Είναι ωραίο να πουλάμε τίτλους. Το κάνω κι εγώ. Αλλά εγώ βασίζομαι σε πραγματικά στοιχεία πρίν γράψω και μοιραστώ μαζί σας πληροφορίες. Ρεπορτάζ.
Γνώριζα απο την πρώτη στιγμή την εμπλοκή του Αλέξη Αγγλούπα στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης που άνοιγε σπίτια.
Πολλοί ήταν εκείνοι, αναγνώστες συνάδελφοι αλλά και καλοθελητές που έσπευσαν να μου ζητήσουν να γράψω αυτά που ξέρω εγώ. Με το που έσκασε η βόμβα. Αλλά η εμπειρία έχει διδάξει πώς πρέπει να ψάχνουμε τα πραγματικά γεγονότα όταν η σκόνη πέσει. Και όχι όταν κρύβει τον ήλιο της αλήθειας. Κι εγώ σε μεγάλα γεγονότα δεν έχω μάθει να βιάζομαι. Δεν τον κάνω ποτέ. Πρώτα διασταυρώνω και τσεκάρω και μετά γράφω.
Και μπορεί ο τίτλος «μπον-βιβέρ», φραγκάτος, celebrito-γκόμενος να προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και να μετατοπίζουν την προσοχή της μάζας σε κάτι επίδικο και παράλληλα πασπαλισμένο με μπόλικη χρυσόσκονη ματαιοδοξίας… αλλά η αλήθεια πρέπει να γραφτεί. Κι ας πονάει.
Δεν πρόκειται να παρώ το μέρος κανενός. Άλλωστε δεν είναι ο ρόλος μου αυτός. Είναι κακό για την οικογένεια του Αγγλούπα, την ιστορία του πατέρα του πού ηταν και παραμένει παντελονάτος επιχειρηματίας με τα πάνω και τα κάτω του, να «παίζει» το όνομά του «φόρα παρτίδα» και να συνδέεται με την μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση κλοπών που έχει ποτέ εντοπιστεί απο την Ελληνική αστυνομία.
Είναι επίσης πολύ κακό για την εικόνα και του ίδιου που και στο παρελθόν είχε απασχολήσει και πάλι την πιάτσα με την υπόθεση της Φαρμάκη. Μια υπόθεση ωστόσο που λύθηκε.
Σύμφωνα λοιπόν με τις δικές μου πληροφορίες στο διαβιβαστικό, αναφέρεται το όνομά του και η κατηγορία που τον βαραίνει είναι αυτη της κλεπταποδοχής και μόνο.
Μάλιστα στο σπίτι του βρέθηκαν τρία ρολόγια δυό με πιστοποιητικά και ένα μαϊμου. Μαζί με ένα χρηματικό ποσό το οποίο είναι υποχρεωμένος να το δικαιολογήσει στις αρμόδιες αρχές τις επόμενες μέρες. Κάτι που θα το κάνει μιας και τα έσοδα προκύπτουν απο την επιχειρηματική δράση του και τα συμβόλαια που έχουν στα χέρια τους οι συνεργάτες του.
Άνθρακες ο Θησαυρός; Προφανώς…
Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω καλά την μανία του με τα ρολόγια, μιας και η προσωπική συλλογή του εκλάπη πρίν απο δύο χρόνια όταν διαρρήκτες μπήκαν στο σπίτι της μητέρας του και αφαίρεσαν την συλλογή του, μπορώ να καταλάβω την αδυναμία του.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω ωστόσο είναι πώς και γιατί μπλέχτηκε με αυτά τα λαμόγια.
Αυτό που επίσης δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς και απο πού προκύπτει ότι είναι αυτός ο «ρουφιάνος» των καλών στόχων, καθώς αυτό δεν υπάρχει σε καμία σελίδα του διαβιβαστικού.
Και τέλος, μπορεί να στηριχτεί… να σταθεί ώς νομικό επιχείρημα στο ακροατήριο για έναν κατηγορούμενο να είναι κλεπταποδόχος και μέλος εγκληματικής οργάνωσης;