Ο Χρήστος Κανελλόπουλος, που έγινε γνωστός μέσα από το ραπ δελτίο και τις χιουμοριστικές στιγμές του Star, έχει αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, ζώντας μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του. Ο δημοσιογράφος βίωσε προσωπική τραγωδία όταν το σπίτι του στο Μάτι παραδόθηκε στις φλόγες.
Μια ξαφνική στροφή στη ζωή του
Ο άλλοτε γνώριμος από το ραπ δελτίο ειδήσεων του Star, Χρήστος Κανελλόπουλος, άλλαξε εντυπωσιακά την εικόνα του και απομακρύνθηκε από τα τηλεοπτικά δρώμενα. Ωστόσο, πίσω από αυτή την απομάκρυνση, κρύβεται μια τραγική προσωπική εμπειρία που τον σημάδεψε.
Πριν από περίπου τρία χρόνια, το σπίτι του στο Μάτι —το πατρικό του και ταυτόχρονα η κύρια κατοικία του— καταστράφηκε ολοσχερώς από την καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή. Η απώλεια ήταν τεράστια, όχι μόνο σε υλικό επίπεδο, αλλά και συναισθηματικό.
Η φωτιά κατέστρεψε ό,τι αγαπούσε
Ο ίδιος αφηγείται:
«Αυτό το σπίτι το έχτισε ο προπάππος μου το 1930. Ήταν από τα πρώτα σπίτια στο Μάτι. Έχουν μείνει μόνο οι τοίχοι, αντέξανε γιατί είναι πέτρινοι και επισκευάζεται. Όμως μέχρι να το επισκευάσω φοβάμαι ότι θα τραβήξω έναν ολόκληρο Γολγοθά».
Με προσωπικά του έξοδα προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια, να ελέγξει τη στατικότητα των τοίχων και να ξεκινήσει τις εργασίες που θα του επιτρέψουν να προστατεύσει την εναπομείνασα κατασκευή. Όμως η γραφειοκρατία αποτελεί τροχοπέδη, αφού οι άδειες επισκευής καθυστερούν, καθώς αναμένεται ακόμα η εκπόνηση σχεδίου ρυμοτόμησης της περιοχής.
Το μέλλον του σπιτιού παραμένει αβέβαιο
«Μόλις βγάλω τα μπάζα θα κάνω τα λεγόμενα “καρότα”, δηλαδή να βεβαιωθώ ότι οι τοίχοι έχουν τη στατικότητα που χρειάζεται και μετά θα κάνω οικοδομικές εργασίες για να προστατεύσω την τοιχοποιία μου, για να μην μου τη χαλάσει ο καιρός. Σύμφωνα με την πιο αισιόδοξη εκτίμησή μου θα μπορέσω να μπω στο σπίτι σε ένα χρόνο».
Παρά την αισιοδοξία του, γνωρίζει πως ο δρόμος είναι μακρύς. Οι καθυστερήσεις λόγω πολεοδομικών ζητημάτων και το αβέβαιο μέλλον της περιοχής κοντά στο παραλιακό μέτωπο δυσκολεύουν την επιστροφή του στο πατρογονικό.
Η καθημερινότητά του μετά την καταστροφή
Προς το παρόν, φιλοξενείται από φίλους, όμως δεν ξεχνά πόσο δύσκολα περνούν άλλοι συμπολίτες του:
«Εγώ είμαι τυχερός, μένω φιλοξενούμενος σε φίλους. Άλλοι άνθρωποι δεν είναι τόσο τυχεροί, βολεύτηκαν στις κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα».
Έχοντας κατά νου τη σταθερότητα του γιου του και την ιστορία του τόπου του, αναζητά ενοικιαζόμενη κατοικία στην ίδια περιοχή:
«Θα κοιτάξω να νοικιάσω κάτι στην περιοχή εδώ γιατί δεν θέλω ο γιος μου, που έχασε τα πάντα, να ξεριζωθεί και από το σχολείο του και γιατί δεν θέλω να παρατήσω τον τόπο μου, εδώ μένει η οικογένειά μου επί 5 γενιές».
Η δύναμη της μνήμης και το σπίτι «Δέσπω»
Η συναισθηματική σύνδεση με το σπίτι είναι βαθιά. Στην είσοδο, δεσπόζει μια παλιά επιγραφή:
«Στην είσοδο του σπιτιού βλέπετε μια επιγραφή που γράφει Δέσπω. Είναι το όνομα της προγιαγιάς μου. Ο προπάππος μου την αγαπούσε πολύ και έδωσε στο σπίτι το όνομά της. Εγώ θέλω να το ξαναφτιάξω αυτό το σπίτι..».
Πηγή: athensmagazine.gr