Ένας 28χρονος βετεράνος που είχε ξεπεράσει το PTSD και είχε ξαναβρεί την ευτυχία, πέθανε ξαφνικά λίγο μετά τον τερματισμό ενός ημιμαραθωνίου, ενώ ετοίμαζε πρόταση γάμου στην αγαπημένη του.
Κατέρρευσε μόλις πέρασε τη γραμμή τερματισμού
Ο Scottie Williams είχε μόλις ολοκληρώσει τον αγώνα Silver Strand Veterans Day Half Marathon στο Σαν Ντιέγκο όταν σωριάστηκε κοντά σε έναν σταθμό με νερά. Παρότι διασώστες έσπευσαν να τον βοηθήσουν και του έκαναν ΚΑΡΠΑ για 1,5 ώρα, δεν κατάφεραν να τον επαναφέρουν.
Η μητέρα του, Katherine Yglesias-Herrera, 59 ετών, δήλωσε στην *NY Post* πως ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πως ο γιος της —που είχε συμμετάσχει σε πολλούς ημιμαραθώνιους στο παρελθόν— έφυγε τόσο απροσδόκητα.
Μαρτυρίες και ερωτήματα που βασανίζουν τη μητέρα
«Είκοσι οκτώ χρονών… δεν βγάζει κανένα νόημα», είπε με δάκρυα.
Δύο μέρες πριν τον αγώνα, είχαν μιλήσει μέσω FaceTime και ο Scottie έδειχνε υγιής και ευδιάθετος. Η σύντροφός του, Bree Rivera, τον περίμενε στον τερματισμό. «Τον είδε να περνάει τη γραμμή, να κατευθύνεται προς τον σταθμό νερού… και κάποιος τον είδε απλώς να καταρρέει σχεδόν αμέσως», ανέφερε η μητέρα.
Η νεκροτομή έχει ολοκληρωθεί, όμως τα αποτελέσματα θα χρειαστούν χρόνο. «Δεν έχω απαντήσεις… μόνο ερωτήσεις», είπε. «Γιατί; Ήταν τόσο καλός άνθρωπος, τόσο χρήσιμος στον κόσμο. Γιατί;»
Θυμάται με λεπτομέρειες την τελευταία τους βιντεοκλήση. Ο γιος της της έδειξε με καμάρι το νέο του σπίτι, το γκαράζ του, τα φυτά, το υπνοδωμάτιο, το μπάνιο και το μικρό του γυμναστήριο. Ετοίμαζε μάλιστα και τεφροδόχο για τον πατέρα του που πέθανε τον Αύγουστο από κίρρωση.
Ξέσπασε σε κλάματα λέγοντας: «Ο Θεός μάλλον τον χρειαζόταν περισσότερο απ’ όσο εγώ».
Η υποδοχή της σορού και η συγκίνηση της κοινότητας
Η σορός του Scottie επέστρεψε την Πέμπτη στο Ridgecrest, συνοδεία βετεράνων και αστυνομικών. Κάτοικοι παρατάχθηκαν στους δρόμους κρατώντας αμερικανικές σημαίες για να τον τιμήσουν.
«Αυτή η πόλη… του στάθηκε απίστευτα», είπε η μητέρα.
Η οικογένεια έχει δημιουργήσει μια σελίδα στο GoFundMe για την κάλυψη των εξόδων της κηδείας. Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής είχαν συγκεντρωθεί 20.448 δολάρια, με στόχο τα 26.000.
Από μικρός ήθελε να γίνει στρατιώτης
Ο Scottie είχε όνειρο ζωής να ενταχθεί στον στρατό. Κατατάχθηκε αμέσως μετά την αποφοίτησή του το 2015, σε ηλικία 17 ετών. Υπηρέτησε σε Κορέα και Συρία ως οδηγός βαρέων οχημάτων μεταφέροντας στρατεύματα και εξοπλισμό.
«Από την τρίτη δημοτικού μιλούσε για το στρατό», θυμάται η μητέρα του. «Ο πατέρας μου ήταν στον στρατό. Εγώ ήμουν στην αεροπορία. Του άρεσαν τα όπλα, τα μαχαίρια, το κάμπινγκ, το να παίζει έξω με τα χώματα, τις αράχνες, τις σαύρες, τα φίδια.»
Το τραύμα της επιστροφής από τη Συρία
Όταν επέστρεψε από τη Συρία, η μητέρα του παρατήρησε ότι κάτι είχε αλλάξει. Στην ερώτηση αν έπασχε από μετατραυματικό στρες, απάντησε ξεκάθαρα: «Ναι, υπέφερε. Δεν μου μιλούσε ποτέ γι’ αυτό. Τον έβλεπα να κλαίει και καθόμουν δίπλα του, τον αγκάλιαζα και του έλεγα, “Γιε μου, τι έχεις;” Και απαντούσε, “Δεν ξέρω, μαμά. Δεν ξέρω.”»
Ανακάλεσε ένα περιστατικό λίγο μετά την επιστροφή του, όταν είχε πάει στο Walmart. «Όταν γύρισε, λαχάνιαζε, ένιωθε σαν όλοι να τον κοιτούσαν. Δεν ήταν ο εαυτός του.»
Η διάγνωση και η προσπάθεια ανάρρωσης
Το Υπουργείο Υποθέσεων Βετεράνων αξιολόγησε τον Scottie με 80% αναπηρία λόγω PTSD. Παρότι αρχικά δεν ήθελε να κάνει θεραπεία, στη συνέχεια δέχτηκε να μιλήσει με κάποιον — χωρίς, όμως, να παίρνει φαρμακευτική αγωγή.
«Ήξερε τι έπρεπε να κάνει για να θεραπευτεί και πραγματικά τα κατάφερε πολύ καλά», τόνισε η μητέρα του.
Έφτιαξε μόνος του ένα τροχόσπιτο στο πίσω μέρος του φορτηγού του και έζησε μέσα σε αυτό, ενώ δούλευε σε χιονοδρομικό κέντρο στην Καλιφόρνια. Έκανε μπάνιο στο γυμναστήριο, δούλευε στον αναβατήρα και ζούσε κοντά στη φύση. Μετά μετακόμισε στο Σαν Ντιέγκο — εκεί άρχισε η πραγματική του ανάκαμψη.
«Το Σαν Ντιέγκο ήταν η καλύτερη του απόφαση. Εκεί θεραπεύτηκε σταδιακά. Ζούσε τη ζωή του στο έπακρο, συμμετείχε σε μαραθωνίους», είπε η μητέρα του.
Μια σχέση που τον έκανε ευτυχισμένο
Στο Σαν Ντιέγκο γνώρισε την Bree Rivera και ερωτεύτηκαν. «Είχαν μόλις μετακομίσει μαζί σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα. Εκείνη περνούσε κάποιες οικονομικές δυσκολίες και ο Scottie είπε: “Δεν θέλω να δυσκολεύεται. Θα τη φροντίζω εγώ.”»
«Του είπα, “Τι σκοπεύεις να κάνεις;” Και μου είπε, “Νομίζω ότι θα την παντρευτώ κρυφά. Απλώς θα αποφασίσω και θα το κάνω.” Και του είπα, “Κάν’ το.”»
Η μητέρα του πιστεύει πως εκείνη την περίοδο ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. «Είχε το μικρό του διαμέρισμα δίπλα στη θάλασσα, την τέλεια κοπέλα, και χαμογελούσε διαρκώς. Ήταν ευτυχισμένος.»
Η κηδεία και τα λόγια της μητέρας του
Η κηδεία έχει προγραμματιστεί για το επόμενο Σαββατοκύριακο στο Ridgecrest. Όταν ρωτήθηκε τι θα ήθελε να γνωρίζει ο κόσμος για τον γιο της, η μητέρα του συγκινήθηκε:
«Ήταν απίστευτος. Ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Τα κορίτσια μου έλεγαν πάντα ότι τον αγαπούσα πολύ — αγαπώ όλα τα παιδιά μου το ίδιο. Αλλά εκείνος ήταν… ήταν κάτι παραπάνω…»