Η κρίση σε ένα λαό μπορεί να φτιάξει παχύσαρκους και κοντούς ανθρώπους; Και όμως μπορεί λένε οι επιστήμονες στη Βενεζουέλα. Ερευνα που διεξήχθη τον περασμένο μήνα από τρία κορυφαία πανεπιστήμια της Βενεζουέλα έδειξε ότι η ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα τους τελευταίους μήνες θα έχει…. μοιραίες επιπτώσεις στις επόμενες γενιές.
Το 12% του πληθυσμού τρώει λιγότερα από τρία γεύματα την ημέρα. Επειδή τα τρόφιμα είναι πανάκριβα ο κόσμος στρέφεται σε φθηνές λύσεις φαγητού. Δεν μπορεί να αγοράσει βασικά αγαθά όπως το γάλα, το κρέας και τα φασόλια -βασικές πηγής πρωτεΐνης -και αγοράζει ζυμαρικά, κέικ και ρύζι που είναι φθηνά. Τα τρόφιμα αυτά είναι καθαροί υδατάνθρακες οι οποίοι χορταίνουν αλλά αυξάνουν και στο σωματικό βάρος.
«Οι επόμενες γενιές των κατοίκων της Βενεζουέλας θα είναι πιο κοντοί και πιο παχουλοί. Η έλλειψη ασβεστίου και η χαμηλή ποιότητα των τροφών θα φρενάρει την ανάπτυξη των παιδιών», λένε διατροφόλοι και επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα.
Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι έχουν πληγεί περισσότερο. Ερευνητές από το Ιδρυμα Bengoa ανακοίνωσαν ότι σε δείγμα 4.000 μαθητών το 30% υποσιτίζεται. Ο 19χρονος Paula Arciniegas πατέρας ενός δίχρονου κοριτσιού ανησυχεί ιδιαίτερα για την ανάπτυξη της κόρης του γιατί πολλές φορές δεν έχει να της δώσει ούτε γάλα και ανακατεύει νερό με καλαμποκάλευρο.
«Την κοιμίζω με νερό και καλαμποκάλευρο αντί για γάλα το οποίο πωλούν στη μαύρη αγορά. Το πρωί που ξυπνάει δεν έχω να της δώσω κάτι υγιεινό για πρωινό», λέει ο πατέρας του κοριτσιού.
Την ώρα που ένα κομμάτι κρέας στην Βενεζουέλα μοιάζει με χρυσάφι και η οικονομία έχει καταρρεύσει σε όλα τα επίπεδα ο πρόεδρος Μαδούρο παροτρύνει τους κατοίκους της χώρας του να φροντίζουν οι ίδιοι για το φαγητό τους. Δηλαδή να εκτρέφουν ζώα και να καλλιεργούν τη γη. Βέβαια ο Μαδούρο δεν εξήγησε πως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει πραγματικότητα όταν το 80% του πληθυσμού ζει σε μεγαλουπόλεις.
Ο Rafael Camacho έχει μετατρέψει την ταράτσα του σπιτιού του σε περιβόλι για να ταΐσει την εννιαμελή οικογένειά του
Ο 56χρονος Rafael Camacho υλοποίησε την ιδέα του Μαδούρο φυτεύοντας λαχανικά και εκτρέφοντας κότες στην ταράτσα του σπιτιού του. «Εχω να θρέψω εννέα ανθρώπους. Είμαι γεωργός από τη φύση μου. Τα τρόφιμα εδώ είναι πανάκριβα και δεν έχουμε χρήματα να τα αγοράσουμε. Το σπίτι μου προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι πως η οικογένειά μου δεν θα πεινάσει. Δεν μπορούν όμως όλοι να κάνουν κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται. Αυτοί οι άνθρωποι τι θα κάνουν;», αναρωτιέται ο 56χρονος.
Η κυβέρνηση προωθεί επίσης τις άμεσες πωλήσεις από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. Στη φτωχική γειτονιά του Καράκας, την Carapita, οι κάτοικοι στήνονται σε ατέλειωτες ουρές σε υπαίθριες αγορές για να αγοράσουν λαχανικά. Πατάτες, ντομάτες, κρεμμύδια, παντζάρια, κόκκινες πιπεριές και λάχανο πωλούνται 355 μπολιβάρ, δηλαδή 82 σεντς το κιλό. Αν κάποιος πάει σε σούπερμαρκετ θα τα αγοράσει 1.000 μπολιβάρ (2.33 δολάρια) το κιλό. Αγαθά όπως τα μακαρόνια, το αλεύρι, το ρύζι και η ζάχαρη κοστίζουν 70 σεντς.
protothema.gr