Υποχρεωτική τηλεργασία σε Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα φέρνει η νέα χρονιά, ελέω της παραλλαγής Όμικρον, που εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς δημιουργώντας παγκόσμια ανησυχία.
Η κυβέρνηση εξετάσει την θέσπιση υποχρεωτικής τηλεργασίας -αρχικά σε ποσοστό 20%- από την πρώτη εργάσιμη εβδομάδα του έτους, ώστε να μειωθεί η κινητικότητα των υπαλλήλων και να μην παρατηρούνται φαινόμενα συνωστισμού στα μέσα μεταφοράς.
Στους σχεδιασμούς του κυβερνητικού επιτελείου είναι η υποχρέωση για ένα ενιαίο ποσοστό στους μισθωτούς υπαλλήλους που δουλεύουν σε πόστα τα οποία τους επιτρέπουν την εργασία από απόσταση.
Στο Δημόσιο, για την εφαρμογή της τηλεργασίας εκκρεμεί η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και εν συνεχεία η επίλυση σειράς τεχνικών ζητημάτων, όπως ανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης.
Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι πιο εύκολα, δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή εργάζονται εξ αποστάσεως -προαιρετικά- περίπου 250.465 εργαζόμενοι σε σύνολο περίπου 2,4 εκατομμυρίων. Το μεγαλύτερο ποσοστό τηλεργαζόμενων έχει έδρα την Αττική (88%) και ακολουθεί ο Νομός Θεσσαλονίκης.
Οι υποχρεώσεις του εργοδότη
Σύμφωνα με το νέο εργασιακό νόμο 4808/2021, το ποσοστό των εργαζομένων με τηλεργασία καθορίζεται με απόφαση του εκάστοτε εργοδότη, ο οποίος έχει την υποχρέωση να δηλώνει τους τηλεργαζόμενους της επιχείρησής του στο ειδικό έντυπο του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, ο εργοδότης καταβάλει ένα ελάχιστο ποσό ως αποζημίωση στους εργαζόμενους που απασχολούνται με τηλεργασία, για την κάλυψη του κόστους του εξοπλισμού, των τηλεπικοινωνιών και της χρήσης του οικιακού χώρου εργασίας.
Το ελάχιστο ποσό που θα καταβάλλουν μηνιαίως οι εργοδότες στους τηλεργαζόμενους είναι:
- Για τη χρήση του οικιακού χώρου εργασίας, 13 ευρώ.
- Για την κάλυψη του κόστους επικοινωνιών, 10 ευρώ.
- Για την συντήρηση του εξοπλισμού, 5 ευρώ.
Όταν οι όροι της τηλεργασίας δεν αφορούν εξατομικευμένα κάποιον εργαζόμενο, είναι δυνατό να γνωστοποιούνται συλλογικά. Μέσω ανάρτησης, λ.χ., σε εσωτερικό δίκτυο (intranet) της επιχείρησης ή μέσω κοινοποίησης σχετικής επιχειρησιακής πολιτικής.
Πότε δεν καταβάλλεται η αποζημίωση
H αποζημίωση για το κόστος των επικοινωνιών δεν καταβάλλεται αν ο εργοδότης το καλύπτει απ’ ευθείας, μέσω χωριστής σύμβασης με τον πάροχο διαδικτύου – κινητής και σταθερής τηλεφωνίας. Αντίστοιχα, δεν καταβάλλεται η αποζημίωση για τη συντήρηση του εξοπλισμού αν οι συσκευές παρέχονται από τον εργοδότη.
Η απόφαση ορίζει επίσης ρητά ότι η αποζημίωση δεν επιτρέπεται να καταβάλλεται αντί αμοιβής του εργαζομένου, καθώς αποτελεί δαπάνη. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το νόμο για την Προστασία της Εργασίας (άρθρο 67) «oι σχετικές δαπάνες δεν αποτελούν αποδοχές, αλλά εκπιπτέα δαπάνη για την εργοδοτική επιχείρηση, δεν υπόκεινται σε οποιοδήποτε φόρο ή τέλος ούτε οφείλονται επί αυτών ασφαλιστικές εισφορές εργοδότη ή εργαζομένου».