκυος και ο άντρας μου έχει άλλη σχέση…

Είμαι η μαμά Α. και είμαι έγκυος στο τρίτο παιδάκι μου. Κοριτσάκι.

Αυτή η εγκυμοσύνη ήρθε αρκετά απρόσμενα. Από την αρχή είναι πολύ καλή εγκυμοσύνη χωρίς το οποιοδήποτε αρνητικό σύμπτωμα .Καμια φορα κιολας ξεχναω πως ειμαι εγκυος, τοσο καλη εγκυμοσυνη εχω. Όμως όσο καλή είναι ή εγκυμοσύνη σωματικά τόσο άσχημη και δύσκολη είναι σωματικά και συναισθηματικά. Όχι δεν είναι ότι δεν ήθελα το μωρό και τι θα κάνω τώρα και όλα αυτά. Σίγουρα με αλλά δύο παιδάκια και άγχος και ανησυχίες έχω αλλά δε με πτοουν αυτά. Έγινε κάτι που έχει διαλύσει το είναι μου.

Τέλη Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη το ένστικτο μου και κάτι μικρά στην αρχή σημάδια έδειχναν ότι με τον άντρα μου κάτι δεν πάει καλά. Ενταξει ποτε δεν ημασταν αυτο που λεμε το τελειο αγαπημενο ζευγαρι και εχουμε περασει αλλες καταστασεις ασχημες αλλα τις περασαμε. Με υπομονη και αγαπη ξεπερνιοντουσαν καπως καποιες δυσκολιες. Χωρίς να τα πολυλογω, εψαχνα, εβρισκα έντονες ενδείξεις, αλλά όχι αποδείξεις ότι δεν είναι πια μόνο μαζί μου αλλά μονίμως ήμουν η τρελή και η υπερβολική. Μέχρι που… δυστυχώς είχα ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ…

Και πάλι ενώ του ετριψα τα στοιχεία στα μουτρα με έβγαλε τρελή. Εκεί ξεφυγα βγηκα εκτός εαυτού. Ούρλιαζα, τον εσπρωχνα, εκλαιγα, όχι μόνο γι’ αυτό που έκανε αλλα γιατί μου έλεγε στα μουτρα με εναλλακτικό τρόπο πως είμαι ηλίθια.

Αυτό ήταν… Ενιωσα πως αδειασα; Κομματιαστηκα.

Πραγματικά δεν ξέρω πως να το διαχειριστω. Την μια κλαίω την άλλη δεν με νοιάζει, λέω, την άλλη θυμωνω, τον μισώ, μετά σκέφτομαι τα παιδιά, μετά ότι είμαστε μαζί δεκαεπτά χρόνια, μια τα βάζω μαζί του μια με την πιτσιρικα (είναι και μικρη, γύρω στα είκοσι πέντε)… Ξαφνικα στα τριανταπέντε μου νιώθω μεγάλη, άσχημη, άχρηστη… όταν του λέω σε τι εφταιξα, τη μια μου λέει μα δεν σημαίνει τίποτα όλο αυτό, οπότε εγώ δεν φταιω και από την άλλη εγω δεν είμαι τέλεια μαμά, καλή νοικοκυρά… μετα «Ενταξει, εκανα μια βλακεια μετα από τοσα χρονια που ειμαστε μαζι και τι εγινε;» Μετα οτι δεν κανει τελικα για οικογενεια και να τον αφησω να ζησει λιγο εντονα για να μην τρελαθει, λες και τον καταπιεζα ποτε… ότι να ναι.

Μα να μου το κάνει αυτό ενώ περιμένουμε τρίτο παιδί; Ενώ είμαι έγκυος;;;; Δεν το χωρα ει το μυαλό μου, κοντευω να σαλταρω. Τι κοντευω δηλαδή, έχω σαλταρει, έχω χάσει και τον ύπνο μου. Πλέον απλα για δουλειά παει και σκέφτομαι πως πάει να συναντήσει την άλλη γυναίκα. Το χειρότερο είναι πως ενώ τον επιασα, πως ενώ με βλέπει πως είμαι που κλαίω στα καλά καθουμενα πως με λίγα λόγια έχω διαλυθεί, αυτός συνεχίζει.

Το ξέρω. Το καταλαβαίνω και ας φυλάγεται σε σχέση με πριν, δεν είμαι χαζή. Δεν ξέρω τι να κάνω. Κρατιέμαι με το ζόρι πολλές φορές να μην τσακωθω για χάρη των παιδιών. Κρατιέμαι να μην κλάψω γιατί η πρώτη μου κορούλα είναι 10 χρόνων και εννοείται πως καταλαβαίνει τα πάντα.

Απλά ήθελα να τα πω. Εύχομαι σε όλους υγεία αγάπη και τύχη και αυτό που νιωθω αυτή τη στιγμή να μη το νιώσει ούτε ο χειρότερος εχθρός μου…

eimaimama.gr