Με λένε Κική και είμαι μονογονέας. Βασικά ήμουν δεν είμαι πια ούτε γονιός.
Πριν ενα χρόνο έχασα τον σύντροφό μου σε τροχαίο ένα μήνα πριν τον γάμο μας.
Έμεινα μόνη μου με ένα μωράκι 9 μηνών τότε, τον γιο μας Δημήτρη που θα γιόρταζε σήμερα.
Το αγοράκι μου το έχασα πριν 1 εβδομάδα.
Πνίγηκε ενώ έτρωγε μήλο. Έκανα ότι μπορούσα, μελάνιασε, το χτύπησα στην πλάτη, το πίεσα στο στομάχι να ξεκολλήσει η τροφή. Τίποτα. Έκανα ότι ήξερα και δεν ήξερα να το σώσω, φώναζα από τρόμο, η φωνή μου πανικόβλητη ηχούσε στους τοίχους. Ήμουν μόνη μου, πάλευα μόνη μου, κανένας γύρω μου να με βοηθήσει. Πέθανε στα χέρια μου.
Έγινε η κηδεία αφού πρώτα έγινε νεκροψία νεκροτομή.
Είμαι νεκρή μέσα μου. Μέσα σε ένα χρόνο έχασα τα δυο πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, όλο μου τον κόσμο. Νιώθω κενή και κάθε βράδυ παρακαλάω να πεθάνω για να πάω να τους βρω.
Κική