To «ΤV Εθνος» σάς παρουσιάζει τα ιστορικά πρόσωπα των οποίων η δράση δηµιούργησε τους ήρωες της επιτυχηµένης σειράς του Open.
Τα υπαρκτά πρόσωπα πίσω από τους ήρωες της σειράς εποχής «Το Κόκκινο Ποτάµι» και οι ιστορίες τους είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παραγωγής, που εξιστορεί µέσα από τη µυθοπλασία την τραγωδία του Ελληνισµού της Ανατολής από το 1908 και την ένταση του Κινήµατος των Νεότουρκων µέχρι τον ξεριζωµό της Μικρασιατικής Καταστροφής.To «ΤV Εθνος» σάς παρουσιάζει τα αληθινά πρόσωπα των οποίων η δράση ενέπνευσε τους ήρωες της επιτυχηµένης σειράς του Open.
Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Β’
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Αµπντούλ Χαµίτ Β’ είναι ο ρόλος του σουλτάνου, τον οποίο υποδύεται ο Γεράσιµος Σκιαδαρέσης).
Ηταν ένας σουλτάνος µε φιλελεύθερες απόψεις. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ξέσπασε η επανάσταση των Νεότουρκων. Εκθρονίστηκε στις 26 Απριλίου του 1909 και πέθανε στο ανάκτορο Μπεηλέρµπεη, στις Χηλές του Βοσπόρου, στις 10 Φεβρουαρίου 1918. Είχε επονοµαστεί «Μέγας Χαν» αλλά και «ερυθρός σουλτάνος» ή «αιµοσταγής σουλτάνος».
Μεχμέτ Ταλάατ
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Μεχµέτ Ταλάατ είναι ο ρόλος του Μεχµέτ Καρτάλ, τον οποίο υποδύεται ο ∆ηµήτρης ∆ρόσος).
Ηταν Τούρκος πολιτικός και µαζί µε τους Εµβέρ και Τζεµάλ αποτελούσαν την τριανδρία του τουρκικού κοµιτάτου «Ενωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων µετά την επικράτησή τους το 1908, µέχρι την τουρκική ήττα του 1918.Ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών (1913-1917) και στη συνέχεια µέγα βεζίρη (1917-1918), θέση από την οποία παραιτήθηκε λίγο πριν από τη συνθηκολόγηση.∆ιακρινόταν για την οξύνοια, την τόλµη αλλά και τη σκληρότητά του, πρωτοστατώντας στα υπό των Γερµανών οργανωτών του οθωµανικού στρατού υποδειχθέντα σχέδια εκτοπισµού κάθε ελληνογενούς στοιχείου από τη Θράκη και τα παράλια της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Ηταν ο κύριος υποκινητής και πρωταγωνιστής της διπλής Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρµενίων, µε σφαγές και εκτοπισµούς κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου που υλοποιήθηκαν µε δική του εντολή από την άνοιξη του 1914 µέχρι το 1918.
Ισμαήλ Εμβέρ
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Ισµαήλ Εµβέρ είναι ο ρόλος του Ονούρ, τον οποίο υποδύεται ο Κώστας Ξυκοµηνός).
Υπήρξε ο ηγέτης της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέµων και κατά την περίοδο του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου.Σύµφωνα µε τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ, ο πατέρας του ήταν Τούρκος από το Μοναστήρι, φύλακας σε µια γέφυρα, και η µητέρα του Αλβανίδα χωρική. Ηταν ο πρωτότοκος της οικογένειας. Σπούδασε από έφηβος σε διάφορες προπαρασκευαστικές και ανώτερες στρατιωτικές σχολές της αυτοκρατορίας και ολοκλήρωσε τις µακρόχρονες σπουδές του µε την αποφοίτησή του από τη Στρατιωτική Ακαδηµία Χαρπ της Αγκυρας το 1903 µε τον βαθµό του λοχαγού. Το 1906 προήχθη στον βαθµό του ταγµατάρχη και µετατέθηκε στην 3η Οθωµανική Στρατιά, µε έδρα την υπό τουρκική κατοχή Θεσσαλονίκη. Ενώ υπηρετούσε στη Θεσσαλονίκη, έγινε µέλος και στη συνέχεια ηγέτης του κοµιτάτου «Ενωση και Πρόοδος», της µυστικής εταιρείας που οδήγησε στο Κίνηµα των Νεότουρκων.
Τοπάλ Οσμάν
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Τοπάλ Οσµάν είναι ο ρόλος του Οσµάν, τον οποίο υποδύεται ο Λάµπρος Κτεναβός).
Σύµφωνα µε µαρτυρίες Ελλήνων της Κερασούντας, ο Οσµάν από µικρός δούλευε ως βοηθός (τσιράκι) σε ελληνικό ξυλουργείο της πόλης, γεγονός που του δηµιούργησε σύµπλεγµα κατωτερότητας και απωθηµένα απέναντι στους Ελληνες, οι οποίοι κυριαρχούσαν σε όλους τους τοµείς στην κοινωνία της Κερασούντας. Είχε ενεργό ρόλο στα δραµατικά γεγονότα της Γενοκτονίας των Αρµενίων και έπειτα των Ελλήνων, και καταζητείτο µάλιστα από τις οθωµανικές Αρχές για την εγκληµατική του δράση.
Μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης
(Εµπνευσµένος από τη δράση του µητροπολίτη Γερµανού Καραβαγγέλη είναι ο ρόλος του Θεόκλητου, τον οποίο υποδύεται ο Στέφανος Κυριακίδης).
Ο Γερµανός Καραβαγγέλης ήταν Ελληνας επίσκοπος, ο οποίος διετέλεσε µητροπολίτης Καστορίας και διαδραµάτισε σηµαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του αγώνα του Ποντιακού Ελληνισµού, αργότερα, οργανώνοντας αντιανταρτικά σώµατα µε ντόπιους οπλαρχηγούς, µε συνέπεια να αναδειχθεί σε µια από τις σηµαντικότερες µορφές των αγώνων εκείνων. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το έθνος όσο και προς την ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίµητες.Τον Ιανουάριο του 1908 ανέλαβε µητροπολίτης Αµάσειας, µε έδρα τη Σαµψούντα. Ο Γερµανός και εκεί ανέπτυξε έντονη εθνική δράση, δηµιουργώντας σχολεία στα πιο αποµακρυσµένα χωριά και ιδρύοντας γυµνάσιο για να µαθαίνουν τα παιδιά ελληνικά, αλλά και ένοπλες οµάδες κατά των Τούρκων ατάκτων, που λυµαίνονταν την περιοχή. Ο Γερµανός αντιστάθηκε σθεναρά στις διώξεις των Νεότουρκων, αφιερώνοντας τις δυνάµεις του στην υπεράσπιση των δικαίων των Ελλήνων και των Αρµενίων, έχοντας ως συνεργάτες τον µητροπολίτη Τραπεζούντας, Χρύσανθο, τον συντοπίτη του από τη Λέσβο επίσκοπο ΖήλωνΕυθύµιο και τον αρχιµανδρίτη Πλάτωνα Αϊβαζίδη. Κατά τις σφαγές των Αρµενίων έσωσαν εκατοντάδες αθώους, κρύβοντας άλλους στον µητροπολιτικό ναό και άλλους σε σπίτια Ελλήνων. Τις πράξεις του αυτές αναγνώρισαν αρµενικές εφηµερίδες στις ΗΠΑ.
Γρηγόριος Σιδηρουργόπουλος
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Γρηγόριου Σιδηρουργόπουλου είναι ο ρόλος του Γρηγόριου, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Φριντζήλας).
Ο «Πατροκοσµάς του Πόντου» αρχιµανδρίτης Γρηγόριος Σιδηρουργόπουλος είναι ένας αφανής ήρωας του Ποντιακού Ελληνισµού. Το 1918, µε την άτακτη φυγή των ρωσικών στρατευµάτων, ο Γρηγόριος αποκλείστηκε στην Τραπεζούντα, στην οποία βρισκόταν λόγω µοναστηριακών υποθέσεων. Ετσι, κατευθύνθηκε στη Ρωσία µε τον αδελφό του Κωνσταντίνο, ο οποίος βρισκόταν στην υπηρεσία της τροφοδότησης του ρωσικού στρατού στην Τραπεζούντα. Εκεί συνέχισε να ενθαρρύνει τον ελληνικό πληθυσµό και, κυρίως, σύστησε γύρω στους 36 συνδέσµους Ποντίων, οι οποίοι, εκτός των άλλων, ήταν επιφορτισµένοι και µε τη φροντίδα των προσφύγων.
Βασίλειος Ζαχάρωφ
(Εµπνευσµένος από τη δράση του Βασίλειου Ζαχάρωφ είναι ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ, τον οποίο υποδύεται ο Σωτήρης Χατζάκης).
Μια αµφιλεγόµενη και εν πολλοίς σκοτεινή προσωπικότητα ήταν ο Βασίλειος Ζαχάρωφ, ο έµπορος όπλων µε τη µυθιστορηµατική ζωή που κυριάρχησε στο διεθνές πολιτικό, οικονοµικό και στρατιωτικό στερέωµα στις αρχές του 20ού αιώνα. Το «µυστήριο της Ευρώπης», όπως τον αποκαλούσαν, µε αινιγµατικό ρόλο στον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο, ήταν -µεταξύ άλλων- πυγµάχος, διερµηνέας, δραπέτης, έµπορος όπλων, τραπεζίτης, κατάσκοπος, µεγιστάνας του Τύπου, ιδιοκτήτης του καζίνο του Μόντε Κάρλο, εθνικός ευεργέτης και συνοµιλητής του Κλεµανσό, του Λόιντ Τζορτζ και του Ελευθέριου Βενιζέλου.
ethnos.gr