Το υπερωκεάνιο που κατασκευάστηκε ως το γρηγορότερο του κόσμου. Βυθίστηκε στην Κέα στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου μια εβδομάδα πριν από τον Βρεταννικό…
Το S/S Burdigala ναυπηγήθηκε το 1898 για λογαριασμό της εταιρείας NDL. Το αρχικό του όνομα ήταν S/S Kaiser Friedrich από τον πατέρα του Κάιζερ Γουλιέλμου του Β’ της γερμανικής αυτοκρατορικής οικογένειας Hohenzollem. Ήταν ένα μεγαλοπρεπές πλοίο, με πολυτελείς εσωτερικούς χώρους, ψηλό επίστεγο και ευρύχωρο κατάστρωμα. Είχε χωρητικότητα 1375 επιβατών και 291 καμπίνες στην πρώτη και στην δεύτερη θέση…
Το S/S BURDIGAL 183 μέτρα μήκος, 19,4 μέτρα πλάτος, εκτόπισμα 20.100 τόνους..
Τον Μάιο του 1898 το S/S Kaiser Friedrich ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι. Στη διάρκεια του ταξιδιού διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να ξεπεράσει τους 20 κόμβους και η ναυτιλιακή εταιρεία αρνήθηκε να το δεχτεί στον στόλο της.
Ύστερα από διαβεβαιώσεις των ναυπηγών, το S/S Kaiser Friedrich ξεκίνησε τα υπερατλαντικά του ταξίδια από το Bremerhaven στο Σάουθάμπτον και από εκεί στη Νέα Υόρκη, μεταφέροντας κυρίως μετανάστες. Το πρώτο ταξίδι διήρκεσε 7 ημέρες 10 ώρες και 15 λεπτά με μέση ταχύτητα τους 17,73 κόμβους, καθώς προέκυψαν μηχανικά προβλήματα….
Το ταξίδι της επιστροφής ήταν ακόμα πιο απογοητευτικό. Διήρκεσε 9 ημέρες, 2 ώρες και 30 λεπτά με μέση ταχύτητα τους 15 κόμβους. Την επόμενη χρονιά το ταξίδι του S/S Kaiser Friedrich για την Αμερική έκανε άλλα οκτώ ταξίδια στην Αμερική με το γρηγορότερο να διαρκεί 6 ημέρες, 22 ώρες και 30 λεπτά και το πλοίο κατατάχθηκε στην κατηγορία της κλάσης των 19 κόμβων.
Η ναυτιλιακή το επέστρεψε πίσω καθώς δεν κατάφερε να καλύψει τους όρους του συμβολαίου….
Λίγους μήνες αργότερα, μια ναυτιλιακή εταιρεία από το Αμβούργο το νοίκιασε για ένα χρόνο και το 1900 το πλοίο παροπλίστηκε παρέμεινε δεμένο στο λιμάνι του Αμβούργου για τα επόμενα 12 χρόνια.
Το 1912 η γαλλική εταιρεία Compagnie de Navigation Sud- Atlantique το αγόρασε έναντι 4.000.000 φράγκων και το μετονόμασε σε S/S Burdigala.
Στον πίνακα αυτόν, ζωγραφισμένο από τον Karl Paul Themistokles το 1901,το S/S Kaiser Friedrich με τα τρία φουγάρα του να φέρουν τα χρώματα της Hamburg Amerika Linie
Το πλοίο θεωρούταν το μεγαλύτερο και γρηγορότερο πλοίο στον νότιο Ατλαντικό αλλά στο ταξίδι της επιστροφής του από το Μπουένος Άιρες, αντιμετώπισε ξανά μηχανικά προβλήματα και αντικαταστάθηκε με ένα νεότερο πλοίο.
Η τύχη του πλοίου δεν θα ήταν καλύτερη τα επόμενα χρόνια, καθώς δύο χρόνια μετά την έναρξη του στο ναυτικό της γαλλικής κυβέρνησης βυθίστηκε από τη νάρκη του γερμανικού υποβρυχίου στα ανοιχτά της Τζιάς και μέχρι σήμερα παραμένει στον βυθό της θάλασσας….
Η γέφυρα του πλοίου, αναδυόμενη μέσα από το μυστηριακό φως του βυθού, αποτελεί το στέμμα του «Κάιζερ» του Καναλιού της Κέας.
Στις 21 Νοεμβρίου 1916, λίγο έξω από την Κέα, το βρετανικό πλοίο προσέκρουσε πάνω σε γερμανική νάρκη η οποία επέφερε σοβαρές ζημιές στη δεξιά πλευρά του, ενώ το γεγονός ότι οι υδατοστεγείς θύρες ήταν ανοιχτές κατέστησε την βύθισή του αναπόφευκτη.
Ο Σταύρος Αποσπόρης πάνω από το αριστερό πρυμναίο πυροβόλο του πλοίου.
Αν και οι περισσότεροι επιβαίνοντες διασώθηκαν, σε αντίθεση με τον Τιτανικό, κατά τραγικό τρόπο η δίνη που δημιούργησαν οι έλικες παρέσυρε λίγες λέμβους κομματιάζοντάς τες μαζί με τους ανθρώπους που επέβαιναν.
«Το ναυάγιο του HMHS Britannic είχε συγκλονίσει τη μικρή κοινωνία της Τζιάς κι οι άνθρωποι που το έζησαν από κοντά συζητούσαν γι’ αυτό» λέει στο ThePressProject η Τζιώτισσα συγγραφέας Μαρία Μουζάκη Χιονάτου.
Δύτες στην πρύμνη του S/S Burdigala.
Ο παππούς μου έτρεξε να βοηθήσει τους ναυαγούς.
Η Τζιώτισσα συγγραφέας Μαρία Μουζάκη Χιονάτου διηγείται για πρώτη φορά στο thepressproject την εμπειρία του παππούς της, Κωνσταντή Χιονάτου, ο οποίος πριν από 100 χρόνια αντίκρισε έντρομος το τεράστιο σκαρί του HMHS Britannic να εκρήγνυται και να χάνεται αργά μέσα στη θάλασσα.
S / S Burdigala, πρώην S / S Kaiser Friedrich, η πρώτη περιοχή
«Εκείνη την ημέρα ο παππούς μου» αφηγείται η Μαρία Μουζάκη, «όργωνε μαζί με τον αδελφό του τον Πέτρο επάνω στο Ρούκουνα (μια βουνοκορφή που έχει θέα στο λιμάνι της Τζιάς και στο πέλαγος ως πέρα στη Μακρόνησο). Κάποια στιγμή κοίταξε προς τη θάλασσα και είδε ένα μεγάλο καράβι να ταξιδεύει ανοιχτά του Άι Νικόλα (το φάρο στο λιμάνι της Τζιάς).
Του έκανε εντύπωση γιατί ήταν πολύ μεγάλο. “Πω! Πω! ” Έκανε “Τι είναι τούτο το Θεριό;”
Φεγγίτες στο κατάστρωμα
Σταμάτησαν τη δουλειά και το κοιτούσαν με τον αδελφό του, ενώ αναρωτιόντουσαν πώς να το λένε; Που να πηγαίνει, τι να κουβαλάει; Ξαφνικά σαν να έγινε σεισμός.
Συνταράχτηκε όλο το καράβι, τεράστια κύματα και καπνοί σηκώθηκαν ψηλά και το έκρυψαν. Ένας φοβερός κρότος τους κούφανε τα αυτιά. Δε μπορούσαν να καταλάβουν τι έγινε.
Αριστερά της πλώρης
Σε λίγο το είδαν να γυρίζει την πλώρη του προς το λιμάνι της Τζιας, δίπλα του ήταν μερικές βάρκες ενώ φαινόταν πως έπαιρνε κλήση. Κατάλαβαν πως κινδύνευε να βυθιστεί. Άφησαν τη δουλειά και έτρεξαν κάτω στο Λιβάδι (ονομασία του λιμανιού) για να βοηθήσουν.
Το σπασμένο κατάρτι του πλοίου
Στο μόλο είχε μαζευτεί πολύς κόσμος, κι όλοι αναρωτιόντουσαν τι έγινε.
Τέσσερις λάντζες (μεγάλες βάρκες) πήγαν για βοήθεια, η μια ήταν του Δημήτρη του Ψύλλα η άλλη του Σταμάτη του Παούρη, και άλλες δύο.
Σύντομα το καράβι βυθίστηκε, οι βάρκες του και οι λάντζες μπήκαν στο λιμάνι γεμάτες τραυματίες, πνιγμένους, νοσοκόμες και ναυτικούς από το πλήρωμα. Άσπρισε όλος ο μόλος από τις νοσοκόμες.
Ένα φινιστρίνι της πρώτης θέσης
Ήταν όλοι τους μούσκεμα και κατατρομαγμένοι. Όσοι Τζιώτες ήταν εκεί κοντά, μεταξύ αυτών κι ο παππούς μου, έτρεξαν να βοηθήσουν τους ναυαγούς. Οι γυναίκες τους πήγαν στα σπίτια τους κι έφεραν στεγνά ρούχα για να αλλάξουν οι άνθρωποι και τρόφιμα για να φάνε.
Οι νοσοκόμες έσχιζαν τις ποδιές τους κι έκαναν επιδέσμους για τους τραυματίες, μα δυστυχώς οι πιο βαριά τραυματισμένοι πέθαιναν ο ένας μετά τον άλλον».
Το αριστερό κανόνι (140 mm.)
Το μαγεμένο καράβι…
Έντεκα χρόνια ήταν δεμένο στο λιμάνι του Αμβούργου ένα τεράστιο, σχεδόν πεθαμένο, καράβι, το υπερωκεάνιο «Kaiser Friedrich». Επειδή δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που του τέθηκαν, «κρεμάστηκε» και παρέμεινε έτσι παρατημένο στο Baakenhafen, ένα τεράστιο λείψανο, χωρίς πλήρωμα και χωρίς σημαίες…
Η αριστερή πλευρά της γέφυρας όπως φαίνεται από την πλώρη.
Πάνω απ΄ αυτό το πλοίο πρέπει να πλανιέται μια κατάρα… Να μην καταφέρει ποτέ να πουληθεί. Ακόμα και στον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο δεν κατάφεραν να το ξεφορτωθούν…
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του S / S Burdigala είναι τα επτά παράθυρα της γέφυρας.
Και μήπως όταν πήγε να πουληθεί στους Νορβηγούς, δεν ξέσπασε τότε ένας ανατολικός άνεμος, ο οποίος έφερνε με τέτοια μανία το νερό από τον Έλβα, που το ατμόπλοιο δεν κούναγε από την θέση του, κι΄ έτσι έπρεπε να παραμείνει δεμένο στον Ντόκο;
Οι άνθρωποι που το φυλάνε φεύγουν πάντα, δεν μένουν, γιατί επάνω στο νεκρό αυτό κουφάρι μπαίνουν σε άσχημες σκέψεις.
Λένε ότι στις φεγγαρόλουστες νύχτες, όλο το κατάστρωμα μοιάζει να είναι γεμάτο ανθρώπους. Όταν μια φορά ήρθε ένα ολόκληρο πλήρωμα για να μεταφέρει το καράβι στο καρνάγιο, αρρώστησε με παράξενα και ύποπτα συμπτώματα και το πλοίο γύρισε στο αγκυροβόλιο του λιμανιού, εκεί που ήταν πάντα δεμένο…
Δείτε το ναυάγιο στο εντυπωσιακό βίντεο που ακολουθει
