Ο θάνατος του μικρού Χρήστου μας χτυπά όλους, οικογένεια, φίλους και συγγενείς, βαθιά μες στην καρδιά.
Η οικογένεια Σπυρίδη υπέστη μια τρομερή μοίρα το Σάββατο 7.08.2021 στις 6:30 π.μ., όταν έχασε το μικρότερο παιδί της, τον Χρήστο, σε ηλικία 12 ετών.
Το ατύχημα συνέβη καθ’ οδόν προς την πατρίδα, την Ελλάδα. Στην Α3, κοντά στο Ζάγκρεμπ, το αυτοκίνητο βγήκε από το δρόμο και προσέκρουσε σε πέτρινο τοίχο, με αποτέλεσμα το όχημα της οικογένειας να ανατραπεί βίαια αρκετές φορές.
Ο μεγαλύτερος γιος Αλέξανδρος Σπυρίδης (17 ετών) πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο, ενώ η μητέρα Ραΐσα Αλεξιάδου (44 ετών), ο πατέρας Μανώλης Σπυρίδης (49 ετών) και ο νεκρός γιος Χρήστος Σπυρίδης (12 ετών) παρέμειναν στο ολοσχερώς κατεστραμμένο αυτοκίνητο.
Ο Μανώλης, ο οποίος ξύπνησε λίγη ώρα αργότερα με σπασμένα πλευρά και τρυπημένο πνεύμονα, έβγαλε τη γυναίκα και το παιδί του από το αυτοκίνητο με τις τελευταίες του δυνάμεις.
Ο μικρός Χρήστος ήταν ήδη νεκρός, το θέαμα ήταν τραυματικό για τον πατέρα. Η Ραΐσα υπέστη αρκετά κατάγματα οστών και σοβαρές μελανιές σε όλο της το σώμα. Ο Αλέξανδρος χτυπήθηκε επίσης σκληρά. Προσγειώθηκε ανάσκελα και έσπασε τον 6ο αυχενικό σπόνδυλο.
Λόγω των σοβαρών τραυματισμών, δεν είναι βέβαιο αν η οικογένεια θα μπορέσει να παραστεί στην κηδεία του παιδιού και του αδελφού της στην Ελλάδα.
Τώρα η οικογένεια υποφέρει επίσης από τεράστια πίεση κόστους.
Το όχημα καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια του ατυχήματος και η μεταφορά του νεκρού Χρήστου καθώς και η επακόλουθη επιμνημόσυνη δέηση στην Ελλάδα προκαλούν επίσης μεγάλη ανησυχία στην οικογένεια. Μένει να δούμε αν θα πρέπει επίσης να πληρώσουν για τις υλικές ζημιές άνω των 10.000€ που προκλήθηκαν στο σημείο του ατυχήματος.
Εδώ μπορείς να κάνεις δωρεά
Ο Χρήστος αφήνει πίσω του ένα κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί.
Ολόκληρη η οικογένεια καθώς και φίλοι και γνωστοί βρίσκονται σε βαρύ πένθος και οι θεράποντες ιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό και το εξυπηρετικό προσωπικό της ADAC είναι συγκλονισμένοι από τη σοβαρότητα αυτής της τραγωδίας.
Αυτό που μένει είναι οι αναμνήσεις του. Το άδειο κρεβάτι του, τα παιχνίδια του και η θλίψη. Σε ένδειξη βαθιάς συμπάθειας, θα θέλαμε τώρα να βοηθήσουμε τους γονείς του Χρήστου και τον μεγάλο του αδελφό.
Πηγή: grland.info