Δεν ξανασηκώθηκε απ’ το παρκέ: Ο «σιδερένιος» που έριξε 4 τάπες σε 1 ματς στον Μάικλ Τζόρνταν έσβησε άδοξα στα 27 του

Τα… γεροντοπαλίκαρα της παλιάς φουρνιάς των γηπεδούχων (ΜακΧέιλ, Πάρις) έδιναν τα πάντα στο γήπεδο, γνωρίζοντας πάντως ότι οι καλές τους μέρες είχαν περάσει οριστικά στο παρελθόν. Ωστόσο τους κρατά ζωντανούς ο Ρέτζι Λιούις, ένας ταλαντούχος δίμετρος γκαρντ/φόργουορντ που κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να αντέξει την βαριά σκιά της απουσίας του Λάρι Μπερντ. Και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει καλά, μέχρι εκείνη την στιγμή που δίχως ορατή αφορμή σωριάζεται στο παρκέ.

Παραμένει εκεί για μερικά δευτερόλεπτα, πριν τελικά σηκωθεί εμφανώς αποπροσανατολισμένος και μπερδεμένος. Αργότερα θα επιστρέψει στο ματς, αλλά είναι ξεκάθαρο πως έχει επηρεαστεί από το απρόσμενο περιστατικό. Έστω κι έτσι, προλαβαίνει να σημειώσει 17 πόντους.

Αριθμός ενδεικτικός της κλάσης του, ακόμη και σε αυτό το παιχνίδι το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν το ύστατο μιας καριέρας που διακόπηκε βίαια περίπου δύο μήνες αργότερα όταν άφηνε την τελευταία πνοή του παίζοντας μπάσκετ σε ένα ανοιχτό γήπεδο μαζί με φίλους.

Ο εκπληκτικός Ρέτζι

Ο Ρέτζι Λιούις ήταν ένας ταλαντούχος μπασκετμπολίστας που έπαιξε στους Μπόστον Σέλτικς από το 1987 έως το 1993. Ήταν γκαρντ/φόργουορντ που είχε ύψος 2 μέτρα και ζύγιζε 88 κιλά. Είχε μια εντυπωσιακή καριέρα, αλλά κόπηκε απότομα όταν κατέρρευσε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα πλέι οφ εναντίον των Σάρλοτ Χόρνετς το 1993. Επέστρεψε στο παιχνίδι και κατάφερε να σκοράρει 17 πόντους, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι είχε επηρεαστεί από το συμβάν.

Ο Lewis γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη, η οποία ήταν γνωστή για τα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας εκείνη την εποχή. Μετακόμισε στη Βοστώνη για να σπουδάσει στο Northeastern University και να παίξει μπάσκετ. Μετά από μια μέτρια πρώτη σεζόν με τους Celtics, έγινε γρήγορα ένας παίκτης που ξεχώρισε, έχοντας κατά μέσο όρο πάνω από 20 πόντους ανά παιχνίδι. Η αθλητικότητά του τον έκανε επίσης ιδανικό αμυντικό.

Ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα παιχνίδια του Λιούις ήταν τον Μάρτιο του 1991 όταν οι Σέλτικς αντιμετώπισαν τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Παρά τους εντυπωσιακούς 37 πόντους του Τζόρνταν, ο Λιούις κατάφερε να τον κλείσει τέσσερις φορές με τα εντυπωσιακά του κοψίματα. Οι Σέλτικς κέρδισαν το παιχνίδι στη διπλή παράταση.

Δυστυχώς, η σεζόν 1992-93 θα ήταν η τελευταία του Lewis. Αφού κατέρρευσε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια των πλέι οφ, οι γιατροί ανακάλυψαν προβλήματα με την καρδιά του. Ωστόσο, τρεις διαφορετικές ομάδες καρδιολόγων συμφώνησαν ότι οι λιποθυμίες οφείλονταν σε νευροκαρδιογενή συγκοπή και κοιλιακή αρρυθμία και δεν συνέστησαν να σταματήσει το μπάσκετ.

Παρά το γεγονός ότι δεν γνώριζε τον κίνδυνο που διέτρεχε, ο Lewis συνέχισε να παίζει μπάσκετ. Τραγικά, κατέρρευσε ξανά ενώ έπαιζε μπάσκετ με έναν φίλο του στο γήπεδο του Πανεπιστημίου Brandeis τον Ιούλιο του 1993. Οι προσπάθειες να τον αναβιώσουν ήταν ανεπιτυχείς και πέθανε αργότερα την ίδια μέρα.

Η Βοστώνη θρηνεί

Ο θάνατος του Lewis ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για την πόλη της Βοστώνης. Πάνω από 15.000 άτομα παρακολούθησαν την κηδεία του για να αποχαιρετήσουν έναν παίκτη που θεωρούνταν δικός τους. Παρά τις φήμες ότι είχε κάνει χρήση κοκαΐνης και προκάλεσε τον θάνατο του, η πόλη γνώριζε ότι έχασε ένα παιδί και μια μπασκετική υπόσχεση που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Η φανέλα με τον αριθμό 35 του Λιούις αποσύρθηκε αργότερα από τους Σέλτικς.

Η καριέρα του Reggie Lewis μπορεί να ήταν σύντομη, αλλά η επίδραση του στο παιχνίδι του μπάσκετ και στην πόλη της Βοστώνης ήταν σημαντική. Το ταλέντο και η αθλητικότητά του στο γήπεδο ήταν αδιαμφισβήτητα και ήταν αγαπητός στους οπαδούς των Σέλτικς. Ο τραγικός θάνατός του σε τόσο νεαρή ηλικία ήταν απώλεια όχι μόνο για τους Σέλτικς και την πόλη της Βοστώνης, αλλά για ολόκληρη την μπασκετική κοινότητα.