Μούφα το κλασσικό συμπέρασμα στο οποίο πολλοί καταλήγουμε:
Βρες τον εαυτό σου και η αγάπη θα έρθει να σε βρει.
Ξέρετε τι έχω καταλάβει;
Δεν είναι η αγάπη που έρχεται να σε βρει.
Είναι η αγάπη που γεννιέται μέσα σου. Αυτή συναντάς.
Αλλά έχω γνωρίσει ανθρώπους που πριν συναντήσουν τον εαυτό τους μπορούσαν μια χαρά να συνυπάρξουν μέσα στο πλήθος. Θυσιάζοντας ένα κομμάτι τους ή και ολόκληρο τον εαυτό τους, υποχωρώντας και χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά θέλουν, αλλά μια χαρά συνυπήρχαν με τους άλλους. Ψεύτικα ή αληθινά, επιφανειακά ή όχι, δεν ξέρω αν έχει και καμία σημασία αφού συνυπήρχαν τελικά.
Όμως όταν τα βρεις με τον εαυτό σου δεν μπορείς πια να συμβιβαστείς.
Δε βρίσκεις το λόγο.
Δε θες να μοιραστείς τη μοναξιά σου γιατί την αγαπάς.
Δε θες να δώσεις τον χώρο και τον χρόνο που τόσο καιρό προασπίστηκες για να αποκτήσεις.
Δε θες…
Είναι πολύ πιο δύσκολο να συνυπάρξεις με τους άλλους μετά τη συνάντηση με τον εαυτό σου.
Μην ακούς τι σου λένε, μην εμπιστεύεσαι όλα αυτά που πρεσβεύουν:
Αγάπησε τον εαυτό σου, η ζωή θα σε αγαπήσει.
Βρες τα με τον εαυτό σου και θα τα έχεις καλά με τους άλλους.
Είναι πιο δύσκολο να ακολουθήσεις τους άλλους αφού συναντήσεις τον εαυτό σου.
Είναι όμως και πιο εύκολο να συναντήσεις τους άλλους, αυτούς τους λίγους, τους σπάνιους, τους εκλεκτούς.
Εκείνους τους ανθρώπους που δε θα θελήσουν να σου σπάσουν τη μοναξιά σου γιατί την καταλαβαίνουν. Δε θα επιδιώξουν να οικειοποιηθούν τον χρόνο ή τον χώρο σου γιατί σε καταλαβαίνουν.
Με αυτούς δε χρειάζεται να συνυπάρξεις.
Με αυτούς θα έχεις μια πραγματική ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ.
Οπότε μαζί με την αναζήτηση του εαυτού σου ξεκίνα να αναζητάς και εκείνους τους ανθρώπους.
Με αυτούς θα μπορέσεις να συναντηθείς.
Αν θα αγαπήσεις και αν θα αγαπηθείς δεν το ξέρω.
Γιατί η αλήθεια είναι πως όταν βρεις και αγαπήσεις τον εαυτό σου, είναι δύσκολο να ξαναφύγεις από αυτόν!
Της Ματίνας Σταθάκη
fumara.gr