Το μυστικό της σοφίτας, ο εραστής-αράχνη και το ατιμώρητο έγκλημα

Μία γυναίκα, ένας δολοφονημένος σύζυγος και ο εραστής της, ο άνθρωπος φάντασμα που ζούσε μία ζωή κρυμμένος σε μία σοφίτα από φόβο μην μαθευτεί ο παράνομος δεσμός.

Πρόκειται για ένα από τα πιο μυστήρια σεξουαλικά σκάνδαλα που αλλά κι ένα έγκλημα που χαρακτηρίστηκε πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά, για έναν λόγο: Ήταν από τις λίγες φορές που το άλλοθι ήταν τόσο ισχυρό.

Η Walburga «Dolly» Oesterreich ήταν μια Γερμανίδα μετανάστρια που ζούσε στο Milwaukee. Η φτώχεια δεν της ταίριαζε κι έτσι έψαχνε τρόπο να πιάσει την καλή.

Σε ηλικία 20 ετών βρέθηκε στο δρόμο της ο εργοστασιάρχης Fred Oesterreich τον οποίο και παντρεύτηκε. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο Milwaukee όμως κανείς από τους δύο δεν ήταν ευτυχισμένος μέσα σε αυτό το γάμο.

Ο Fred έπινε πολύ κι εκείνη ήταν ανικανοποίητη σεξουαλικά. «Οι σεξουαλικές της επιθυμίες θα έφερναν πολλούς άντρες στη ζωή της και θα έστελναν κάποιον στο θάνατο» θα έγραφαν λίγο καιρό αργότερα οι Los Angeles Times.

Η γνωριμία και ο θυελλώδης έρωτας

Ήταν φθινόπωρο του 1913 και η Dolly ζήτησε από τον σύζυγό της να στείλει σπίτι της κάποιον από το εργοστάσιο να επιδιορθώσει τη ραπτομηχανή της.

Ο τυχερός ήταν ο 17χρονος τότε Otto Sanhuber ο οποίος εργαζόταν στο εργοστάσιο του συζύγου της. Όταν η Dolly Oesterreich γνώρισε τον 17χρονο Otto τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Οι δυο τους άρχισαν σύντομα μια παθιασμένη σχέση που θα κρατούσε για σχεδόν 10 χρόνια.

Εκείνος παράτησε τα πάντα και έγινε «σκλάβος» της.

Παραιτήθηκε από τη δουλειά του για να έχει χρόνο μόνο για εκείνη. Αρχικά συναντιόντουσαν σε ξενοδοχεία αλλά γρήγορα αυτό θα άλλαζε.

Ο Sanhuber άρχισε να έρχεται στο σπίτι της κρυφά κατά τη διάρκεια της ημέρας, όσο ο σύζυγός της Oesterreich έλειπε. Οι συχνές επισκέψεις του νεαρού προκάλεσαν σχόλια στην γειτονιά. Η Dolly, στην προσπάθεια της να πείσει τον κύκλο της ότι δεν συμβαίνει κάτι επιλήψιμο, είπε ότι ο Sanhuber ήταν ο ατίθασος ετεροθαλής αδερφός της.

Το 1918, οι Oesterreich μετακόμισαν στο Λος Άντζελες. Ούτε αυτό στάθηκε εμπόδιο για το παράνομο ζευγάρι.

Η Dolly επέμενε να βρουν σπίτι με σοφίτα και έστειλε τον εραστή της στο νέο σπίτι να βολευτεί στη σοφίτα, λίγες ημέρες προτού πάει εκείνη με τον σύζυγό της.

Ένα στρώμα, ένα μεταλλικό δοχείο ούρησης, μια λάμπα και γραφική ύλη ήταν τα μοναδικά υπάρχοντα του Sanhuber. Αυτό δεν τον πείραζε. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν πότε θα ανοίξει η πόρτα για να συνευρεθεί ερωτικά με την Dolly. Όταν δεν ήταν μαζί, εκείνος έγραφε. Είχε προσπαθήσει να πουλήσει κάποια κομμάτια του σε εφημερίδες και έντυπα της εποχής, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Η Dolly του έδινε λίγα κέρματα την εβδομάδα με σκοπό να κρατήσει τον εραστή της υποχείριο, για να μην τον χάσει. Το διάστημα της «συγκατοίκησης» ο Fred Oesterreich παραπονιόταν ότι άκουγε περίεργους θορύβους, ενώ είχε παρατηρήσει ότι συχνά έλειπαν τσιγάρα από την ταμπακιέρα που άφηνε στο σπίτι.

Η Dolly, φοβόταν ότι το μυστικό της σοφίτας, γρήγορα θα αποκαλυφτεί. Μετέφερε τις σκέψεις της και στον εραστή της, ο οποίος έψαχνε τρόπο να απαλλαγεί από την παρουσία του συζύγου.

Έτσι κάποιο βράδυ ο Sanhuber άκουσε την Dolly και τον σύζυγό της να μαλώνουν κάτω, με βίαιο τρόπο. Φοβούμενος για τη ζωή της ερωμένης του, ο Sanhuber κατέβηκε κάτω με δύο πιστόλια. Στην πάλη που ακολούθησε, ο σύζυγός της Dolly πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε. Η Dolly και ο Sanhuber στη συνέχεια έστησαν τη σκηνή για να φανεί σαν μια κακότεχνη ληστεία.

Το πρώτο πράγμα που έκανε η Dolly, ήταν να βγάλει το διαμαντένιο ρολόι από το χέρι του συζύγου της. Έπειτα, είπε στον Otto να την κλειδώσει στη ντουλάπα και να εξαφανίσει τα κλειδιά. Όταν έφτασε η αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος, αντίκρισε ένα καλοστημένο σκηνικό. Όσες υποψίες και αν υπήρχαν για την Dolly, εξανεμίστηκαν λόγω του άλλοθι της ντουλάπας.

Τα λάθη και η αποκάλυψη του άνδρα-αράχνη

Ωστόσο η Dolly δεν άργησε να κάνει μία σειρά από λάθη. Αρχικά χάρισε στον δικηγόρο της Herman Shapiro το διαμαντένιο ρολόι που υποτίθεται είχε κλαπεί. Ο Herman αναγνώρισε το ρολόι του Fred αλλά εκείνη του είπε ότι το ανακάλυψε τυχαία κάτω από ένα μαξιλάρι και ότι δεν χρειαζόταν να το πει στην αστυνομία.

Μαζί με αυτό, η αστυνομία ανακάλυψε και δύο όπλα, που είχε κρύψει η Dolly σε γειτονικό σπίτι. Φυλακίστηκε, αλλά η μοναδική της έννοια ήταν ο πεινασμένος και φοβισμένος εραστής της, που την περίμενε στη σοφίτα.

Παρακάλεσε τον δικηγόρο της να πάει να του δώσει κάτι να φάει. Όταν τον αντίκρισε και ξεκίνησε να μιλάει μαζί του κατάλαβε ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος πέρα από την ερωμένη του, με τον οποίο αυτός ο άντρας μιλούσε τα τελευταία 10 χρόνια. Μέσα από την συζήτηση τον έπεισε να ξεχάσει την ερωμένη του. Τον αποκάλεσε «άνδρα-νυχτερίδα», επειδή ζούσε τόσα χρόνια κλεισμένος στη σοφίτα.

Ο Shapiro έβγαλε τον φοβισμένο άντρα από την σοφίτα και την ίδια μέρα ο Otto πέταξε για Καναδά για να αποφύγει τη δίωξη για το ρόλο του στη δολοφονία. Δεν εξέτισε καμία ποινή, διότι είχε γίνει παραγραφή του αδικήματος μετά από κάποια χρόνια. Είχε αλλάξει πόλη, όνομα και ζωή.

Η Dolly διώχτηκε επίσης ποινικά, αλλά στη δίκη τα περισσότερα μέλη των ενόρκων ψήφισαν υπέρ της αθώωσης της. Παρέμεινε στο Λος Άντζελες, όπου τελικά ξαναπαντρεύτηκε, και πέθανε το 1961.

Το ότι δεν φυλακίστηκε κανείς για τον φόνο του Fred Oesterreich, ήταν κάτι το πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά, για έναν λόγο: Ήταν από τις λίγες φορές που το άλλοθι τελικά αποδείχθηκε τόσο ισχυρό ώστε να παραμείνει ατιμώρητο ένα έγκλημα.

πηγή

Exit mobile version