Ανάμεσα στους αγγέλους βρίσκεται από σήμερα η Ζέτα Αιμιλιανίδου.
Μια άγγελος επί γης είναι πια άγγελος στον ουρανό. Έφυγε πρόωρα, βυθίζοντας τη Κύπρο στον θρήνο.
Μας άφησε πίσω της έργο τόσο σημαντικό και πολυσχιδές, που η υπογραφή της θα είναι ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου.
Στην εκκλησία υποδέχθηκε τη σορό της, με όλες τις δέουσες τιμές, άγημα της Εθνικής Φρουράς, υπό τους ήχους των πένθιμων εμβατηρίων της φιλαρμονικής.
Κι ήταν ήδη εκεί το πλήθος. Κόσμος που περίμενε για να πει το τελευταίο του αντίο στο λαϊκό προσκύνημα. Στην ουρά άνθρωποι που την γνώριζαν από τη δουλειά, από την πολιτική της δραστηριότητα, από την κοινωνική της ζωή. Για έναν τελευταίο αποχαιρετισμό σε μια γυναίκα που ενέπνεε στους πάντες σεβασμό. Για το ύστατο χαίρε σε μια σπουδαία Υπουργό, σ’ έναν υπέροχο άνθρωπο.
Παρόν στην κηδεία ήταν και το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Πλάι στον απλό κόσμο, όπως θα το ήθελε κι ίδια.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Πρόεδρος της Βουλής, Υπουργοί, βουλευτές, νυν και πρώην αξιωματούχοι. Οι συντεχνιακοί, οι εργοδοτικές οργανώσεις κι όλοι αυτοί που η Ζέτα φρόντιζε να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να λύνουν τις διαφορές τους χωρίς συγκρούσεις, διασφαλίζοντας την εργασιακή ειρήνη. Άνθρωποι με άγνωστες ιστορίες, που θα μείνουν μεταξύ τους. Μεταξύ της Υπουργού που νοιάστηκε και του πολίτη που βρήκε κάποιαν να τον ακούσει.
